Θαρραλέα απουσία
Βαλίτσες γεμάτες
από κειμήλια αναμνήσεων
στο χέρι κρατάς
Σπανίως σκέφτεσαι το χρόνο
που με μαστίγιο χτυπά
ετούτη την άμαξα
Γέρασε το άλογο
αγκομαχά στη διαδρομή
Κρεμασμένος στο παραθύρι
τη θέα χαζεύεις
της αρυτίδωτης φύσης
Ένα δάκρυ θα σε βρει
δραπέτης τολμηρός
μιας επίμονης άρνησης
Μην τρέχεις απόψε
Η σιωπή σου φωνάζει
Χάρισε στο χρόνο
Μια θαρραλέα απουσία
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Πανέμορφες παρομοιωτικές εικόνες… Μεστά νοήματα… Ωραίος ρυθμός… Μας
συγκίνησες…. (σβήστηκε παραδόξως….)
Σπύρο μου σε ευχαριστώ που βούτηξες στα νοηματα αυτού του ποιήματός μου.. Καλό σου Σαββατοκύριακο..
Πολύ ωραίο Μάχη! Όλο εικόνες και μια “θαρραλέα απουσία” που γίνεται αισθητή και κάνει εντύπωση! Καλό σαββατοκύριακο γεμάτο τέτοιες εμπνεύσεις
Σε ευχαριστώ Σοφία μου. Επίσης σε…όλα!
Πανέμορφο Μάχη μου!!!!!
Να σαι καλά Άννα μου! Καλό μας απόγευμα!
Οι σιωπές πάντα φωνάζουν!!!! Πολύ όμορφο Μάχη μου, πραγματικά!!!!
Σε ευχαριστώ Ιφιγένειά μου. Ναι…οι σιωπές πάντα φωνάζουν…και κάνουν και πολύ θόρυβο κιόλας!
“Η σιωπή σου φωνάζει
Χάρισε στο χρόνο
Μια θαρραλέα απουσία”
Σ’ ευχαριστώ πολύ!!!!!!!!!!!!!!!
Να ‘στε καλά! Την καλησπέρα μου!