Θεοφάνεια
Τώρα που νυχτώνει
Ένας σκύλος κλαίει
Κάτω απ' το μπαλκόνι
Κι ο ουρανός του λέει:
"Σκύλε μου, καλέ μου
Τι σε βασανίζει;
Πε μου τι έχεις, πε μου
Που το κλάμα αξίζει;"
"M' έχουνε ξεχάσει
Γέρο εδώ και μόνο.
Αν είχες περάσει
Τα μισά μου μόνο
Χρόνια πεινασμένος
Έρημος και μόνος
Κι εξαθλιωμένος..."
"Σε καταλαβαίνω"
Του 'πε ο ουρανός.
"Θα σε περιμένω
Σήμερα ανοιχτός"
_
γράφει ο Ντέμης Κωνσταντινίδης
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Τρυφερό ποίημα με γλύκα και συναίσθημα άλλης εποχής!
Σας ευχαριστώ από καρδιάς.
θα σε περιμένω ..σήμερα ανοιχτός…
γλυκό και πικρό μαζί..
Πολύ τρυφερό!
Eυχαριστώ πολύ για τα καλά λόγια.
Μου αρέσει!
Μακάρι ο κάθε ποιητής να ‘γραφε ένα( κι όχι μόνο) ποίημα που να εκφράζει αγάπη, σεβασμό & συμπόνοια
για τα ζώα.
“Θα σε περιμένω Σήμερα ανοιχτός.” Πανέμορφο!