Είναι μια νεραντζιά που, μόλις ξημερώσει, γίνεται κορίτσι δεκαοχτώ χρονών
είναι μια ηλιαχτίδα που τη λούζει ολόκληρη και την καρδιά μου λαβώνει
είναι ένα πρόσωπο γελαστό που μαρκάρει τη μέρα με της χαράς το ελιξίριο
είναι μια σιωπή που μέσα της ευδοκιμούν ενεστώτα αισθήματα.
Απ’ τα τετράδιά μου σιγανός ψίθυρος φτάνει
σαν ύμνος σε μια σύγχρονη θεά και καθομολογούμενο που το καταλαβαίνουν όλοι
είναι εσύ να είσαι η θηλυκή αντανάκλαση μες στην ψυχή μου ιερότητα και αγιότητα
και ‘συ να με μαθαίνεις απαρχής αλφάβητο
των αστεριών και των πουλιών..
_
γράφει ο Στρατής Παρέλης
0 Σχόλια