Το ψάρι της θαλάσσης,
μες στο πιάτο μου
σταμάτησε να κολυμπά.
Πόσο αχάριστη, Θεέ
αιχμάλωτο στο στόμα να το ρίξω;
-
γράφει η Αλεξάνδρα Στελλάκη
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Διαβάστε κι αυτά
Άρρωστο το κύμα ξεψυχάει στην αμμουδιά. Θύελλες μου είχες τάξει φουρτουνιασμένα νερά. Κι εγώ ήσυχος κάλπαζα σε αναζητήσεις γι' άγριους καιρούς κι αιθερογέννητους βοριάδες. Με υποσχέσεις έωλες και χλιαρές σιωπές πότισες το βλέμμα μου μια θάλασσα λάδι να με κρατάει...
ΠΡΩΙΝΟ ΦΙΛΙ (τιμήθηκε με το Α’ Βραβείο Μουσικού Στίχου στον 10ο Παγκόσμιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Ελληνικού Πολιτιστικού Ομίλου Κυπρίων Ελλάδας) - Ήλιε μου που ξημέρωσες, ψάξε για την καλή μου όταν τα μάτια της σε δουν δώσε της το φιλί μου - Αύρα γλυκιά της...
Μια φορά κι έναν καιρό, δεν είχαμε τι να πούμε, έδεσα μια κόκκινη κλωστή στο δάχτυλο για να θυμηθώ να πω όταν έχω. - Μια φορά κι έναν καιρό, είχες μια κόκκινη κλωστή στο δάχτυλο αλλά δεν θυμόσουν γιατί. - Μια φορά κι έναν καιρό, δυο κόκκινες κλωστές ενώθηκαν σε μια...
Τέλειοοοο
Ευχαριστώ από καρδιάς για τον καλό σας λόγο! Καλή δημιουργική συνέχεια εύχομαι…
Αλεξάνδρα μου…
Πέρασες ένα μήνυμα που – ίσως – θα με αποτρέψει από τούδε και στο εξής να καταπιάνομαι με το αγαπημένο μου καλοκαιρινό χόμπυ ΤΟ ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ!!!!!!!!!!!!!!
Πολύ όμορφο το ποίημά σου!!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!!!!!!
Να είστε καλά σας ευχαριστώ πολύ!
Πολύ όμορφο.!!!!
ελάχιστοι στίχοι..και όμως μου άρεσαν πολύ!