Σου ζητώ να με δεις πως πεθαίνω
κι αν πονέσεις φύλαξέ μου το φως
Να φωτίσει τη ψυχή καθώς βγαίνω
απ’ το σώμα που είχα ως θνητός.
Σου ζητώ ένα άγγιγμα ακόμα
Ίσως ένα ‘όλα θα πάνε καλά’
κι ένα φίλημα πάνω στο στόμα
με τις σκέψεις και τα μάτια κλειστά
Σα γροθιά στο στομάχι το αντίο
Μη το λες, το συζητάν οι καρδιές
Καλοκαίρι και το σώμα μου κρύο
Παγωμένο στο κρεβάτι από χτες
Μη ζητάς να μη φύγω, κι εγώ κλαίω
Μόνο εσύ με κρατάς ζωντανό
Πες σε όλους ότι εγώ είμαι που φταίω
Μην αφήσεις να με δούνε νεκρό
Μη ζητάς να με κάνεις αστέρι
Ο ουρανός θέλει τόσες θυσίες
Κι αν σε δω αγκαλιά μ’ άλλο ταίρι
θα χαθώ σε κοντινούς γαλαξίες
_
γράφει η Δώρα Βαξεβανοπούλου
0 Σχόλια