Έχω πολλά για να σου πω και να σου μολογήσω
Δεν ξέρω αλήθεια από πού και πώς θε ν' αρχινήσω!
Μεγάλωσα και δε μπορώ ως ήμουν να περνάω
κι ολημερίς σου γούζιομαι[1] γιατί μαθές πονάω!
Δεν είναι τόσο πως πονεί, παιδί μου, το κορμί μου
αλλά πονεί πολύ βαθιά η δόλια η ψυχή μου!
Δε βρίχνω τάξε γιατρικό δε βρίχνω το κουράγιο
να σε θωρώ να κάθεσαι σαφίς[2] μπρος στο μουράγιο!
Το ξέρω ότι θλίβεσαι πως έχεις χίλια άγχη
γιατί το ''μέλλον'' γίνηκε ταφόπλακας τ' αμάχι[3]!
Σ' ανάθρεψα, σε μόρφωσα σού δωκα την ψυχή μου
κι εδά θωρώ πως άδικα επήγε η δούλεψή μου!
Κάθεσαι σαν και το θεριό, μες στο κλουβί κλεισμένο,
και είναι το κουράγιο σου 'πο μέ πιο γερασμένο!
Είχα πλασμένα όνειρα σαν όλες τις μανάδες
να βρεις το μέλλον σου ορθός κι όχι με τεμενάδες!
Κι αν γέρασα η έρημη κι ασπρίσαν τα μαλλιά μου
ενός μικρού μικρού παιδιού θα μοιάζει η καρδιά μου!
Δεν την κλειδώνω! Μάθε το! Πετώ σαν χελιδόνι
κι ας ξέρω πως στα υστερνά πάντα θα είμαι μόνη!
Τα πόδια μου κοντύνανε στη δρασκελιά μονάχα
γιατί πετώ με τα φτερά μιας γερακίνας τάχα!
Κάνω σταυρό και μια ευχή το μέλλον σου να σιάξει[4]
σαν τον χρυσό τον αετό μια μέρα να πετάξει!
Κι αν 'γω δεν είμαι ζωντανή, παιδί μου, μη σε μέλει
Ό,τι κι αν πιάνεις ζάχαρη κι ό,τι κι αν θέλεις μέλι!
Είμαι πια τώρα στη ζωή παροπλισμένο πλοίο
Έτοιμο για παράδοση το έρμο μου σαρκίο!
Μα εσύ να έχεις πάντοτε ψηλά το μέτωπό σου,
και να δοξάζεις όσο ζεις τον Ένα και Θεό σου!
Χ.Π.
[1] Γούζιομαι = παραπονούμαι
[2] Σαφίς = διαρκώς, συνεχώς
[3] Αμάχι = αγώνας
[4] Σιάξει= φτιάξει
Λόγια μιας μάνας φύλαξα σ’ ένα μικρό μπουκάλι
που ‘χει αγάπη στην καρδιά απού δεν έχει άλλη
Ο χρόνος γράφει στο κορμί και το πονεί και κλαίει
και το μπερδεύει το μυαλό νομίζει πως τα φταίει
μα ΄χει γδαρθεί το όνειρο και μπλιο δεν μας χαρίζει
χαμόγελα και ομορφιά, μα πίκρες μας ποτίζει
Πληγώνουμε τις μάνες μας που θέλουν τη ζωή μας
να δαφνοστεφανώνεται να λάμπει η ψυχή μας
Θώριε πώς έγινε η ζωή πώς κόπηκε το χάδι
πώς χάθηκε η ανθρωπιά στου χρόνου το σημάδι
Καλλιά ταν κάποτε η ζωή κι ας είχε δυσκολίες
τώρα γεννήκαμε οχτροί γεμάτοι δυστυχίες
Μα τούτη γροίκα η καρδιά πρόσφορο ετοιμάζει
και στης Ελπίδας τη Μονή σε χέρια το μοιράζει
όσο κρατά η χέρα μας της μάνας μας το χέρι
τόσο θα λάμπουν οι ευχές στου ουρανού τ’ αστέρι
θα ξανα έρθουν οι καιροί θα πορπατήσει η μέρα
κι ο Άγιος κιαμιά φορά θέλει πολλή φοβέρα
θα ξεσηκώσει η καρδιά κύματα αφρισμένα
θε να τους πνίξει τσι καημούς για σένα και για μένα
Μ.Τ.
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Κρητικές μου από καταγωγή και Κρητικές από σπόντα τα συγχαρητήριά μου. Υπέροχες και οι δυο σας. Στο τσεπάκι σας την έχετε τόσο τη ρίμα όσο και την Έμπνευση.
“Σ’ ανάθρεψα, σε μόρφωσα σού δωκα την ψυχή μου
κι εδά θωρώ πως άδικα επήγε η δούλεψή μου (Χ.Π.)
Πληγώνουμε τις μάνες μας που θέλουν τη ζωή μας
να δαφνοστεφανώνεται να λάμπει η ψυχή μας (Μ.Τ.)”
Αχ αυτή η Μάνα… με την καρδιά την απέραντη, που όλα τα χωράει κι όλα τα συγχωρνάει!!!
Εξαιρετικές και οι δυο, φίλες μου Μάχη και Χρυσούλα, συγχαρητήρια!
Λένα μου αγαπημένη!
Σε ευχαριστούμε!….Να είσαι καλά!!!!!!!!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΣΟΥ!!!!
Συγχαρητήρια για τη διάκρισή σου στο δήγημά σου!!!!
Πάντα να διακρίνεσαι!!!!
Πολλές πολλές ευχές!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ….
Σε ευχαριστούμε πολύ Βάσω!!!!!!!!!
Πολύ όμορφο το σχόλιό σου!
Σαν τη μάνα καμμιά!!!!! Όντως!
Να είσαι καλά!
Αυτή κι αν είναι διασταύρωση!!! Μοιάζει με τον ήλιο που φωτίζει με τον μοναδικό του τρόπο, τον ίδιο τόπο… την ίδια αυλή!!! Μοιάζει με λουλούδι που φυτρώνει μόνο σε μια πατρίδα και χρειάζεται την αγάπη από καρδιές που είναι μπολιασμένες με το ίδιο μπόλι κι υφαμένες με το ίδιο υφάδι!!! Υπέροχος ο καρπός σας!!! Μπράβο σας!!!!!!
Θεές οι Κρητικιές! Μπράβο κυρίες μου! Ξεδιπλώσατε τα ταλέντα σας… έμμετρα! 🙂
Ευχαριστώ πολύ , Μάχη μου!
Μεγάλη μου τιμή η διασταύρωση της πένας μου με τη δική σου!
Και σε άλλα με υγεία, λοιπόν!!!!!!!!!!!!!!!!
ΝΑ ΣΑΙ ΚΑΛΑ!!!!!!!!!!!!
Καλησπέρα Σοφία μου!!!!
Τι όμορφο σχόλιο…Λουλουδιασμένο!Ανοιξιάτικο!Σαν την έμπνευση και την καρδιά σου!
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ…
Την Κρήτη την αγαπάμε…και φαίνεται!Όπου βρεθούμε την …φέρνουμε μαζί μας….Εγώ τουλάχιστον ζω τους 11 μήνες του έτους περιμένοντας τον δωδέκατο…για να πάω στον επίγειο παράδεισο!
Καλή σου συνέχεια…..
Έλενά μου ,
Σε ευχαριστούμε πολύ…Να είσαι καλά…
Για την ονομαστική σου εορτή…. Χρόνια Πολλά και Γεμάτα Υγεία !!!
Καλή σου συνέχεια!!!!!
Υπέροχες και οι δυο σας! Κρητικό μολύβι…δύναμη!
Σας ευχαριστώ και εγώ όλες σας. Η κυρία Χρυσούλα με πήρε από το χέρι και μου μίλησε όμορφα στην καρδιά…έτσι πρέπει να μιλά μια μάνα…Την ευχαριστώ πολύ για αυτό. Χρόνια πολλά και πάλι στις εορτάζουσες Λένα και Ελενα… Και μια όμορφη Κυριακή σε όλους σας
Μάχη και Χρυσούλα, Χρυσούλα και Μάχη ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σας! Πάντα δημιουργικές να είστε! ?
Παράλειψή μου …
Η φωτοφραφία που συνοδεύει την ποιητική ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΗ μας, Μάχη μου, είναι ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ!!!!
Είναι αυτό που σοφά λέμε…*Μία εικόνα ….χίλιες λέξεις….!*
Ευχαριστούμε….
Σε ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας, Λίτσα!
Είναι αλήθεια πως η Μάχη μας, η γνήσια Κρητικοπούλα, έχει ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΗ πένα!!!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ …….
ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ……
Αγαπημένο μου παιδί, Μάχη μου,
Έπιασες το ροζιασμένο χέρι μου και πορευτήκαμε μαζί στο δρόμο του ωραίου….
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!!!
Όποτε αισθανθώ την ανάγκη να συμπορευθώ στα φωτεινά μονοπάτια του νου και της έμπνευσης θα είσαι μαζί μου???
Καλά να σαι!!!
***η φωτογραφία….(και όχι η φωτοφραφία…)
………βιασύνη?? γήρας??….ΙΣΩΣ……
Ευχαριστούμε Έλενα!
Υγεία να χεις!!!???
Είναι η καρδιά που χαίρεται παρέα να τσι κάνουν
άνθρωποι που τα λόγια τους απ’ την ψυχή τα βγάνουν
στον Ψηλορείτη υπόσχομαι στο χώμα που αγαπάω
όπου καλεί η σκέψη σας θα ‘ρχομαι ν’ ακουμπάω…
Μάχη μου,
Πως ήθελά το να τανε στην Κρήτη η σπιθιά μου…
και να ‘χα φίλους , συγγενείς ΟΛΟΥΣ μαζί κοντά μου!
Δεν μ’ ένοιαζε αν θα τονε… μεγάλο το κονάκι…
Αρκεί να έχει μιαν αυλή.. κι έν’ αναμμένο τζάκι…
Να εκάλουνα στι φίλους μου…ρακί να τσι τρατάρω…
να μη φοβούμαι ανημποριές…να μη φοβούμαι χάρο…
Να πήγαινα κάθε πρωί στο γυρογιάλι βόλτα…
και μες στο καταχείμωνο να σου μαζώνω χόρτα…
Νοστάλγησά το να το δω , Κρήτη μου, το λιμάνι…
μες στω Χανιώ την αγορά…να βγαίνω για σεργιάνι!
Εις τη Χρυσοσκαλίτισσα το τάμα μου να πγηαίνω…
και να θωρώ τσ’ αγάπης μας … το δέντρο μεστωμένο!
ΏΡΕΣ ΚΑΛΕΣ!!!!!
Να είστε καλά και οι δυο σας!Με συγκινήσατε!Την αγάπη μου!
Σε ευχαριστούμε Άννα! Φιλιά
Ευχαριστούμε πολύ ΑΝΝΑ μας!
Καλά να σαι!