11.05.2014

Μαμά θυμάσαι τι είχες μέσα σου; Εμένα.

Μικρό σποράκι ήμουνα, που αντάμωσε εσένα.

Πιάστηκα στη μήτρα σου.

Θρόνιασα στην κοιλίτσα σου.

Το σπίτι σου ήταν απαραβίαστο, υγρό, μεγάλο.

Ένιωθα, σ’ αυτό, χαρά ασφάλεια σιγουριά.

Μ’ ατσάλι τ΄ έκτισα, μ’ ασήμι το έντυσα.

Πόνος δε μ’ άγγιζε πόνο δεν άγγιζα.

Για στρώμα μου είχα τα σωθικά σου,

για προσκεφάλι μου τους κτύπους της καρδιάς σου.

Ήσυχα καθόμουν. Μόνο όταν νύσταζα δε βολευόμουν.

Πιανόμουν ζουζούνιζα, σου έδειχνα πως υπάρχω.

Μεγάλωνα και ήθελα κάτι για να παίξω

και για παιχνίδι βρήκα την θηλιά που ήμουνα δεμένη.

Για φαγητό πάντα νοιαζόσουνα και μένα.

Έτρωγες πολύ και μ’ άρεσε λίγο απ΄ όλα ν’ αρπάζω.

Περνούσα μόνη μου καλά δεν ήθελα παρέα.

Πολλές φορές όμως εκεί έξω φωνάζατε, μιλούσατε, τι λέγατε;

Αινίγματα για μένα οι φωνές σας.

Πάσχιζα να καταλάβω τι θέλετε από μένα.

Στις σκέψεις σου τις άσχημες σφιγγόμουνα και τρόμαζα.

Περίμενα γλυκιά λαλιά, τραγούδι, χάδι να ημερεύσω.

Κουλουριασμένη αναρωτιόμουνα πως θα βγω εκεί έξω;

Φοβόμουνα δεν ήθελα, δεν ήξερα κανέναν.

Κάποιο βραδάκι όμως δεν άντεξα, το σπίτι μ’ έπνιγε.

Ο χώρος μίκραινε πολύ και δεν χωρούσα πια.

Κτύπησα την πόρτα δυνατά την άνοιξες και βγήκα.

Μου’ ρθε ζάλη αστραπή, κρύωνα έκλαψα πολύ.

Ρώτησα τι είναι εδώ ζωή;

Άνοιξε πάλι σε παρακαλώ να μπω

στην ζεστασιά του σπιτιού σου να απλωθώ,

ας είναι μικρό και σκοτεινό,

στην ανεμελιά του θ’ αγκιστρωθώ

και ίσως εκεί χαθώ.

 

της Εύας Κασιάρου

Η γιαγιά της Εύας Κασιάρου μετά την καταστροφή της Σμύρνης ρίζωσε στην Κατερίνη. Εκεί γεννήθηκε κι εκείνη. Όταν ήταν μικρό παιδί και ήθελε να φύγει από τη γη, έσφιγγε με δύναμη τα μάτια. Με χρώματα, φως, αστραπές, μολύβια και χαρτιά ταξίδευε στους δικούς της φανταστικούς και πραγματικούς κόσμους. Σπούδασε νηπιαγωγός για να μη σταματήσει μεγαλώνοντας το παιχνίδι.

Έχει γράψει:

* Πολλά παραμύθια που δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά «Σύγχρονο Νηπιαγωγείο» και «Παράθυρο στην εκπαίδευση»

* Μαζί με άλλες φίλες γράψανε «Σχέδια Εργασίας» με διάφορα θέματα για παιδιά σχολικής ηλικίας. Κάποια βρίσκονται αναρτημένα στην Ψηφιακή Βιβλιοθήκη- Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» και άλλα έχουν διανεμηθεί στα σχολεία στα πλαίσια του προγράμματος «Εκπαίδευση Παλιννοστούντων και Αλλοδαπών Μαθητών»

* Το θεατρικό της έργο με τίτλο «Ο ήχος της μπουγάδας» πήρε τον 1ο έπαινο στον 92ο Καλοκαιρίνειο διαγωνισμό του Φιλολογικού «Συλλόγου Παρνασσός».

* Το διήγημά της «Η σιωπή του χαρτονομίσματος» βρίσκεται στο e-book των εκδόσεων Σαΐτα με τον γενικό τίτλο «Το ταξίδι ενός χαρτονομίσματος».

* Το διήγημά της με τίτλο «Αγγελική – Λουκία» κρίθηκε κατάλληλο για αναπαραγωγή σε βιβλίο, στο διαγωνισμό διηγήματος του Cretablog,gr.

Είναι μέλος της SCBWI Greece (το ελληνικό τμήμα του Society of Children’s Book Writers and Illustrators) και μέλος του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.

Η γιαγιά της Εύας Κασιάρου μετά την καταστροφή της Σμύρνης ρίζωσε στην Κατερίνη. Εκεί γεννήθηκε κι εκείνη. Όταν ήταν μικρό παιδί και ήθελε να φύγει από τη γη, έσφιγγε με δύναμη τα μάτια. Με χρώματα, φως, αστραπές, μολύβια και χαρτιά ταξίδευε στους δικούς της φανταστικούς και πραγματικούς κόσμους. Σπούδασε νηπιαγωγός για να μη σταματήσει μεγαλώνοντας το παιχνίδι.

Έχει γράψει:

* Πολλά παραμύθια που δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά «Σύγχρονο Νηπιαγωγείο» και «Παράθυρο στην εκπαίδευση»

* Μαζί με άλλες φίλες γράψανε «Σχέδια Εργασίας» με διάφορα θέματα για παιδιά σχολικής ηλικίας. Κάποια βρίσκονται αναρτημένα στην Ψηφιακή Βιβλιοθήκη- Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» και άλλα έχουν διανεμηθεί στα σχολεία στα πλαίσια του προγράμματος «Εκπαίδευση Παλιννοστούντων και Αλλοδαπών Μαθητών»

* Το θεατρικό της έργο με τίτλο «Ο ήχος της μπουγάδας» πήρε τον 1ο έπαινο στον 92ο Καλοκαιρίνειο διαγωνισμό του Φιλολογικού «Συλλόγου Παρνασσός».

* Το διήγημά της «Η σιωπή του χαρτονομίσματος» βρίσκεται στο e-book των εκδόσεων Σαΐτα με τον γενικό τίτλο «Το ταξίδι ενός χαρτονομίσματος».

* Το διήγημά της με τίτλο «Αγγελική – Λουκία» κρίθηκε κατάλληλο για αναπαραγωγή σε βιβλίο, στο διαγωνισμό διηγήματος του Cretablog,gr.

* Το μυθιστόρημά της «Μυστήριο στην αυλή» πήρε το δεύτερο βραβείο στο διαγωνισμό ανέκδοτου παιδικού μυθιστορήματος του Κυπριακού Συνδέσμου Παιδικού Νεανικού Βιβλίου (2013)

Είναι μέλος της SCBWI Greece (το ελληνικό τμήμα του Society of Children’s Book Writers and Illustrators) και μέλος του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.

Συνεργάζεται με τον “Μαγικό κόσμο του παιδικού βιβλίου” (www.kosvoice.gr)

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 22 – 23 Μαρτίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 22 – 23 Μαρτίου 2025

Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...

Mαρμαρυγή

Mαρμαρυγή

Στην αμμουδιά που μ’ έφερες στάθηκα για λίγο Να θυμηθώ τον χτύπο της καρδιάς Και το φτερούγισμα εκείνο το ανεξήγητο Που ούτε ο γιατρός δεν μπορεί να περιγράψει Και την ταχύτητα των χτύπων της Έτοιμη να σπάσει η καρδιά Τραβώντας μέ απαλά και με χειρουργική ακρίβεια...

Κόκκινη καρδιά από ήλιονς

Κόκκινη καρδιά από ήλιονς

Στις βροχερές μεγαλουπόλειςτης Ευρώπης,χρόνια και χρόνια πέρασε,περπάτησε και γέρασε.Μα η καρδιά δεν γέρασε!Τον έρωτα αναζητά,χρόνο μετρά και στα κρυφά.Σκιές παραληρούν,χτυπώντας ρυθμικά τα χέρια.Έχασε το παιδί με το μπαλόνι!Στους ουρανούς να περπατά,να χαίρεται και...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Κόκκινη καρδιά από ήλιονς

Κόκκινη καρδιά από ήλιονς

Στις βροχερές μεγαλουπόλειςτης Ευρώπης,χρόνια και χρόνια πέρασε,περπάτησε και γέρασε.Μα η καρδιά δεν γέρασε!Τον έρωτα αναζητά,χρόνο μετρά και στα κρυφά.Σκιές παραληρούν,χτυπώντας ρυθμικά τα χέρια.Έχασε το παιδί με το μπαλόνι!Στους ουρανούς να περπατά,να χαίρεται και...

Μνημόσυνο στη Χαμένη Άνοιξη

Μνημόσυνο στη Χαμένη Άνοιξη

Μες την κοιλάδα των Τεμπών, πάνω σε ράγες προδοσίας, ένα τρένο νεκρών προσευχών σε πομπή πουλιών θρηνωδίας.   “Είναι παιδιά, είναι φωνές, έχουν φτερά να ανοίξουν. Τρέξτε, σφραγίστε τις γραμμές έχουν σε αγάπες να γυρίσουν.”   Μα οι δείκτες μένουνε βουβοί, τα...

Θυσία

Θυσία

  Πόσες εμπνεύσεις έχω θάψει, από παιδί ακόμη. Πόσο πόνο έχω κρύψει στα σπλάχνα μου. Δε γίνεται αλλιώς. Κάποιες φορές δεν προλαβαίνεις  να αποτυπώσεις τις σκέψεις σου. Είναι τόσες πολλές  και ρέουν αδιάκοπα. Κάποιες φορές σε επισκέπτονται  σε...

6 σχόλια

6 Σχόλια

  1. Δημητρης Προδρομου

    Ευα μου καλημερα.Το να σου πω οτι ειναι υπεροχο … ειναι δεδομενο.Θα σου πω κατι μεσα απο την καρδια μου που ειναι και ευχη μαζι.Ο Θεος να σε ‘χει γερη και να μας χαριζεις αυτα τα υπεροχα ‘δημιουργήματα’.Να εισαι καλα.

    Απάντηση
    • Εύα Κασιάρου

      Πόσο σ΄ευχαριστώ Πρόδρομε. Πάντα δίπλα μου….

      Απάντηση
  2. Βάσω Αποστολοπούλου-Αναστασίου

    “Άνοιξε πάλι σε παρακαλώ να μπω
    στην ζεστασιά του σπιτιού σου να απλωθώ”

    Πόσες φορές το έχουμε ευχηθεί… και πόσες θα το ευχηθούμε ακόμη…

    Συγχαρητήρια Εύα μου για τον τόσο όμορφο τρόπο κατάθεσης της λαχτάρας όλων μας!

    Απάντηση
    • Εύα Κασιάρου

      Αν μπορούσα να μπω πάλι μέσα!!! Σ ΄ευχαριστώ!!!

      Απάντηση
  3. Άννα Ρουμελιώτη

    Υπέροχο!!!!!!!!!!!!!!!

    Απάντηση
    • Εύα Κασιάρου

      Ευχαριστώ!

      Απάντηση

Υποβολή σχολίου