11.05.2014

Μαμά θυμάσαι τι είχες μέσα σου; Εμένα.

Μικρό σποράκι ήμουνα, που αντάμωσε εσένα.

Πιάστηκα στη μήτρα σου.

Θρόνιασα στην κοιλίτσα σου.

Το σπίτι σου ήταν απαραβίαστο, υγρό, μεγάλο.

Ένιωθα, σ’ αυτό, χαρά ασφάλεια σιγουριά.

Μ’ ατσάλι τ΄ έκτισα, μ’ ασήμι το έντυσα.

Πόνος δε μ’ άγγιζε πόνο δεν άγγιζα.

Για στρώμα μου είχα τα σωθικά σου,

για προσκεφάλι μου τους κτύπους της καρδιάς σου.

Ήσυχα καθόμουν. Μόνο όταν νύσταζα δε βολευόμουν.

Πιανόμουν ζουζούνιζα, σου έδειχνα πως υπάρχω.

Μεγάλωνα και ήθελα κάτι για να παίξω

και για παιχνίδι βρήκα την θηλιά που ήμουνα δεμένη.

Για φαγητό πάντα νοιαζόσουνα και μένα.

Έτρωγες πολύ και μ’ άρεσε λίγο απ΄ όλα ν’ αρπάζω.

Περνούσα μόνη μου καλά δεν ήθελα παρέα.

Πολλές φορές όμως εκεί έξω φωνάζατε, μιλούσατε, τι λέγατε;

Αινίγματα για μένα οι φωνές σας.

Πάσχιζα να καταλάβω τι θέλετε από μένα.

Στις σκέψεις σου τις άσχημες σφιγγόμουνα και τρόμαζα.

Περίμενα γλυκιά λαλιά, τραγούδι, χάδι να ημερεύσω.

Κουλουριασμένη αναρωτιόμουνα πως θα βγω εκεί έξω;

Φοβόμουνα δεν ήθελα, δεν ήξερα κανέναν.

Κάποιο βραδάκι όμως δεν άντεξα, το σπίτι μ’ έπνιγε.

Ο χώρος μίκραινε πολύ και δεν χωρούσα πια.

Κτύπησα την πόρτα δυνατά την άνοιξες και βγήκα.

Μου’ ρθε ζάλη αστραπή, κρύωνα έκλαψα πολύ.

Ρώτησα τι είναι εδώ ζωή;

Άνοιξε πάλι σε παρακαλώ να μπω

στην ζεστασιά του σπιτιού σου να απλωθώ,

ας είναι μικρό και σκοτεινό,

στην ανεμελιά του θ’ αγκιστρωθώ

και ίσως εκεί χαθώ.

 

της Εύας Κασιάρου

Η γιαγιά της Εύας Κασιάρου μετά την καταστροφή της Σμύρνης ρίζωσε στην Κατερίνη. Εκεί γεννήθηκε κι εκείνη. Όταν ήταν μικρό παιδί και ήθελε να φύγει από τη γη, έσφιγγε με δύναμη τα μάτια. Με χρώματα, φως, αστραπές, μολύβια και χαρτιά ταξίδευε στους δικούς της φανταστικούς και πραγματικούς κόσμους. Σπούδασε νηπιαγωγός για να μη σταματήσει μεγαλώνοντας το παιχνίδι.

Έχει γράψει:

* Πολλά παραμύθια που δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά «Σύγχρονο Νηπιαγωγείο» και «Παράθυρο στην εκπαίδευση»

* Μαζί με άλλες φίλες γράψανε «Σχέδια Εργασίας» με διάφορα θέματα για παιδιά σχολικής ηλικίας. Κάποια βρίσκονται αναρτημένα στην Ψηφιακή Βιβλιοθήκη- Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» και άλλα έχουν διανεμηθεί στα σχολεία στα πλαίσια του προγράμματος «Εκπαίδευση Παλιννοστούντων και Αλλοδαπών Μαθητών»

* Το θεατρικό της έργο με τίτλο «Ο ήχος της μπουγάδας» πήρε τον 1ο έπαινο στον 92ο Καλοκαιρίνειο διαγωνισμό του Φιλολογικού «Συλλόγου Παρνασσός».

* Το διήγημά της «Η σιωπή του χαρτονομίσματος» βρίσκεται στο e-book των εκδόσεων Σαΐτα με τον γενικό τίτλο «Το ταξίδι ενός χαρτονομίσματος».

* Το διήγημά της με τίτλο «Αγγελική – Λουκία» κρίθηκε κατάλληλο για αναπαραγωγή σε βιβλίο, στο διαγωνισμό διηγήματος του Cretablog,gr.

Είναι μέλος της SCBWI Greece (το ελληνικό τμήμα του Society of Children’s Book Writers and Illustrators) και μέλος του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.

Η γιαγιά της Εύας Κασιάρου μετά την καταστροφή της Σμύρνης ρίζωσε στην Κατερίνη. Εκεί γεννήθηκε κι εκείνη. Όταν ήταν μικρό παιδί και ήθελε να φύγει από τη γη, έσφιγγε με δύναμη τα μάτια. Με χρώματα, φως, αστραπές, μολύβια και χαρτιά ταξίδευε στους δικούς της φανταστικούς και πραγματικούς κόσμους. Σπούδασε νηπιαγωγός για να μη σταματήσει μεγαλώνοντας το παιχνίδι.

Έχει γράψει:

* Πολλά παραμύθια που δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά «Σύγχρονο Νηπιαγωγείο» και «Παράθυρο στην εκπαίδευση»

* Μαζί με άλλες φίλες γράψανε «Σχέδια Εργασίας» με διάφορα θέματα για παιδιά σχολικής ηλικίας. Κάποια βρίσκονται αναρτημένα στην Ψηφιακή Βιβλιοθήκη- Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» και άλλα έχουν διανεμηθεί στα σχολεία στα πλαίσια του προγράμματος «Εκπαίδευση Παλιννοστούντων και Αλλοδαπών Μαθητών»

* Το θεατρικό της έργο με τίτλο «Ο ήχος της μπουγάδας» πήρε τον 1ο έπαινο στον 92ο Καλοκαιρίνειο διαγωνισμό του Φιλολογικού «Συλλόγου Παρνασσός».

* Το διήγημά της «Η σιωπή του χαρτονομίσματος» βρίσκεται στο e-book των εκδόσεων Σαΐτα με τον γενικό τίτλο «Το ταξίδι ενός χαρτονομίσματος».

* Το διήγημά της με τίτλο «Αγγελική – Λουκία» κρίθηκε κατάλληλο για αναπαραγωγή σε βιβλίο, στο διαγωνισμό διηγήματος του Cretablog,gr.

* Το μυθιστόρημά της «Μυστήριο στην αυλή» πήρε το δεύτερο βραβείο στο διαγωνισμό ανέκδοτου παιδικού μυθιστορήματος του Κυπριακού Συνδέσμου Παιδικού Νεανικού Βιβλίου (2013)

Είναι μέλος της SCBWI Greece (το ελληνικό τμήμα του Society of Children’s Book Writers and Illustrators) και μέλος του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.

Συνεργάζεται με τον “Μαγικό κόσμο του παιδικού βιβλίου” (www.kosvoice.gr)

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 12 – 13 Ιουλίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 12 – 13 Ιουλίου 2025

Real News https://youtu.be/IaJvsqgpYXkΚαθημερινή Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να...

Η Επιστροφή

Η Επιστροφή

  Είχε ξεχάσει πώς είναι να ζει,   ζώντας την κάθε μέρα με την προσμονή  πως η δυσκολία θα ξεχαστεί   και θα γίνουν όλα εορτή.  Η χαρά του ονείρου την κρατούσε ζωντανή  μα ο ορισμός του τέλους, την βρήκε νεκρή.  Το μυαλό της ταξίδευε σε μέρη μακρινά   που όλα...

Η πισίνα

Η πισίνα

  Ενώ εσείς τρέχατε στα κύματα με φωνές,  με ρούχα βρεγμένα και άμμο στα γόνατα,  εγώ καθόμουν στο γαλάζιο του τσιμέντου.  Η πισίνα, το καταφύγιό μου.  Ένα παραλληλόγραμμο ηρεμίας,  γεμάτο νερό που δεν πονά,  που δεν τραβάει.  Από μικρή δεν ήθελα την...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Η πισίνα

Η πισίνα

  Ενώ εσείς τρέχατε στα κύματα με φωνές,  με ρούχα βρεγμένα και άμμο στα γόνατα,  εγώ καθόμουν στο γαλάζιο του τσιμέντου.  Η πισίνα, το καταφύγιό μου.  Ένα παραλληλόγραμμο ηρεμίας,  γεμάτο νερό που δεν πονά,  που δεν τραβάει.  Από μικρή δεν ήθελα την...

Στου ουρανού τα μάτια

Στου ουρανού τα μάτια

Στου ουρανού τα μάτια  να ξέρεις σε ακούω μέσα από τα σκοτάδια  σα να σε βλέπω από την χαραμάδα  τώρα είσαι μια αστερομάτα τώρα έφυγες για του ουρανού τα μάτια  τώρα μιλάς μα δεν σ ακούω  τώρα γελάς μα όχι μαζί μου τώρα μου λες θα 'ρθεις ξανά μα πότε γιαβρί μου;...

Της φιλμ τα αρνητικά

Της φιλμ τα αρνητικά

Τι συναίσθημα ο φόβος, μια φωτιά φυλλοροημένη, που δεν κάηκε ποτέ, μα την νύχτα επιμένει. (Απηχεί την αγωνία, ενώ δείχνουν τα καρέ μία μισόσβηστη ιστορία) Και εκείνο το παιδί, που είχε φύγει να κρυφτεί, αφού το χτύπησε το φως, είπε να εμφανιστεί. (Είναι εικόνα...

6 σχόλια

6 Σχόλια

  1. Δημητρης Προδρομου

    Ευα μου καλημερα.Το να σου πω οτι ειναι υπεροχο … ειναι δεδομενο.Θα σου πω κατι μεσα απο την καρδια μου που ειναι και ευχη μαζι.Ο Θεος να σε ‘χει γερη και να μας χαριζεις αυτα τα υπεροχα ‘δημιουργήματα’.Να εισαι καλα.

    Απάντηση
    • Εύα Κασιάρου

      Πόσο σ΄ευχαριστώ Πρόδρομε. Πάντα δίπλα μου….

      Απάντηση
  2. Βάσω Αποστολοπούλου-Αναστασίου

    “Άνοιξε πάλι σε παρακαλώ να μπω
    στην ζεστασιά του σπιτιού σου να απλωθώ”

    Πόσες φορές το έχουμε ευχηθεί… και πόσες θα το ευχηθούμε ακόμη…

    Συγχαρητήρια Εύα μου για τον τόσο όμορφο τρόπο κατάθεσης της λαχτάρας όλων μας!

    Απάντηση
    • Εύα Κασιάρου

      Αν μπορούσα να μπω πάλι μέσα!!! Σ ΄ευχαριστώ!!!

      Απάντηση
  3. Άννα Ρουμελιώτη

    Υπέροχο!!!!!!!!!!!!!!!

    Απάντηση
    • Εύα Κασιάρου

      Ευχαριστώ!

      Απάντηση

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *