Ένα χάδι, να σου υπενθυμίσει ότι νιώθεις και αισθάνεσαι…
Ένα χαμόγελο, να σου υπενθυμίσει πως όλα θα πάνε καλά…
Ένα δάκρυ, να σου υπενθυμίσει πως τα πράγματα αλλάζουν…
Ένα χτύπημα στον ώμο, να σου υπενθυμίσει πως δεν είσαι μόνος…
Μια αγκαλιά, να σου υπενθυμίσει πως μπορείς να ακουμπήσεις και να μοιραστείς…
Ένα όνειρο, να σου υπενθυμίσει πως υπάρχει ελπίδα, προχώρα…
Ένα βλέμμα, να σου υπενθυμίσει πως είναι να διαπερνά τη ψυχή σου…
Ένα ίσως, να σου υπενθυμίσει πως το έδαφος είναι ρευστό…
Ένα παιδάκι, να σου υπενθυμίσει πως όλα εξελίσσονται…
Ένα παραμύθι, να σου υπενθυμίσει πως τον ιδανικό σου κόσμο, τον πλάθεις…
Ένα θέλω, να σου υπενθυμίσει πως να προχωρήσεις μπροστά…
Μια υπόσχεση, να σου υπενθυμίσει πως είναι να περιμένεις…
Ένα λάθος, να σου υπενθυμίσει πως είναι να αλλάζεις πορεία…
Μια διαφωνία, να σου υπενθυμίσει πως να ανασυνθέσεις αυτά που είναι για εσένα γνωστά…
Ένα τηλεφώνημα, να σου υπενθυμίσει πως είναι να χτυπάει η καρδιά σου ανεξέλεγκτα…
Μια στιγμή είναι αρκετή, να σου υπενθυμίσει πως ο κόσμος ξαφνικά μεταμορφώνεται…
Ένα συγγνώμη, να σου υπενθυμίσει πως είσαι άνθρωπος…
Μια ανάμνηση, να σου υπενθυμίσει μια στιγμή, που θα σε κάνει να δακρύσεις ή ίσως να χαμογελάσεις…
Ένα ευχαριστώ, να σου υπενθυμίσει πως υπάρχει ένα χέρι για να κρατηθείς…
Ο Ήλιος, να σου υπενθυμίσει πως ακόμη μια μέρα υπάρχεις…
_
γράφει η Ελένη Ιωαννάτου
Μια υπενθύμιση πως η ζωή είναι όμορφη, πως η Αγάπη υπάρχει στα μικρά καθημερινά και πως το Χαμόγελο μπορεί να ανατέλλει καθημερινά όπως ο ήλιος το πρωί. Όσο ζούμε, ας νιώθουμε αυτά τα τυχερά πλάσματα που τους δόθηκε η ευκαιρία να αφήσουν ένα λαμπερό αποτύπωμα σε τούτο τον κόσμο… Και ας κοιτάμε εκεί ψηλά… στο μπλε που ξοδεύει για να κρύβεται.. και ας κρεμάμε ένα ψιθυριστό Ευχαριστώ σαν αστέρι…
Ελένη αν υπενθυμίζεις τόσα όμορφα πράγματα στον εαυτό σου καθημερινά, έχεις πιάσει πρώτη θέση στο καραβάκι της ζωής και απολαμβάνεις χορτασμένη τη θέα της θάλασσας….
Μάχη μου Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
Είναι πολλά πράγματα στη ζωή, που πραγματικά μας προσπερνούν,
τα αφήνουμε να μας προσπεράσουν, δεν τους δίνουμε καμία σημασία
ή ίσως δεν τα βλέπουμε. Διότι απλά, τα θεωρούμε δεδομένα!
Όπως το μπλε που ξοδεύει για να κρύβεται, που παραπάνω ανέφερες,
όπως τον Ήλιο που του σβήνουμε το φως, όπως την Αγάπη που ξεχάσαμε
να αγκαλιάσουμε…..
Χανόμαστε κάτω απ’ τη σκιά του χρόνου, στριμωχνόμαστε κάτω απ’ το τραπέζι των υποχρεώσεων καθημερινά,
σε σημείο να ξεχνάμε όλα αυτά τα απλά και σημαντικά που μας προσφέρονται απλόχερα..
Ας κρεμάσουμε λοιπόν το ψιθυριστό Ευχαριστώ, με το κεφάλι ψηλά!
Διότι, το μονοπάτι της Ζωής δεν είναι αιώνιο….
Χίλια ευχαριστώ για την υπενθύμιση!!!!!!!!!!!!!!
Πολύ ωραίο Ελένη!!!
Σε ευχαριστώ ολόψυχα!!!!!
Να είσαι πολύ καλά Άννα!!
Μεγάλη μου χαρά!!!
Κάθε μέρα οφείλουμε να χαμογελάμε,
κοιτώντας τον Ήλιο στα μάτια!
Τραγουδώντας χίλια ευχαριστώ στην ίδια τη Ζωή…
Όλοι μαζί!!!
Άννα σου απάντησα καταλάθος, λίγο παρακάτω…
Μια στιγμή ισοδύναμη με υφήλιο
ή με Άδη …
Υπέροχη …
κ. Σκοπετέα ευχαριστώ με όλη μου τη καρδιά!!!
Μεγάλη μου τιμή!!!
Με συγκινείτε!!!!
Ας χαμογελάσουμε λοιπόν με τον Ήλιο αγκαλιά….
Μας υπενθύμισες μικρές καθημερινές στιγμές, όμως τόσο σημαντικές που η καθημερινότητα μας κάνει να ξεχνάμε…Υπέροχο!!!
Μαριάνθη Παπάδη
Απ’ όλα τα “μεγάλα” που στρίμωξες στους στίχους σου επέτρεψέ μου να κλέψω-Ένα συγγνώμη να σου υπενθυμίσει πως είσαι άνθρωπος-.Το ανθρώπινο μεγαλείο, τόσο λιτά και απέριττα δοσμένο!!!!
Ο Ήλιος να σού υπενθυμίσει πως ακόμα ΛΆΜΠΕΙΣ!!!!!!!!!@@@…