Ποιητές εξωφύλλου, με πόζα σκεπτόμενου. Αυτό είμεθα αγαπητοί μου. Θλιβεροί λόγιοι μανεκέν και μανεκέν λόγιοι, χωρέσαμε ολόκληρο καρδιογράφημα στο σχηματισμό αυξομείωσης www.com. Επαγγελματίες ποιητές μερικής απασχόλησης. Και κάποτε οι μελλούμενοι καιροί: «Ποιο μανεκέν...

Πέρασε τώρα ο καιρός να μην φοβάσαι κι αυτό το μούδιασμα  του πόνου που θυμάσαι μια ζάλη είναι, π’ αντιστέκεται στην σκέψη   Πέρασε τώρα ο καιρός να μην γκρινιάξεις τον εαυτό σου ερειπωμένο να κοιτάξεις αν χρειαστεί, δωσ’ του μια ανάμνηση να παίξει   Γιατί...

Η θάλασσα σκοπός γι’ αυτούς που δεν φοβούνται Ν’ αγγίξουν τον βυθό κι ας μην ξαναγυρίσουν Στην έρημη ακτή τα πάντα λησμονιούνται  Ο βράχος πάπλωμα σκληρό Η άμμος το σεντόνι  Αέρας που σφυρά στ’ αυτιά Τις σκέψεις σου σαρώνει  Οι γλάροι που πετούν ψηλά Τα κύματα κοιτάνε...

Στο στέρφο αμπέλι φύσηξε κρύος ο βοριάς, την ώρα του φωτός της τελευταίας αχτίδας. Ματιά υγρή, από ταξίδι, θαρρώ, πως έρχεται μακρύ,  ξανθή˙ στο χρώμα της σταφίδας.   Ο ξένος ψάχνει για μια γη, στάση να κάνει… λίγη θαλπωρή…  Της ιστορίας το κουβάρι του σα...

Εγώ που σ' αγαπώ σου υπόσχομαι να τρέξω αν τύχει και προσέξω πως έχεις πληγωθεί Κι η γη κι ο ουρανός δεν θα 'χουν σημασία θα ‘ναι χωρίς αξία μάρτυς μου ο Θεός   Εγώ που σ' αγαπώ αν χρειαστεί θα διώξω του ουρανού το τόξο το φως θα παραβγώ Σε μια σταλαγματιά θα...