“…μόνο με ένα μολύβι χαρτί κι ένα στυλό στα δάχτυλα, νιώθω πραγματικά κι απόλυτα ο εαυτός μου…” – Χρυσή Μαρούση

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

1. Ποιον συγγραφέα ή ποιητή θα θέλατε να συναντήσετε;

Τον Νίκο Γκάτσο. Ήταν ένας από εκείνους τους ανθρώπους, που σε παιδική ακόμα ηλικία, το έργο τους με καθόρισε, με επηρέασε βαθιά και με έκανε να αγαπήσω τόσο την ποίηση, όσο και την στιχουργική. Μα πάνω από όλα, τον ίδιο τον λόγο και την ομορφιά του.

2. Υπήρξε ποτέ στιγμή που θελήσατε να παρατήσετε την ενασχόλησή σας με την συγγραφή; Αν ναι, γιατί;

Ναι, εκεί κοντά στα 20 μου. Τότε έγραφα στίχους και μη βρίσκοντας τον τρόπο να μπω στον χώρο του έντεχνου τραγουδιού, πέταξα στον κάδο της γειτονιάς μου όλα όσα είχα γράψει μέχρι τότε, πιστεύοντας πως ήταν μάταιος κόπος να παλεύω για κάτι άπιαστο. Μιλάμε για τρία τεράστια τετράδια, γεμάτα ασφυκτικά με στίχους. Ακόμα θυμάμαι αυτή τη στιγμή, κάποιες φορές όταν περνώ μπροστά από τον συγκεκριμένο κάδο. Σύντομα βέβαια, βρέθηκα με καινούρια τετράδια με νέους στίχους και κάποια στιγμή με ένα ολόκληρο μυθιστόρημα από το πουθενά.

3. Τι ερώτηση θα κάνατε στον αναγνώστη που έκανε αρνητική κριτική στο έργο σας; Τι θα ρωτούσατε αυτόν που θα εκφραζόταν θετικά;

Τι μου προτείνεις να διαβάσω; Διάβασες τελευταία κάτι καλό;

4. Γιατί γράφετε;

Γράφω γιατί, αν ο καθένας μας φτιάχτηκε για κάτι, εγώ νομίζω πως φτιάχτηκα για αυτό. Γιατί μόνο με ένα μολύβι χαρτί κι ένα στυλό στα δάχτυλα, νιώθω πραγματικά κι απόλυτα ο εαυτός μου. Είναι μια συνθήκη, μέσα μου, παρόμοια με την στιγμή της εξομολόγησης. Σε αντικρίζεις στα ίσα και μιλάς αληθινά, μέσα από τα πιο κρυφά βάθη της ψυχής σου.

5. Για ποιους λόγους θα συμβουλεύατε κάποιον να γίνει συγγραφέας ή ποιητής και γιατί να τ’ αποφύγει;

Για την χαρμολύπη του επαγγέλματος. Γιατί το αγαπά το να γράφει, γιατί για αυτό φτιάχτηκε. Γιατί χωρίς αυτό νιώθει μισός ή δυστυχισμένος. Για την ευλογία του μοιράσματος με τους αναγνώστες. Για την υφή του χαρτιού, όπου είναι τυπωμένα ολόκληρα κομμάτια της ψυχής του. Για τον τίτλο στο εξώφυλλο, που συνοδεύεται από το όνομά του και ξέρει καλά πως δεν θα υπάρξει ποτέ ωραιότερο μέρος από αυτό για να  γραφτεί. Από την άλλη είναι ένας δύσκολος δρόμος, που δεν αποδίδει οικονομικά, έχει πολλή απόρριψη και θέλει πραγματική αγάπη το να παλεύεις για τα όνειρά σου. Δεν θα προέτρεπα κανέναν να το αποφύγει, αν διέκρινα πως ήταν πραγματικός συγγραφέας ή ποιητής.

6. Σε ποιόν εκδοτικό οίκο θα θέλατε να εκδίδεται το βιβλίο σας και γιατί;

Λίγο σαν τον ιδανικό, τον άντρα των ονείρων μας ακούγεται αυτό, ε;! Λοιπόν, θα ήθελα να εκδίδεται σε έναν εκδοτικό που θα σέβεται εμένα, το έργο μου, το αναγνωστικό κοινό και πάνω από όλα τον ίδιο τον τον εαυτό. Τέτοιους εκδοτικούς αναζητώ και μέχρι τώρα με τέτοιους πιστεύω πως έχω συνεργαστεί.

7. Τι είναι για εσάς οι αναγνώστες; Πελάτες, κριτές ή συμβουλάτορες;

Τίποτα από τα τρία. Τους πέφτουν λίγα και μικρά και τα τρία αυτά ουσιαστικά. Οι αναγνώστες για εμένα είναι συνένοχοι, συνοδοιπόροι. Φίλοι. Ψυχές που ανοίγονται να συναντηθούν με την δική μου. Είναι αυτοί που ζωντανεύουν το κάθε βιβλίο. Χωρίς αυτούς τα βιβλία παραμένουν γράμματα, σημεία στίξης και περίτεχνες γραμματοσειρές. Άνθρωποι, λόγια και ζωές, εγκλωβισμένες σε μια στοίβα χαρτιών, όμορφα δεμένων μαζί. Χρειάζονται κάποιον να σκύψει και να τα ανακαλύψει, να τα προβάλει στον κινηματογράφο της ψυχής και του μυαλού του και να τα αγαπήσει.

8. Πιστεύετε πως οι περισσότεροι ομότεχνοί σας γράφουν από εσωτερική ανάγκη ή επιδιώκουν αποκλειστικά το χρήμα και την δόξα;

Πιστεύω πως ο κάθε άνθρωπος γράφει για άλλον λόγο. Άλλος για να καλύψει κενά, άλλος για να χορτάσει την ματαιοδοξία του, κάποιος για να νιώσει σημαντικός, να πει όσα τον πνίγουν, να εκφραστεί, να ξεχωρίσει, να πλουτίσει, να αφήσει κάτι πίσω του. Κάποιοι για πολλά από αυτά σε συνδυασμό. Νιώθω πως είναι πολύ πιο πλατύ το εύρος των λόγων που ωθούν κάποιον στη συγγραφή και δεν μπορεί να περιοριστεί σε αυτά τα δύο.

9. Αναφέρετε τρεις χαρακτηρισμούς για τον εαυτό σας για τους οποίους είστε υπερήφανη και άλλους τρεις για τους οποίους όχι.

Στα θετικά θα πω πως είμαι δοτική ως άνθρωπος, ανθρώπινη και με καλή προαίρεση για τους άλλους.  Στα μείον μου, θα πω πως είμαι, ανάμεσα σε πολλά άλλα, κτητική, ανοργάνωτη και δεδομένη.

10. Ο χειρότερος εφιάλτης που φοβάστε για την καριέρα σας και το ομορφότερο όνειρό που σας έχει πραγματοποιηθεί ή προσδοκάτε να συμβεί στο μέλλον;

Ο χειρότερος εφιάλτης μου, από τότε που έγραψα το πρώτο μου στιχάκι, είναι το να μείνω στάσιμη και να πάθω αυτό που περιγράφει τόσο μοναδικά και εύστοχα ο Φοίβος Δεληβοριάς στο τραγούδι του “Κορυφογραμμή”:

“Στριφογυρνάει στο μνήμα ο ποιητής

που δεν τον εμπιστεύτηκε κανείς..”!

Το ομορφότερο όνειρο, το ζω καθημερινά· κάνω αυτό που αγαπώ και αυτό τυγχάνει αποδοχής, εκτίμησης κι αγάπης. Αυτό όμως που ακόμα προσδοκώ και εύχομαι, είναι κάποια στιγμή να υπάρχουν τα βιβλία μου σε κάθε βιβλιοπωλείο και σε όσες περισσότερες γίνεται βιβλιοθήκες και ψυχές.

–

Βιογραφικό

Η Χρυσή Μαρούση γεννήθηκε το 1979 στη Θεσσαλονίκη, όπου και εξακολουθεί να ζει με τον σύζυγο και τα δύο της παιδιά. Η ενασχόλησή της με την τέχνη αποδείχτηκε στη ζωή της μονόδρομος. Ιδιαίτερα καλλιτεχνική φύση, από την εφηβεία της ακόμα γράφει στίχους και ζωγραφίζει. Ακολουθεί σπουδές αγιογραφίας. Παράλληλα η γραφή της εξελίσσεται και σύντομα η στιχουργική δίνει την σκυτάλη στην πεζογραφία. Η εκδοτική της διαδρομή ξεκινά με το μυθιστόρημα «Κάθε λαβύρινθος κρύβει μια εξώπορτα» (2017-εκδόσεις Ownbook). Ακολουθεί το παραμύθι «Με νοιάζει, θέλω και μπορώ» (2018-εκδόσεις Ownbook). Το 2020, το διήγημά της «Κρεμάλα» διακρίνεται σε λογοτεχνικό διαγωνισμό του Ιανού και συμπεριλαμβάνεται στη συλλογή διηγημάτων με τίτλο «Ημερολόγια καραντίνας» (εκδόσεις ΙΑΝΟΣ). Διατηρεί δικό της κανάλι στο Youtube, το ChrysMarou, και μέσω της εκπομπής της “Εξομολογήσεις με την Χρυσή”, από το 2021 μέχρι και σήμερα, παίρνει συνεντεύξεις-πορτραίτα ανθρώπων από όλους τους χώρους της τέχνης. Υπογράφει στιχουργικά τα τραγούδια “Αυτό το λίγη” και “Ο Πεσιμισμός και η Μελαγχολία”, που ντύνουν μουσικά και ερμηνεύουν, το πρώτο η Χαρίκλεια και το δεύτερο ο Θωμάς Φώτης. Την ίδια χρονιά, με αφορμή την επέτειο των 100 χρόνων από την Μικρασιατική καταστροφή, υπογράφει τα κείμενα της μουσικοθεατρικής παράστασης “Μικρασία-μη με λησμόνει” που ανεβαίνει με μεγάλη επιτυχία στο θέατρο Κολοσσαίον. Αυτόν τον καιρό κυκλοφόρησε το νέο της παιδικό βιβλίο «Ζηλιάνιο» (2023-εκδόσεις 24 γράμματα).

–

Ελάτε να βάλουμε όλοι μας από ένα λιθαράκι ώστε ο λογοτεχνικός κόσμος να γίνει ακόμη ομορφότερος!

Σημαντική σημείωση: Οι απαντήσεις στις συνεντεύξεις των συγγραφέων και των αναγνωστών δίνονται με το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου και αντιπροσωπεύουν αποκλειστικά τις προσωπικές σκέψεις του εκάστοτε συμμετέχοντα. Ο υπεύθυνος της στήλης, Θεόφιλος Γιαννόπουλος, και η ιστοσελίδα tovivlio.net δε φέρουν καμία νομική ευθύνη.

Με όλη τη θετική μου ενέργεια

Θεόφιλος Γιαννόπουλος