Οι νεκροί ρομαντικοί, της Άσλεΐ Πόστον

γράφει η Κατερίνα Σιδέρη

Διαβάζοντας τον τίτλο του βιβλίου και λίγο μετά το οπισθόφυλλο, κατέληξα ότι πρόκειται για ένα βιβλίο δέλεαρ. Ποιοι μπορεί να φέρουν τον τίτλο νεκροί ρομαντικοί; Είναι οι νεκροί, ρομαντικοί; Μπορεί οι ρομαντικοί να είναι νεκροί;

Ντόμινο οι σκέψεις μου, μέχρι τη στιγμή που άρχισα να διαβάζω…

Η Φλόρενς μια νεαρή δοτική, αποτελεσματική, αφελής και πεισματάρα, μια γυναίκα που ξέρει να επιβάλλεται στα συναισθήματά της, εργάζεται στον τομέα του βιβλίου.  Γράφει ρομάντζα με ευτυχισμένο τέλος για λογαριασμό μιας καταξιωμένης συγγραφέως, της Αν Νίκολς επί αμοιβής, μα αυτά που γραφεί δεν τα πιστεύει μιας και νιώθει ότι δεν αποτελούν κομμάτι της πραγματικής και δη της ρεαλιστικής ζωής. Συνεργάζεται με τον εκδοτικό οίκο Falcon και φέρεται ως η βοηθός της γηραιάς συγγραφέως.

Με αφορμή τον νέο επιμελητή Μπεν, έναν αφοπλιστικά όμορφο και ξεχωριστό άνδρα, θα επισκεφτεί τις εκδόσεις, θα γνωριστεί μαζί του και θα δεσμευτεί να παραδώσει το επόμενο βιβλίο σε πολύ λίγο χρόνο, χωρίς ακόμη να έχει καταλήξει για το τέλος της ρομαντικής ιστορίας. Ελλείψει έμπνευσης, ιδεολογίας και ρομαντισμού, έχει κορεστεί να γράφει για πράγματα που δεν ανήκουν στον αληθινό κόσμο, φτάνοντας στο σημείο να βαλτώνει η σκέψη της.

Απρόσμενα, ένα άσχημο γεγονός, θα οδηγήσει τα βήματά της στο πατρικό της σπίτι που έχει να επισκεφτεί πάρα πολλά χρόνια. Ο θάνατος του αγαπημένου της πατέρα, θα τη βρει απροετοίμαστη και η επιστροφή της θα δημιουργήσει στα αδέρφια και τη μητέρα τους ποικίλα συναισθήματα.

Η οικογένεια διαθέτει έναν οίκο τελετών, που παρέχει ιδιαίτερες κηδείες στους «ταξιδιώτες», με εκκεντρικές και παράξενες πινελιές που δελεάζουν τους ανθρώπους. Επίσης τόσο ο πατέρας όσο και η Φλόρενς, έχουν ένα ιδιαίτερο χάρισμα, που ενοχλεί και παραγκωνίζει όλα τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Μπορούν να επικοινωνούν με ανθρώπους που δεν είναι στη ζωή.

Η ιστορία περιπλέκεται από τη στιγμή που η Φλόρενς φτάσει στο πατρικό της και ξαφνικά χτυπήσει το κουδούνι της πόρτας ο Μπεν. Ένα κουτί στο πίσω μέρος του μυαλού της που μέσα του κλείνει άσχημα πράγματα, ο Λι που «έκλεψε» την καθημερινότητα και τις αναμνήσεις της, το αγαπημένο σε όλους γραφείο τελετών «χαμένες μέρες», τα «έπρεπε» που ποτέ δεν υλοποιήθηκαν, ένα μπουκέτο ημεροκαλλίδες για μια επέτειο στην κα Ελίζαμπεθ και ο περίπατος στη… σελήνη, δεν αφήνουν κανέναν από τους αναγνώστες ανεπηρέαστο.

Στην προσπάθειά της να αποδεχτεί τον θάνατο του πατέρα της και να οργανώσει την κηδεία του με βάση τα όσα ο ίδιος έχει ζητήσει, θα πρέπει να διαχειριστεί και τις «επισκέψεις» του Μπεν μέσα από τις οποίες γεννιέται μεταξύ τους κάτι όμορφο μα συνάμα απαγορευμένο.

Το ενδιαφέρον κορυφώνεται καθώς φτάνουμε προς το τέλος του βιβλίου, η αγωνία φτάνει στα ύψη και η Φλόρενς γνωρίζει τον ρομαντισμό, την αγάπη και το ειλικρινές ενδιαφέρον, αξίες που είχε απωλέσει μετά την τελευταία της σχέση.

Ένα από καρδιάς ευχαριστώ για την προσπάθεια, η διαταραγμένη σχέση με την αδερφή της Άλις, η λάθος απόχρωση κονσίλερ, ο καθαρισμός μερικών ταφόπλακων, οι οικογενειακές αναμνήσεις ξέχειλες από αγάπη, οι ευχές των πικραλίδων και ένα ημιτελές μυθιστόρημα που φτάνει στο τέλος του μετά από ανατρεπτικές αποκαλύψεις θα αποζημιώσουν τους αναγνώστες στο έπακρο.

Από τα βιβλία που διαβάζω, επιλέγω μια φράση, για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο της Άσλεϊ Πόστον, ένα μικρό βιογραφικό της οποίας θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, επέλεξα την παρακάτω:

…μερικές φορές η ζωή σε πηγαίνει σε μέρη που δεν το περιμένεις…

Ένα βιβλίο που το ευχαριστήθηκα ιδιαίτερα, ένα βιβλίο που παρά το ότι αναμοχλεύει τον θάνατο και τα παρελκόμενά του, έχει βαθιά τις ρίζες του στη ζωή, την αγάπη, τον έρωτα, την πίστη και τον ρομαντισμό που όλοι μας έχουμε την ανάγκη να τον συμπεριλάβουμε στις ζωές μας.

 

Η ΑΣΛΕΪ ΠΟΣΤΟΝ γράφει βιβλία για τον έρωτα, τη φιλία και ιστορίες με ευτυχισμένο τέλος. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνας, από όπου και κατάγεται. Τα τελευταία δέκα χρόνια εργάζεται στον εκδοτικό χώρο, και συγκεκριμένα στον τομέα των social media και του μάρκετινγκ, ενώ πρόσφατα άρχισε να ασχολείται με τη συγγραφή.

Ζει παρέα με τη γάτα της την Πάπρικα σ’ ένα σπίτι γεμάτο βιβλία.

Όταν δε γράφει, της αρέσει να κάνει κατασκευές, να πηγαίνει μεγάλες βόλτες, να χαζεύει βιντεάκια με γάτες και να διαβάζει.

 

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

Περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο, θα βρείτε εδώ.

Ακολουθήστε μας

Άλκηστη – Μαρία Κέιτζ

Άλκηστη – Μαρία Κέιτζ

- γράφει η Κατερίνα Σιδέρη - Η Άλκηστη έχει χάσει τη μητέρα της 10 χρόνια τώρα και αιφνίδια θα ειδοποιηθεί από τον αστυνομικό υπηρεσίας ότι ο πατέρας της, ο διάσημος επιχειρηματίας Αλέξανδρος Χαρισόπουλος, είχε ένα τροχαίο ατύχημα και έχασε τη ζωή του. Είναι...

Ο Λύκος, του Κωνσταντίνου Μοσχάτου

Ο Λύκος, του Κωνσταντίνου Μοσχάτου

Ο ψυχίατρος της Αστυνομίας Άγγελος Γκίκας δέχεται να μπει στη φυλακή ως μυστικός με αντάλλαγμα να σωθεί ο αδελφός του από τις άδικες κατηγορίες που τον βαραίνουν για διακίνηση ναρκωτικών. Η γνωριμία του με τον Λύκο όμως και οι προσπάθειές του να εξιχνιάσει τη...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Ο Λύκος, του Κωνσταντίνου Μοσχάτου

Ο Λύκος, του Κωνσταντίνου Μοσχάτου

Ο ψυχίατρος της Αστυνομίας Άγγελος Γκίκας δέχεται να μπει στη φυλακή ως μυστικός με αντάλλαγμα να σωθεί ο αδελφός του από τις άδικες κατηγορίες που τον βαραίνουν για διακίνηση ναρκωτικών. Η γνωριμία του με τον Λύκο όμως και οι προσπάθειές του να εξιχνιάσει τη...

Ο πόλεμος, του José Jorge Letria

Ο πόλεμος, του José Jorge Letria

Τι είναι ο πόλεμος; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του γνωρίσματα; Πώς ζει και τι τον τρέφει; O José Jorge Letria έγραψε ένα συγκλονιστικό κείμενο που με λίγα λόγια και λιτές περιγραφές καταφέρνει να αποδώσει σε όλο του το μέγεθος και την έκταση τον τρόμο και τις...

Βεντέτα στον Βόσπορο, της Γιώτας Γουβέλη

Βεντέτα στον Βόσπορο, της Γιώτας Γουβέλη

Τη δεκαετία του 1950 ένας φόνος θα διχάσει δύο οικογένειες και θα αποτελέσει την αρχή για να ξεδιπλωθεί ένα κουβάρι γεγονότων που θα στείλουν τα πρόσωπα του βιβλίου σε διαφορετικούς τόπους. Έπιασε μήπως η κατάρα από τρεις κοπέλες, τρεις αθώες ψυχές, που αυτοκτόνησαν...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου