best_friends

Με φίλους κι αγαπητικούς

Ίσως γνωστούς μα και τυχαίους

Θα χάνεσαι σε μελαγχολικές κουβέντες

που καταδικάζουν το μυαλό σε μια πρωτόγνωρη λήθη

Και μέσα στο άκουσμα των τόσων προβλημάτων

Θα συμβαίνει κάτι το παράδοξο

Δεν θα νιώθεις ούτε για μια στιγμή τη λύπηση ή τον οίκτο

-Το ξέρεις τώρα ευθύς,

πως τούτα τα δύο είναι για τους αδύναμους,

γι’ αυτούς που ξέρουν μονάχα να λιποτακτούν

μπρος στο πηγάδι της ψυχής -

αντίθετα θα φουσκώνεις από θαυμασμό.

Που ειπώθηκαν όλα τόσο ξεκάθαρα και φυσικά,

που το βάρος που ασφυκτιούσε ένα μόνο στήθος

είχε πια μοιραστεί σε δυο και τρία κορμιά.

Και έμοιαζε τόσο πιο ελαφρύ.

Γιατί οι σύντροφοι στον πόνο είναι οι παντοτινοί μας συνοδοιπόροι.

Είναι αυτοί που μας αγάπησαν για τις ατέλειες και τα λάθη μας.

Δεν θέλησαν να τις αλλάξουν,

μα ήταν τόσο πρόθυμοι να τις νιώσουμε μαζί.

Και κάπως έτσι επιβιώσαμε, παρέα.

 

"για τα 2 μου Β."

 

 

_

γράφει η Ελένη Βαρδαξόγλου

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!