Οι παντοτινοί
Με φίλους κι αγαπητικούς
Ίσως γνωστούς μα και τυχαίους
Θα χάνεσαι σε μελαγχολικές κουβέντες
που καταδικάζουν το μυαλό σε μια πρωτόγνωρη λήθη
Και μέσα στο άκουσμα των τόσων προβλημάτων
Θα συμβαίνει κάτι το παράδοξο
Δεν θα νιώθεις ούτε για μια στιγμή τη λύπηση ή τον οίκτο
-Το ξέρεις τώρα ευθύς,
πως τούτα τα δύο είναι για τους αδύναμους,
γι’ αυτούς που ξέρουν μονάχα να λιποτακτούν
μπρος στο πηγάδι της ψυχής -
αντίθετα θα φουσκώνεις από θαυμασμό.
Που ειπώθηκαν όλα τόσο ξεκάθαρα και φυσικά,
που το βάρος που ασφυκτιούσε ένα μόνο στήθος
είχε πια μοιραστεί σε δυο και τρία κορμιά.
Και έμοιαζε τόσο πιο ελαφρύ.
Γιατί οι σύντροφοι στον πόνο είναι οι παντοτινοί μας συνοδοιπόροι.
Είναι αυτοί που μας αγάπησαν για τις ατέλειες και τα λάθη μας.
Δεν θέλησαν να τις αλλάξουν,
μα ήταν τόσο πρόθυμοι να τις νιώσουμε μαζί.
Και κάπως έτσι επιβιώσαμε, παρέα.
"για τα 2 μου Β."
_
γράφει η Ελένη Βαρδαξόγλου
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Γιατί οι σύντροφοι στον πόνο είναι οι παντοτινοί μας συνοδοιπόροι.
Είναι αυτοί που μας αγάπησαν για τις ατέλειες και τα λάθη μας.
Να γιατί αξίζει να περπατάς στα μονοπάτια της ζωής,για να συμπορεύεσαι μ’ αυτούς τους συνοδοιπόρους που σ’ αγάπησαν για αυτό που είσαι!!!
Πολύ όμορφο το ποίημά σας!!!
Και είναι αξιοθαύμαστο και ένα από τα πιο ωραία γεγονότα στη ζωή να συναντάς τέτοιους φίλους και συνοδοιπόρους εκεί που δεν το περιμένεις… με ευθύ βλέμμα και καρδιά!!!Υπέροχο!!!Μπράβο σας!1
έτσι κορίτσι μου..να μιλάς και να τιμάς τους φίλους σου..είναι η οικογένειά μας… Να τα προσέχεις τα 2 σου Β. και εκείνα την Ε. τους… 🙂
καλησπέρα και καλό σου Σαββατοκύριακο!
Εξαιρετικό!
Είναι τα άτομα της ζωής του καθενός που εμπνέουν τόσο αληθινά λόγια. Λόγια βγαλμένα απ την ψυχή . σας ευχαριστώ πολύ όλους !