Ο αέρας άλλαξε, οι ανάσες μου μυρίζουν Άνοιξη.
Μόνο που φέτος η αμυγδαλιά μας ξέχασε να ανθήσει.
Γεννούνε μίσος οι καιροί, σκληροί ‘ναι κι άδικοι,
γυρεύει αίμα η ιστορία τον τροχό για να γυρίσει!
Ο αέρας άλλαξε, η γη δε γέμισε λουλούδια,
μπουμπούκια άσκαστα πέσαν στη λάσπη
τα όνειρά μας.
Λυπητερές οι μουσικές, θλιμμένα τα τραγούδια,
κι οι δρόμοι μοιάζουν σφαλιστοί για τα παιδιά μας.
Ο αέρας άλλαξε, ξέχασε να μοσχοβολάει η φύση,
Ο έρωτας μοιρολογά, ανήμπορος πια ν’ αγαπήσει.
Κορμί δε βρίσκει να χωρά, καρδιά για να χτυπήσει,
άνθη δεν έχει αμυγδαλιάς, μαλλιά να τα στολίσει.
Ο αέρας άλλαξε, τα αγκάθια μπήγονται βαθιά
ως την καρδιά.
Το αίμα κυλάει βιαστικά, να ποτιστεί το χώμα.
Ίσως σαν πνίξει τ’ άδικο, να μπουμπουκιάσει η αμυγδαλιά.
Και τότε μόνο, δεν ξέρω… ίσως και να προλαβαίνουμε ακόμα!
_
γράφει η Σοφία Ντούπη
“Γεννούνε μίσος οι καιροί…” Ευαίσθητη ματιά, ποίημα δυνατό! Μπράβο!
Η δική μου ματιά για να ολοκληρωθεί… κύριε Παλιεράκη είχε ανάγκη την δική σας ευαισθησία!!! Ευχαριστώ πολύ, να έχετε μια όμορφη μέρα!!!
Βαθυστόχαστο!!! Συγχαρητήρια Σοφία. Την καλημέρα μου.
Ευχαριστώ πολύ!!! Και την δική μου καλημέρα!!!!
Σοφία εύγε!! Μου άρεσε πάρα πολύ!!
Δυνατά τα λόγια σου!!!
Ο αέρας αισιοδοξώ πως και πάλι θα αλλάξει…
Στο χέρι μας είναι να τον αλλάξουμε Ελένη μου…σ’ ευχαριστώ πολύ για το πέρασμα, την αγάπη μου!!!
Η άγνωστη είμαι εγώ, λόγω ταχύτητας.
Σ’ ευχαριστώ πολύ Βάσω μου καλή συνέχεια!!!
Μια μοναδική απεικόνιση της σκληρής πραγματικότητας
δοσμένη μέσα από μια τρυφερή πένα που αγγίζει χορδές της ψυχής μας!
Μπράβο Σοφούλα μου!
Πότε άραγε θ’ αλλάξει ο καιρός και θα κάνει ΞΑΣΤΕΡΙΑ γι’ αυτό τον πολυβασανισμένο τόπο?
ΕΧΕΤΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ…
Καλό μήνα!
Αγαπημένη μου Χρυσούλα…δεν ξέρω αν προλαβαίνουμε να αλλάξουμε όσα στο βωμό του κέρδους και της παγκοσμιοποίησης απαρνηθήκαμε, όμως αν τώρα φυτέψουμε έναν σπόρο αμυγδαλιάς ίσως οι επόμενες γενιές στολίσουν τα μαλλιά τους με τα λουλούδια της…Έχετε και την δική μας αγάπη…φωτεινές να είναι οι μέρες μας, γεμάτες υγεία και χαρά!!! Ευχαριστώ!!!
Σοφία εύγε!! Μου άρεσε πάρα πολύ!!
Δυνατά τα λόγια σου!!!
Ο αέρας αισιοδοξώ πως και πάλι θα αλλάξει…
Η σημερινή ΑΛΗΘΕΙΑ σε όλο της το “μεγαλείο”.
Κάθε λέξη και μια μαχαιριά….
Και ναι, φέτος τα άνθη νεραντζιάς, που είναι γεμάτοι οι δρόμοι στην Αθήνα, δεν μοσχοβολάνε όπως άλλοτε…
Καλό σου μήνα και καλή βδομάδα!!!!!!!!!!!
Αθηνά μου, αγαπημένη συνοδοιπόρο της ψυχής μου…σ’ ευχαριστώ πολύ που πέρασες, στάθηκες και ένιωσες τις αλήθειες μου…Είναι τιμή τα λόγια σου για μένα γιατί είσαι από τους ανθρώπους που σπέρνουν το σπόρο για τα όμορφα λουλουδένια στεφάνια της επόμενης γενιάς!!! Να είσαι πάντα καλά υγεία, δύναμη, χαρά και μια όμορφη βδομάδα!!!
Σοφία μου για άλλη μια φορά έγραψες ένα πολύ όμορφο ποίημα! Με όλες τις αλήθειες της εποχής, σκληρές αλήθειες, με μια ελπίδα στο τέλος. Καλή σου μέρα!
Σ’ ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα σου λόγια Χριστίνα μου, έχει ανάγκη η ψυχή να ελπίζει…και η φύση που τόσο καλά ξέρεις εσύ…να γεμίζει λουλούδια και να υπόσχεται ένα καλύτερο αύριο!!! Την αγάπη μου να έχεις μια όμορφη εβδομάδα!!!
Ευλογημένη η αλλαγή του αέρα, που έρχεται κάθε φορά να μας θυμίσει πως όταν δεν ανθίζει η αμυγδαλιά και δε βγάζει η γη λουλούδια, τότε κάποιο σφάλμα κάναμε… Λάθος δρόμο πήραμε… ΜΕΤΑΒΟΛΗ! Και πάμε πάλι απ’ την αρχή!
Πάντως, έχω την εντύπωση πως αν αυτό το υπέροχο ποίημα μπορούσε να αναρτηθεί χρονικά, σε όλες τις δεκαετίες του παρελθόντος, θα υπήρχαν κάτω από κάθε ανάρτηση τα ίδια υπέροχα σχόλια!
Καλημέρα, καλό μήνα και χρόνια σας πολλά! Χίλια συγνώμη που καθυστέρησα να σας απαντήσω αλλά είχα καιρό να μπω στη σελίδα. Το σίγουρο είναι πως πήραμε λάθος δρόμο…όμως θα συμφωνήσω μαζί σας, πως μια μεταβολή χρειάζεται για να το πάμε από την αρχή!!! Σας ευχαριστώ πολύ που περάσατε, σταθήκατε, μοιραστήκαμε!!!
Η κ.Σοφια ειναι μια καλλιεργημενη γυναικα με ηθος και αρχες..απ την πρωτη στιγμη που την γνωριζεις σου μεταδιδει την ηρεμια της και κυριως την αγαπη της..οσο για τα ποιηματα της,μπορω να πω οτι ειναι αριστουργηματα…Την αγαπη μας
Καλημέρα, καλό μήνα και χρόνια πολλά!!Χίλια συγνώμη για την αργοπορία… Όσο για το σχόλιο…πραγματικά δεν έχω λόγια…
Σας ευχαριστώ πολύ για όλα τα όμορφα που μου γράψατε, μα περισσότερο που σταθήκατε και μοιραστήκαμε!!!Την αγάπη μου!!!