Θα ξέρεις την αλήθεια μα δεν θα την πεις.
Θα την αγνοήσεις και θα αγνοηθείς.
Υπερασπιζόμενος τα θέλω σου,
σ’ αυτά θα προδοθείς.
Ένας ακόμη απόμακρος
των συναισθημάτων εραστής,
ένας λαθρεπιβάτης της άκαιρης στιγμής.
Μακάρι να γινότανε το μένος ποταμός,
ένας απροκάλυπτος, αλύτρωτος θεός.
Χωρίς ένα εικόνισμα, χωρίς καμιά εκκλησιά
με μόνο πίστης σύμβολο του «ονείρου η θηλιά».
Μακάρι ……………για κάποιους η αλήθεια να μην ήταν τόσο βαριά!
Τουλάχιστον ένα ποιήμα είναι πάντα αληθινό……
Πολύ όμορφο!!!