(Φωτογραφία: © Στράτος Γιαννόπουλος)

Φιλοξενούμενη στη δράση «Ελάτε να μιλήσουμε για τη λογοτεχνία» είναι η συγγραφέας Σοφία Κατάρα – Ξυλογιαννοπούλου, την οποία και ευχαριστώ πολύ για την εξομολογητική της συνέντευξη!

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Σοφία Κατάρα – Ξυλογιαννοπούλου γεννήθηκε στις Αχαρνές. Ευτύχησε να έχει υπέροχους δασκάλους και έτσι δε δυσκολεύτηκε να επιλέξει επάγγελμα! Από νωρίς,  το σχολείο και τα βιβλία υπήρξαν ο φυσικός της χώρος. Μετά από σπουδές στην Αρχαιολογία, βρέθηκε να   υπηρετεί ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση. 

Έχει έτσι  τη χαρά να βρίσκεται κοντά στα πράγματα που αγαπά : τα παιδιά  και τα βιβλία. Με αγάπη για τη γλώσσα και τη Λογοτεχνία,  τριγυρισμένη από προσωπάκια και ιστορίες άξιες να ειπωθούν, ένιωσε κάποτε πως ήρθε η ώρα να  συνδυάσει τις μεγάλες της αγάπες γράφοντας βιβλία για  παιδιά, συγκεκριμένα εφήβους,   αλλά  και μεγάλους. Γιατί πιστεύει πως το βιβλίο είναι μια μεγάλη αγκαλιά,  ο πιο πιστός φίλος και μια  τρυφερή παρηγοριά για όλους μας, ανεξαρτήτως ηλικίας!

Στη διάρκεια της συγγραφικής της προσπάθειας ευτύχησε να διακριθεί δύο φορές. Μία για τη συγγραφή του σεναρίου της ταινίας μικρού μήκους «Λέγε με φίλε», στο φεστιβάλ Αρχαίας Ολυμπίας, από το Συνήγορο του Παιδιού, το 2012. Έπειτα,  το 2017 στα πρώτα βραβεία ορθόδοξου χριστιανικού παιδικού και εφηβικού βιβλίου, που διοργάνωσαν η Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς και ο Ραδιοφωνικός Σταθμός «Πειραϊκή Εκκλησία», με το βιβλίο «Ο Άγιος της τελευταίας στιγμής» κατέλαβε τη δεύτερη θέση στην κατηγορία του ανέκδοτου βιβλίου. Κατόπιν, το 2018 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ελληνοεκδοτική το μυθιστόρημά της για ενήλικες με τίτλο «Ταξίδι στην Ανεμούσα».

Η μεγαλύτερη χαρά της όμως παραμένει το χαμόγελο των παιδιών, με τα οποία καθημερινά μοιράζεται τον αγώνα της γνώσης!    Η Σοφία Κατάρα – Ξυλογιαννοπούλου είναι παντρεμένη και μητέρα δύο αγοριών.

Ερωτηματολόγιο για Συγγραφείς

1. Ποιον συγγραφέα ή ποιητή θα ήθελες να συναντήσεις;
Χωρίς δεύτερη σκέψη, τον Όμηρο! Είναι ο «παππούς» της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας και του οφείλουμε πολλά στις τεχνικές αφήγησης, όχι μόνο στο βιβλίο, αλλά και στο σινεμά! Αποτελεί τον ορισμό αυτού που λέμε «άτομο μπροστά από την εποχή του»!

2. Το είδος γραφής που υπηρετείς σε εκφράζει απόλυτα; Θα μπορούσες να πειραματιστείς γράφοντας κάτι διαφορετικό, κι αν ναι τι θα ήθελες να δοκιμάσεις;
Ο τρόπος που γράφω είμαι απλά…εγώ! Εννοείται πως με εκφράζει απόλυτα. Όμως, επειδή πρέπει να είμαστε πάντα ανοιχτοί και να εξελισσόμαστε, ναι, θα πειραματιζόμουν στον στίχο… Διαθέτει μια πυκνότητα και είναι τόσο ευθύβολο είδος γραφής! Επίσης, θα ήθελα να δοκιμάσω και το θεατρικό κείμενο. Έχω μια μικρή εμπειρία, καθώς έχω γράψει σενάρια για ταινίες μικρού μήκους, άρα… το μικρόβιο υπάρχει ήδη μέσα μου. Να δούμε πόσο θα διαρκέσει η περίοδος επώασης!

3. Ποια θεωρείς την πιο ξεχωριστή στιγμή στη λογοτεχνική σου διαδρομή ως τώρα;
Είμαι ευλογημένη, διότι ξεχωρίζω το «καλημέρα» μου στη Λογοτεχνία! Στα πρώτα βραβεία παιδικού και εφηβικού ορθόδοξου χριστιανικού βιβλίου, που διοργάνωσαν η Ι.Μ. Πειραιώς και ο Ρ.Σ. της Πειραϊκής Εκκλησίας, το βιβλίο μου «Ο Άγιος της τελευταίας στιγμής» απέσπασε το δεύτερο βραβείο στην κατηγορία του ανέκδοτου βιβλίου. Θα έλεγες ότι έκανα μια πολύ καλή αρχή! Πάντα θα κρατώ στην καρδιά μου εκείνη τη μέρα στην αίθουσα «Μελίνα Μερκούρη» στο ΣΕΦ. Τη συγκίνηση, τη χαρά και κυρίως τις αντιδράσεις των δικών μου ανθρώπων… Το θεωρώ σπουδαία παρακαταθήκη για τα δυο μου παιδιά…

4. Σε ποια ηλικία εκφράστηκες για πρώτη φορά, γράφοντας το πρώτο σου πεζό ή ποιητικό κείμενο;
Πάντα έγραφα. Πιο συνειδητά όμως το έκανα στην πρώτη λυκείου. Ήταν μια μικρή συλλογή διηγημάτων, στην οποία πειραματίστηκα σε διάφορα είδη (ηθογραφία, μυστήριο κλπ.). Δεν το είχα πει πουθενά. Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια, ώσπου να το αποφασίσω ξανά… Γι’ αυτό και πιστεύω στις «περιόδους επώασης»!

5. Υπήρξε ποτέ στιγμή που θέλησες να παρατήσεις την ενασχόλησή σου με την συγγραφή; Αν ναι, γιατί;
Όταν άρχισα τον «Άγιο της τελευταίας στιγμής» κάτι συνέβη… Μεσολάβησε η ασθένεια και ο θάνατος του πατέρα μου… Το βιβλίο έμεινε ημιτελές για πολύ καιρό και έλεγα μέσα μου ότι δεν πρόκειται να ξαναγράψω τίποτα… Η συνέχεια όμως με διέψευσε όχι μόνο πανηγυρικά, αλλά και με τρόπο σχεδόν μεταφυσικό… Εν όψει ενός ταξιδιού στους Αγίους Τόπους αποφάσισα να τελειώσω με τις όποιες εκκρεμότητες της ζωής μου, μαζί και με το βιβλίο. Επιστρέφοντας το έστειλα στον διαγωνισμό, χωρίς καμία προσδοκία. Η απονομή του βραβείου τελικά έγινε στις 29 Ιανουαρίου του 2017. Ακριβώς τη μέρα που έφυγε ο πατέρας μου, τέσσερα χρόνια νωρίτερα… Αντιλαμβάνεσαι τι διαστάσεις πήρε έκτοτε μέσα μου αυτή η ξεχωριστή μέρα, για την οποία σου μίλησα πριν!

6. Γιατί γράφεις;
Δε θα σου πω ότι δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτό… Θα σου ομολογήσω όμως ότι με το γράψιμο ζω καλύτερα! Κάνω αυτό που κάνω με χαρά, με την χαρακτηριστική μου ευκολία. Γιατί είναι μέρος του εαυτού μου και δεν έχω δικαίωμα να το αφήνω να ατροφήσει. Και γιατί κάθε χάρισμα δίνεται για κάποιον λόγο… Χρέος μας είναι να το καλλιεργούμε, ανεξαρτήτως αποτελέσματος…

7. Για ποιους λόγους θα συμβούλευες κάποιον να γίνει συγγραφέας ή ποιητής και γιατί να τ’ αποφύγει;
Θα έλεγα ότι αξίζει να κάνεις κάτι που αγαπάς. Αν το επιλέξεις για τον οποιονδήποτε άλλο λόγο, θα είναι δήθεν, θα είναι ψεύτικο, θα σε προδώσει και θα το προδώσεις… Οπότε, καλύτερα να μην το κάνεις καθόλου…

8. Τι είναι για εσένα οι αναγνώστες; Πελάτες, κριτές ή συμβουλάτορες;
Οι αναγνώστες μου είναι δικοί μου άνθρωποι, δεδομένου ότι μπορούν να δουν από μέσα ποια είμαι! Με εμπιστεύονται για την ψυχαγωγία τους και διαπιστώνουν ότι τους έχω ήδη εμπιστευτεί την αλήθεια μου. Εξυπακούεται λοιπόν ότι η γνώμη τους μετράει….

9. Ανέφερε τρεις χαρακτηρισμούς για τον εαυτό σου για τους οποίους είσαι υπερήφανος/η και άλλους τρεις για τους οποίους όχι.
Θα έλεγα ότι είμαι υπομονετική, τρυφερή και ξέρω να ακούω. Από την άλλη έχω φοβίες, είμαι αναβλητική και διαθέτω μια υπερευαισθησία, που είναι ατόφιος εγωισμός!

10. …και η ώρα σου να ανταποδώσεις την…. ιερή εξέταση που πέρασες από αυτή την ανακριτική συνέντευξη! Κάνε μια δική σου, λογοτεχνική ερώτηση-ταμπού για κάτι που θα ήθελες να μάθεις για τον δημιουργό αυτού του ερωτηματολογίου!
Λοιπόν… Αγαπητέ Θεόφιλε, θα έγραφες ποτέ «επί παραγγελία»; Δηλαδή θα έβαζες στην άκρη αυτό που θέλει η καρδιά σου, προκειμένου να υπηρετήσεις αλλότριους στόχους;

Θεόφιλος Γιαννόπουλος: Σ’ ευχαριστώ πολύ για την απολαυστική σου συνέντευξη αγαπητή μου Σοφία, σου εύχομαι πάντα επιτυχίες στη λογοτεχνική σου διαδρομή!

Εννοείται πως δεν θα έγραφα ποτέ μου ένα Λογοτεχνικό έργο επί παραγγελία. Θεωρώ πως η συγγραφή αποτελεί απόσταγμα από το καλύτερο κομμάτι της ψυχής μας κι έτσι πρέπει να μείνει. Δίχως σκοτεινές ματαιόδοξες σκοπιμότητες .

Αν είσαι συγγραφέας ή αναγνώστης , τότε σε καλούμε σε μια λογοτεχνική συνέντευξη-ταμπού στην στήλη ”Θάλασσα ιδεών”!

Για να σας αποσταλεί  το ερωτηματολόγιο  επικοινωνείτε μαζί μου στο προφίλ www.facebook.com/giannopoulos.theofilos ή στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο [email protected] με τίτλο  θέματος: «Μιλάμε για τη λογοτεχνία» συμπληρώνοντας την λέξη «Συγγραφέας» ή «Αναγνώστης»,

ανάλογα με την ιδιότητά σας.

Ελάτε να βάλουμε όλοι μας από ένα λιθαράκι ώστε ο λογοτεχνικός κόσμος να γίνει ακόμη ομορφότερος!

Με όλη τη θετική μου ενέργεια

Θεόφιλος Γιαννόπουλος