A36_b

Έλειπα πάντα

απ’ την κάθε μας στιγμή,

παρούσα σ’ ένα παρόν

που το εξόριζα.

Νότα παράταιρη,

σ’ ένα τραγούδι

που άφησες μισοτελειωμένο.

Ατίθασα να μπαινοβγαίνω στη σύνθεσή σου

και να νιώθω πως

καμία αφιέρωση δε μου ταίριαζε

κανένας στίχος δε με αποτύπωνε

καμία ιδέα δε με οδηγούσε.

Στην έμπνευσή σου μια μούσα απούσα

με βήμα που ξέφευγε διαρκώς απ΄τον ρυθμό.

Δίχως σκοπό να σου δίνω τον τόνο λειψό

καμιά αγκαλιά δε με χωρούσε.

Κι αυτό το εξωστρεφές μου Εγώ

μια ξένη πάντοτε έπαιρνε μορφή

και πάντοτε με ξεχνούσε.

_

γράφει η Άννα Ρουμελιώτη

 

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 22 – 23 Μαρτίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 22 – 23 Μαρτίου 2025

Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...

Mαρμαρυγή

Mαρμαρυγή

Στην αμμουδιά που μ’ έφερες στάθηκα για λίγο Να θυμηθώ τον χτύπο της καρδιάς Και το φτερούγισμα εκείνο το ανεξήγητο Που ούτε ο γιατρός δεν μπορεί να περιγράψει Και την ταχύτητα των χτύπων της Έτοιμη να σπάσει η καρδιά Τραβώντας μέ απαλά και με χειρουργική ακρίβεια...

Κόκκινη καρδιά από ήλιονς

Κόκκινη καρδιά από ήλιονς

Στις βροχερές μεγαλουπόλειςτης Ευρώπης,χρόνια και χρόνια πέρασε,περπάτησε και γέρασε.Μα η καρδιά δεν γέρασε!Τον έρωτα αναζητά,χρόνο μετρά και στα κρυφά.Σκιές παραληρούν,χτυπώντας ρυθμικά τα χέρια.Έχασε το παιδί με το μπαλόνι!Στους ουρανούς να περπατά,να χαίρεται και...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Κόκκινη καρδιά από ήλιονς

Κόκκινη καρδιά από ήλιονς

Στις βροχερές μεγαλουπόλειςτης Ευρώπης,χρόνια και χρόνια πέρασε,περπάτησε και γέρασε.Μα η καρδιά δεν γέρασε!Τον έρωτα αναζητά,χρόνο μετρά και στα κρυφά.Σκιές παραληρούν,χτυπώντας ρυθμικά τα χέρια.Έχασε το παιδί με το μπαλόνι!Στους ουρανούς να περπατά,να χαίρεται και...

Μνημόσυνο στη Χαμένη Άνοιξη

Μνημόσυνο στη Χαμένη Άνοιξη

Μες την κοιλάδα των Τεμπών, πάνω σε ράγες προδοσίας, ένα τρένο νεκρών προσευχών σε πομπή πουλιών θρηνωδίας.   “Είναι παιδιά, είναι φωνές, έχουν φτερά να ανοίξουν. Τρέξτε, σφραγίστε τις γραμμές έχουν σε αγάπες να γυρίσουν.”   Μα οι δείκτες μένουνε βουβοί, τα...

Θυσία

Θυσία

  Πόσες εμπνεύσεις έχω θάψει, από παιδί ακόμη. Πόσο πόνο έχω κρύψει στα σπλάχνα μου. Δε γίνεται αλλιώς. Κάποιες φορές δεν προλαβαίνεις  να αποτυπώσεις τις σκέψεις σου. Είναι τόσες πολλές  και ρέουν αδιάκοπα. Κάποιες φορές σε επισκέπτονται  σε...

4 σχόλια

4 Σχόλια

  1. Ελένη Ιωαννάτου

    Μια παρούσια απουσία όπως συχνά συμβαίνει.

    Άννα πολύ πολύ όμορφο!! Μπράβο σου!!!

    🙂

    Απάντηση
  2. 'Αννα Ρουμελιώτη

    Αμοιβαία η αίσθηση. Σας ευχαριστώ πολύ!!

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου