“Δεν μου αρέσει να παραπονιέμαι αλλά δεν θα ‘πρεπε αυτό το πράγμα να ήταν τώρα μια πολυτελής λευκή άμαξα με μεγαλοπρεπή μαύρα άλογα;”

“Τι είπες κοπελιά; Συγγνώμη, δεν άκουγα. Φταίνε τα νέα μου ακουστικά βαρηκοΐας. Είναι για πέταμα. Έκανα λάθος τελικά, θα έπρεπε να είχα απευθυνθεί στους κατάλληλους προμηθευτές αντί να προσπαθώ να εξοικονομήσω χρήματα στο ebay. Τι έλεγες λοιπόν κοπέλα μου;”

“Η μεταφορά. Δεν είναι ακριβώς αυτό που περίμενα.”

“Το ξέρω κοπελιά. Όπως σου έλεγα, δεν ακολούθησες σωστά τις οδηγίες χρήσης. Αν είσαι σίγουρη ότι είχες όλα τα απαραίτητα συστατικά, την κολοκύθα, τους αρουραίους και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, τότε τι στράβωσε; Μήπως δεν χρησιμοποίησες τα σωστά λόγια; Τέλος πάντων, ό,τι και να συνέβη μην ανησυχείς, η δουλειά σου θα γίνει. Θα σε πάω εγώ στο χορό.”

“Αυτό είναι το θέμα, δεν βλέπω να προχωράμε. Είμαστε εδώ και δύο ώρες κολλημένοι στο ίδιο σημείο. Πολύ φοβάμαι πως έχασα ήδη την έναρξη του χορού.”

“Μην φοβάσαι καθόλου αγαπητή Σταχτοπούτα. Όλα θα πάνε μια χαρά. Εν τω μεταξύ, νομίζω πως μένω κι από μπαταρία. Αναρωτιέμαι αν θα μπορούσες να βγεις έξω και να δώσεις ένα σπρωξιματάκι για να πάρει μπροστά και μετά σε διαβεβαιώνω ότι θα είμαστε στο χορό σε χρόνο μηδέν. Αν καταφέρω βέβαια να κάνω κι αυτό το GPS να λειτουργήσει.”

_

γράφει η Βασιλική Δραγούνη