Κάποτε, όταν τα πουλιάεκκόλαπταν την άνοιξημες στα γυαλένια μάτια τουςτο άγιο φως της μέραςκαθρέφτιζε ένστικτα άφευκταστο τζάμι του το νοτισμένο. Τώρα, ετοιμόρροπαστα χαλαρά κλουβιά των δέντρων πίσω από φύλλα αναιμικάδεν βλέπουν τίποτα στην ξαστεριάκαι το...

Για να δείτε ολόκληρο το ημερολόγιο ή να το κατεβάσετε δωρεάν, κλικ εδώ!

Πόσο περίπλοκος είναι ένας ιστός αράχνης; Μεταξωτές κλωστές γεωμετρημένες σαν γάζα αιωρούμενη φιλτράρουν τον αέρα. Το παράθυρο είναι ανοιχτό σαν τέχνασμα καλωσορίσματος. Το περίτεχνο μοτίβο εντάσσεται σε προοπτική διάσταση σαν μεταβαλλόμενος οιωνός. Πόσες...

Μικρό ονειρικό πουλί, σε κρατώ μέσα από τη φυλακή του ύπνου ενώ ένα μαύρο ανυπότακτο γεράκι παρακολουθεί από το σκοτεινό δέντρο της νύχτας παροτρύνοντας τον εαυτό του στην απελευθέρωση του ξυπνήματος η οποία έχει το δικό της τοπίο τρόμου. Πώς θα σε σώσω όταν το χέρι...

Ένα μωρό μέσα στο χειμωνιάτικο κρύο, παρατημένο στο κατώφλι ενός ξένου. Τα ζεστά χέρια της μητέρας του το άφησαν εκεί. Ζητώντας μια θέση σ' αυτή τη γη κραυγάζει από το βάθος του μικρού του είναι όταν εκείνη φεύγει τρέχοντας, σαν αθόρυβη σκιά [...] _ γράφει η Βασιλική...

Την βρήκα σε έναν σωρό από σκουπίδια. Μια μικρή, λυπημένη κούκλα με τα μάτια κλειστά, το χέρι της να κρέμεται, τα μαλλιά της ακόμα μακριά αλλά αδύναμα και μπερδεμένα. Θα ήθελε να τη χτενίσεις.[...] _ γράφει η Βασιλική...

Προς τι λοιπόν το χαμόγελο όταν η θλίψη είναι πάντα κοντά σαν μια παλιά ανάμνηση στην άκρη του μυαλού, σαν μια πικρή μνήμη που επαναλαμβάνει, το αργό, σκοτεινό τραγούδι της, σαν τα μπλουζ της άγριας νιότης που παίζεις στην καρδιά όταν εποχικοί ύμνοι δονούν ένα αόρατο...