–
γράφει η Ανθή Λεκάτη
–
Λονδίνο 1938-1939. Μια αταίριαστη παρέα, ο Τζορτζ, η Νέτα και ο Πήτερ περιπλανώνται μέσα στη θολή καπνισμένη ατμόσφαιρα των λονδρέζικων μπαρς σε μια απελπισμένη προσπάθεια επιβίωσης. Ποτά, μεθύσια, περιστασιακοί έρωτες και νυχτερινές περιπλανήσεις σε μια πόλη που σιγοβράζει υπό την απειλή του πολέμου που βρίσκεται προ των πυλών. Ο κεντρικός ήρωας, ο Τζορτζ Χάρβεϋ Μπόουν, ένας άνεργος τριανταπεντάχρονος νέος, είναι ερωτευμένος με τη Νέτα, μια φιλόδοξη κοπέλα που έχει βάλει στόχο της ζωής της να γίνει σταρ του σινεμά χωρίς κόπο επιδιώκοντας απλά τις σωστές γνωριμίες. Συμπεριφέρεται τυχοδιωκτικά, κυνηγά το εύκολο χρήμα και την καλοπέραση. Ο Πήτερ, φιλογερμανός φασίστας και περιστασιακός εραστής της Νέτα εκμεταλλεύεται μαζί της στο έπακρο τον έρωτα του Τζορτζ προς εκείνη. Τον ξετινάζουν οικονομικά, τον κοροϊδεύουν, τον υποτιμούν και όλα αυτά κάτω από τον μανδύα μίας φαινομενικής ανοχής της παρουσίας του. Ο Τζορτζ έχει πλήρη συνείδηση της δραματικής του κατάστασης αλλά δεν αντιδρά και αυτό δεν οφείλεται μόνο στον απόλυτο έρωτά του για τη Νέτα ή μόνο στην άφθονη κατανάλωση αλκοόλ που κουκουλώνει στο τέλος της ημέρας τις όποιες παρεξηγήσεις. Ο ήρωας του Χάμιλτον πάσχει από μία ψυχοπαθολογική διαταραχή. Και όσο περισσότερο πίνει τόσο περισσότερο επιδεινώνεται η αρρώστια του, το «νεκρό σημείο» όπως αποκαλεί αυτό που του συμβαίνει μη ξέροντας πώς αλλιώς να το κατονομάσει. Τα χρονικά χάσματα, αυτές οι κρίσεις αμνησίας ολοένα και αυξάνονται τόσο σε συχνότητα όσο και διάρκεια σπρώχνοντάς τον κάθε φορά σ’ έναν κόσμο χωρίς φωνή, έναν κόσμο πιο νωθρό, μέσα στον οποίο μεταμορφώνεται σε μια σκοτεινή προσωπικότητα με βίαιες σκέψεις. Μία όμως είναι αυτή που κυριαρχεί απόλυτα: το αντικείμενο του πόθου του πρέπει να καταστραφεί. Έτσι λοιπόν, σ’ όλο το βιβλίο παρακολουθούμε τα δύο πρόσωπα του Τζορτζ Μπόουν που διχάζονται ανάμεσα στον απόλυτο έρωτα και στο απόλυτο μίσος.
Ο συγγραφέας έχει καταφέρει να χτίσει έναν πολύ ενδιαφέροντα αντιήρωα, που δίνει ανάγλυφα το στίγμα εκείνης της γενιάς του Λονδίνου, κυρίως των χαμηλών οικονομικά στρωμάτων, που σβήνει την απογοήτευσή της στο ποτό και στις εφήμερες απολαύσεις, ενώ παράλληλα o Μπόουν εντυπώνεται μέσα μας κυρίως λόγω των αντιφατικών συναισθημάτων που μας δημιουργεί. Ο αναγνώστης κάθε τόσο αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στον οίκτο και την αγανάκτηση απόρροια της αλλοπρόσαλλης συμπεριφοράς του ήρωα: εμμονή στο αντικείμενο του πόθου, αναβλητικότητα, υποταγή, θυματοποίηση από τη μία και από την άλλη η μεταστροφή του όταν γίνεται αυτό το «κλικ» μέσα στο κεφάλι του και μεταμορφώνεται από έναν αδέξιο ερωτευμένο νεαρό σε έναν σκοτεινό δολοφόνο.
Η εναλλαγή αυτών των φάσεων συμβαδίζει παράλληλα με την ιστορική πραγματικότητα. Όπως αναφέραμε, η ιστορία διαδραματίζεται λίγο πριν η Αγγλία κηρύξει τον πόλεμο στη Γερμανία. Έτσι, τόσο το κλίμα της εποχής όσο και το μυαλό του ήρωα είναι σαν δύο χύτρες ταχύτητας που βράζουν σε δυνατό βαθμό και ξαφνικά τους βγάζουν συγχρόνως τη βαλβίδα. Ο συγγραφέας σχεδιάζει αργά και σταθερά τα βήματα προς την κορύφωση και στο τέλος οι χύτρες αποσυμπιέζονται αριστοτεχνικά δημιουργώντας το αναπόφευκτο και στα δύο επίπεδα.
Παρά το γεγονός ότι το βιβλίο δεν έχει κάποια συγκεκριμένη πλοκή ή γρήγορες εναλλαγές σκηνών, καταφέρνει να δημιουργήσει αγωνία και να μην κουράσει σε κανένα σημείο. Η αφήγηση του Χάμιλτον είναι ήπια, γοητευτική και ατμοσφαιρική, άλλοτε μελαγχολική άλλοτε κυνική άλλοτε ρομαντική άλλοτε σκληρή, όπως είναι και οι χαρακτήρες του, συμπαρασύροντας τον αναγνώστη στη δίνη της παραζάλης του άφθονου αλκοόλ αλλά και του παραληρήματος του ήρωα. Οι περιγραφές δίνουν την εντύπωση ότι καλύπτονται από την ίδια την ομίχλη της πόλης μέσα από την οποία όμως διαπερνούν με σαφήνεια όλες οι λέξεις, όλα τα νοήματα, όλα τα πρόσωπα που κρύβονται μέσα σ’ αυτήν.
Το όνομα του Πάτρικ Χάμιλτον σε πολλούς μπορεί να μην γνωστό. Αρκεί να πούμε μόνο ότι είναι ο δημιουργός της Θηλιάς που ο Χίτσκοκ μετέφερε στον κινηματογράφο με μεγάλη επιτυχία, για να καταλάβουμε ότι μιλάμε για έναν πολύ αξιόλογο συγγραφέα που έχει γράψει μυθιστορήματα και θεατρικά έργα με πολύ καλές κριτικές και ο οποίος πέθανε από κίρρωση του ήπατος νέος, σε ηλικία μόλις 58 ετών.
0 Σχόλια