(Φωτογραφία: Στράτος Γιαννόπουλος)
Στην σημερινή λογοτεχνική δράση «Ελάτε να μιλήσουμε για τη λογοτεχνία» φιλοξενούμε τον λογοτέχνη Βεργή Βιργίλιο, τον οποίο και ευχαριστώ για την τόσο ανθρώπινη συνέντευξή του!
Πρώτα όμως ας γνωρίσουμε την προσωπικότητα του δημιουργού μες από το βιογραφικό του:
Ο Βεργής Βιργίλιος είναι συγγραφέας και αρθρογράφος. Εμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα το 2009. Από τις εκδόσεις Ιωλκός κυκλοφορεί η ποιητική συλλογή του ” Ερέβους έλευσις: εφηβική καταμέτρησις ” ενώ το νέο του βιβλίο ” Noir λαξευμένο ” είναι υπο έκδοση και αναμένεται αρχές του 2017.
Έχει σπουδάσει στο τμήμα θεάτρου του Αριστοτελείου πανεπιστημίου με δραματολογική κατεύθυνση και ασχολείται με τη σκηνοθεσία. Επίσης είναι συνιδρυτής της λογοτεχνικής σελίδας ” Όψεις “. Κείμενα του φιλοξενούνται από το περιοδικό Fractal. Αυτό το διάστημα γράφει το επόμενο εφηβικό του μυθιστόρημα, ένα αφήγημα και ετοιμάζει μία συλλογή διηγημάτων.
Ερωτηματολόγιο για Συγγραφείς και Ποιητές
Για ποιους λόγους θα συμβούλευες κάποιον να γίνει συγγραφέας ή ποιητής και γιατί να τ’ αποφύγει;
Δεν θα συμβούλευα κάποιον να γίνει συγγραφέας αλλά ούτε και θα τον αποθάρρυνα εάν το ήθελε πραγματικά. Για να γίνουμε συγγραφείς χρειαζόμαστε υλικό, ιδέες, αναγνωστική εμπειρία, το τονίζω, αθεράπευτη περιέργεια και μία έστω νεαρή φωτογραφία του κόσμου. Αυτή είναι μία πρώτη καλή βάση ώστε να αρχίσει κάποιος να γράφει. Οι προσωπικές μας εμπειρίες από την άλλη δεν έχουν ενδιαφέρον και ούτε συνθέτουν ένα βιβλίο που θα προσεγγίσει με τιμιότητα τον αναγνώστη. Το ξεπούλημα της ιδιωτικότητάς μας με φέρνει σε αμηχανία και δεν θεωρώ ότι παράγει λογοτεχνία. Θα πρότεινα σε όποιον επιδιώκει να γίνει συγγραφέας με μεθόδους reality show να αλλάξει στόχους και να στραφεί σε κάτι πιο ευχάριστο.
Ποιο είδος γραφής αγαπάς να υπηρετείς και για ποιο πιστεύεις πως δεν έχεις τις απαραίτητες ικανότητες, διάθεση και γνώσεις για να συνεισφέρεις;
Ασχολούμαι τόσο με τη ποίηση όσο και με την πεζογραφία και με ενδιαφέρουν όλα τα είδη γραφής. Όσα είναι τα θέματα για τα οποία μπορούμε να γράψουμε, άλλα τόσα είναι και εκείνα που θα ήταν φρόνιμο να αφήσουμε για κάποιους άλλους πιο αρμόδιους. Δεν θα έπρεπε να γράφουν οι πάντες για τα πάντα, απαιτείται και μία εξειδίκευση. Αυτή είναι η απάντησή μου.
Γιατί γράφεις;
Διότι η προσωπικότητά μου όπως είναι δομημένη δεν θα μπορούσε να αποφύγει το γράψιμο. Η συγγραφή Έχει διπλή λειτουργία με μένα. Η ποίηση αποτελεί ένα είδος ενδοσκόπησης, ψυχανάλυσης και έμμεσης αποκάλυψης. Όλες μου οι υπαρξιακές ανησυχίες και οι τάσεις φιλοσόφησης περνούν μέσα από τα ποιήματά μου. Από την άλλη, με την μυθιστοριογραφία ικανοποιείται μία απόλυτη ανάγκη μου για διάλογο με την κοινωνία, που θεωρώ λίγο πολύ ένα ευάλωτο σύστημα ηθικής και αξιών του οποίου οι αντοχές συνεχώς δοκιμάζονται. Πιστεύω πως η λογοτεχνία έχει πραγματική αξία αποκλειστικώς όταν αποτελεί αφορμή για συζήτηση και κυρίως όταν διαβάζεται από ένα κοινό. Η ρομαντική οπτική συγγραφέων που κρατούν το έργο τους αποκλειστικά για τον εαυτό τους και λίγους φίλους τους δεν με συγκινεί και δεν με αφορά ούτε στο ελάχιστο. Σε κάθε δράση αναζητώ και έναν σκοπό.
Τι είναι για εσένα οι αναγνώστες; Πελάτες, κριτές ή συμβουλάτορες;
Οι αναγνώστες είναι ό,τι και ένας συγγραφέας που διαβάζει έργα συναδέλφων του, λιγότερο εξειδικευμένοι και περισσότερο αυθόρμητοι. Απλοί άνθρωποι όπως όλοι μας.
Τι σε ενοχλεί και θα ήθελες να αλλάξει στον λογοτεχνικό χώρο; Τι σου αρέσει και θα ήθελες να μείνει ως έχει;
Έχω την αίσθηση ότι στην Ελλάδα πάσχουμε από έναν τρομερό επαρχιωτισμό και μία αυταρέσκεια που δεν έχει πραγματική βάση. Προωθούνται έργα που εξυπηρετούν πολιτικά συμφέροντα, φιλικές και δημόσιες σχέσεις. Οι συγγραφείς μετατρέπονται απροκάλυπτα σε κόλακες του λαού και όσοι έχουν το σθένος της αντίστασης κατακεραυνώνονται με ευτελείς μεθόδους από αριστερίστικους και συντηρητικούς κύκλους. Η ελληνική λογοτεχνία γενικώς είναι μετριότατη, με τις φωτεινές της εξαιρέσεις, βεβαίως. Δεν νομίζω πως θα ήθελα να μείνει κάτι ως έχει. Μάλλον θα ήθελα να αλλάξει εντελώς η νοοτροπία μας και να προσεγγίσουμε πλέον με περισσότερη σοβαρότητα την δουλειά μας. Κοινό και συγγραφείς.
Έχεις μόνο συμπάθειες ή και αντιπάθειες στους λογοτεχνικούς κύκλους; Ποια η αιτία αυτών;
Δεν έχω ούτε αντιπάθειες ούτε συμπάθειες. Υπάρχουν καλοί και κακοί συγγραφείς, αυτό είναι όλο.
Ανέφερε τρείς χαρακτηρισμούς για τον εαυτό σου για τους οποίους είσαι υπερήφανος/η και άλλους τρείς για τους οποίους όχι.
Έχω τρία θετικά στοιχεία που με χαρακτηρίζουν: Ευσυνειδησία, φιλομάθεια και κριτική σκέψη. Τα αρνητικά μου φοβάμαι πως υπερισχύουν. Είμαι κάπως ψυχρός (έτσι μου λένε), ανυπόμονος και εμπαθής με καταστάσεις και πρόσωπα που συχνά με έχουν φτάσει στα όριά μου.
Ποια λογοτεχνική ερώτηση μισείς να σου κάνουν και γιατί;
Δεν μισώ τις ερωτήσεις. Με κουράζει λίγο να εξηγώ κάθε φορά γιατί δεν γράφω για χαρούμενα θέματα αλλά δεν πειράζει. Ο κόσμος δικαιούται να παίρνει και απαντήσεις που φαίνονται κάπως ανούσιες, ειδικά όταν αποτελεί αναγνωστικό κοινό.
Τι εικόνα πιστεύεις πως έχουν για εσένα οι αναγνώστες; Ισχύει;
Δεν έχω ιδέα, γιατί δεν τους ρωτάτε; Υποθέτω πως ίσως διακρίνουν μία κρυφή και βαθύτερη ευαισθησία κάτω από την αυστηρότητα του δημόσιου λόγου μου.
Ο χειρότερος εφιάλτης που φοβάσαι για την καριέρα σου και το ομορφότερο όνειρό που σου έχει πραγματοποιηθεί ή προσδοκάς να συμβεί στο μέλλον;
Ο Χειρότερος εφιάλτης: Να αγαπηθώ από όλους. Κάτι θα έχει πάει πολύ στραβά.
Το ομορφότερο όνειρο: Να συμβάλλω κι εγώ ώστε να πάμε την ελληνική λογοτεχνία ένα βήμα παραπέρα. Θα ήταν θαυμάσιο.
….και η ώρα σου να ανταποδώσεις την…. ιερή εξέταση που πέρασες από αυτή την ανακριτική συνέντευξη! Κάνε μια δική σου, λογοτεχνική ερώτηση-ταμπού για κάτι που θα ήθελες να μάθεις για τον δημιουργό αυτού του ερωτηματολογίου!
Θα ήθελα να διαβάσω τρία βιβλία που πιστεύεις πως έκαναν τον κόσμο μας καλύτερο καθώς και την επίδραση που είχαν στην ζωή σου.
Θεόφιλος Γιαννόπουλος: Πολύ ωραία ερώτηση, σ’ ευχαριστώ συγγραφέα μου! Θα επέλεγα ” Το Μονόγραμμα” του Οδυσσέα Ελύτη γιατί είμαι σίγουρος πώς όλοι μας αγγίξαμε την αγάπη μες από τους στίχους του:
«….ποιος γυρεύει τον άλλο, ποιος φωνάζει – ακούς;/
Είμ’ εγώ που φωνάζω κι είμ’ εγώ που κλαίω, μ’ ακούς /
Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ μ’ ακούς…».
“Ο Τελευταίος Κάτωνας” της Ματίλντε Ασένσι , όχι όμως γιατί θα ήταν ικανό ν’ αλλάξει κάτι στον κόσμο ,-πόσοι να το γνωρίζουν άλλωστε;- αλλά επειδή είναι το είδος που με συναρπάζει να διαβάζω μα και να γράφω.
Και τέλος, ισοψηφούν τα έργα του Καββαδία και του Καρυωτάκη, από προσωπική και μόνο αγάπη γιατί είναι ο λόγος που ξεκίνησα να εξομολογούμαι στο χαρτί.
Αν είσαι συγγραφέας, ποιητής, αναγνώστης ή κριτικός βιβλίων, τότε σε καλούμε σε μια προσωπική λογοτεχνική συνέντευξη-ταμπού στην στήλη ”Θάλασσα ιδεών”!
Για να σας αποσταλεί το ερωτηματολόγιο επικοινωνείτε μαζί μου στο προφίλ www.facebook.com/giannopoulos.theofilos ή στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο [email protected] με τίτλο θέματος: «Μιλάμε για τη λογοτεχνία» συμπληρώνοντας την λέξη «Συγγραφέας», «Ποιητής» , «Αναγνώστης» ή «Κριτικός βιβλίων», ανάλογα με την ιδιότητά σας.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την συμμετοχή.
Ελάτε να βάλουμε όλοι μας από ένα λιθαράκι ώστε ο λογοτεχνικός κόσμος να γίνει ακόμη ομορφότερος!
Με όλη μου τη θετική ενέργεια
Θεόφιλος Γιαννόπουλος
0 Σχόλια