Δυναμικοί ρυθμοί με λυρικές μελωδίες
της μουσικής πανδαισίας, πνεύμα
γλυκιά μελαγχολική νότα, ταξιδεμένη
φλεγόμενη της κιθάρας, ακρόαση.
Ήχοι, θρόισμα σε λα μινόρε
με αίσθηση μέτρου ζωγραφικής, ψιθύρισμα
πολύχρωμο μοτίβο, έπαρσης
αποτύπωμα ψυχής και αίσθησης ,άκουσμα.
Ένας πρώτος στοίχος με έξαρση, φωνής
και λόγια ασυγκράτητα, λιπόψυχα
της ιερής συστέγασης του χώρου, δανεικά
σε ιεροτελεστίας πορτρέτο. τετέλεσται.
Ακολουθήστε μας
Real News https://youtu.be/Y1TtsIwJFKsΚαθημερινή Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να...
Στο πεζοδρόμιο, ένα κουτί από χαρτόνιφυλάσσει τα όνειρα ενός άστεγου.Μέσα του, ένα παλτό σκισμένο,μια φωτογραφία ξεθωριασμένη,και μια χούφτα σιωπές. Οι σιωπές αυτές δεν είναι απλές·είναι φορτωμένες με λέξεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ,με ματαιώσεις που γεννήθηκανστη σκιά...
Το τρένο ξεκίνησε,κι ο ήλιος ακόμη να φανεί.Πρόσωπα κουρασμένα,κι ο ήλιος ακόμη να φανεί.Θυμάμαι την μάνα μου να λέει:‘Στην ζωή μου είσαι ο ήλιος μου’,Μα δεν μπορούσα πια να φωτίσω τον κόσμο… Μέσα μου σκοτάδι,ένιωθα πως κάτι θα συμβεί,κοίταξα το τζάμι, μα ο ήλιος...
Ακολουθήστε μας στο Google News
Διαβάστε κι αυτά
Το τρένο ξεκίνησε,κι ο ήλιος ακόμη να φανεί.Πρόσωπα κουρασμένα,κι ο ήλιος ακόμη να φανεί.Θυμάμαι την μάνα μου να λέει:‘Στην ζωή μου είσαι ο ήλιος μου’,Μα δεν μπορούσα πια να φωτίσω τον κόσμο… Μέσα μου σκοτάδι,ένιωθα πως κάτι θα συμβεί,κοίταξα το τζάμι, μα ο ήλιος...
Δέντρο έγινα με θηλιάκαι νερό μου η σκιά σου.Πότισέ με με φιλιάκι απ' τον κορμό μου πιάσου. Πρόσμενα, πρόσμενα, περίμενα να με βρέξεις…Μα είμαι ένα δέντρο που δεν ξέρει από λέξεις.Εμένα, εμένα να προσέχεις, παρακαλώ, το 'χω ανάγκηκαι πρόσεξε το χώμα μου, μην πατήσεις...
Ι Στην Αθηναϊκή Ριβιέρα,τα κύματα έχουν γεύση από κρασί των 500 ευρώοι ομπρέλες δεν κρύβουν ήλιο,μόνο φτηνές δικαιολογίες.Η σιλικόνη επιπλέει καλύτερα απ’ τις ενοχές,τα μάτια χρυσωμένα κλουβιάκαι οι λέξεις μιλούν σε hashtags:#paradise #blessed #filter. Τα βράδια, τα...
Δυνατός ο “Στίχος” σου Πέρσα!!!! Ιδιαίτερη η γραφή σου!!
Ένα αντίο.. Το πορτρέτο της ψυχής κουρνιάζει στη ζωή..
Φυλαχτό στο μαξιλάρι, στης αυγή σου τη πνοή!!
Ευχαριστώ πολύ αγαπητή φίλη. Εκτιμώ πολύ τα λόγια σου να είσαι καλά
Ήχοι, θρόισμα σε λα μινόρε
με αίσθηση μέτρου ζωγραφικής, ψιθύρισμα
πολύχρωμο μοτίβο, έπαρσης
αποτύπωμα ψυχής και αίσθησης ,άκουσμα.
Λυρισμός το Μεγαλείο σου …
Πολύ όμορφη προσπάθεια Περσεφόνη …
Μην κοιμηθείτε ποτέ στην αγκαλιά της … σιωπ(γ)ής!
Καλό απόγευμα!