Δε νοιάζεσαι για την αλήθεια,
άλλωστε ποια η αλήθεια!
Όλα, στο ίσως βρίσκονται,
Κι εσύ,
ατεκμηρίωτη αλήθεια.
Ό,τι διαλέξεις είσαι.
Το ψέμα ντύνεσαι,
φοβάσαι την γυμνή αλήθεια
και τον καθρέφτη ερωτάς αν είσαι συ στ ´αλήθεια.
Στον χρόνο αλέθεσαι, μα την φλούδα μόνο αλλάζεις
και κυκλοφορείς.
Αλλιώς δεν μπορείς!
Άντε τώρα ν αντισταθείς
σ ένα κόσμο με ίδια περιβολή.
Περίγελο θα γίνεις,
αλλόκοτος
και στο σφυρί θα βγεις.
Την φύση,
μορφή ενός άγνωστου τοκετού,
δε δύνασαι ν´ αλλάξεις
Βάλε την ίδια στολή κι ας φαίνεσαι λωλός
έτσι κι αλλιώς,
σε μια επιφάνεια ζεις,
φλοιός,
ξεκομμένος από τον κορμό.
_
γράφει η Νατάσα Λουκά
0 Σχόλια