(Φωτογραφία: © Στράτος Γιαννόπουλος)

Φιλοξενούμενος στη δράση «Ελάτε να μιλήσουμε για τη λογοτεχνία» είναι ο συγγραφέας Νικόλαος Κατέχης!

Ο Νικόλαος Κατέχης γεννήθηκε σ την Αθήνα στις 13 Ιανουαρίου 1998. Μεγάλωσε και συνεχίζει να διαμένει σ τα Πατήσια, εκεί όπου ολοκλήρωσε και το Λύκειο. Εδώ και μερικά χρόνια ασχολείται αποκλειστικά με τη συγγραφή διηγημάτων, νουβελών, άρθρων και μυθιστορημάτων με σκοπό να τα προσφέρει απλόχερα στο αναγνωστικό κοινό. Λαμβάνει μέρος με πολλά κείμενά του σε διαδικτυακούς και μη διαγωνισμούς με τη μεγαλύτερή του επιτυχία ως τώρα να είναι η ανάδειξή του στον επετειακό διαγωνισμό διηγήματος του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου το 2019. Οι διακρίσεις του ω ς τώρα υπερβαίνουν τις τέσσερις. Στον ελεύθερό του χρόνο ζωγραφίζει, γυμνάζεται και φροντίζει να αποκτάει νέες γνώσεις σχετικά με το πώς λειτουργεί ο κόσμος και το ανθρώπινο μυαλό. Λατρεύει φυσικά την τέχνη σε κάθε της μορφή.

Το τελευταίο του βιβλίο με τίτλο “Ενηλικίωση” κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ελκυστής.

Ερωτηματολόγιο για Συγγραφείς

1. Ποιον συγγραφέα ή ποιητή θα ήθελες να συναντήσεις;

 Τον Stephen King. Είναι το πρότυπο μου. Και ως συγγραφέας και ως άνθρωπος. Ένας άντρας που λατρεύει αυτό που κάνει· που ξεκίνησε από το τίποτα και έφτασε στην κορυφή. Ένας άντρας που σκόρπισε το έργο του σε όλο τον κόσμο, ξεκινώντας από ένα μικρό τροχόσπιτο στην Αμερική. Με αυτόν τον άνθρωπο θα ήθελα να κάνω τη σημαντικότερη συζήτηση της ζωής μου· ή έστω απλά να του σφίξω το χέρι για αυτό το πανέμορφο μονοπάτι που μου έδειξε και το οποίο ακολουθώ.

2. Το είδος γραφής που υπηρετείς σε εκφράζει απόλυτα; Θα μπορούσες να πειραματιστείς γράφοντας κάτι διαφορετικό, κι αν ναι τι θα ήθελες να δοκιμάσεις;

Δεν υπηρετώ κανένα είδος γραφής! Ξεκίνησα με ιστορίες τρόμου και πάντα θα αρέσκομαι στο να γράφω τέτοιες, αλλά έχω δοκιμάσει ιστορικά διηγήματα, ρομαντικά, δραματικά, περιπέτειες, μυστηρίου κι ακόμα και φαντασίας, αλλά έχασα ολόκληρη αυτή την ιστορία όταν μου χάλασε το λάπτοπ. Επίσης, έχω πειραματιστεί με διαφορετικές αφηγηματικές τεχνικές. Στη λογοτεχνική μου πορεία θα δοκιμάσω τα πάντα και θα δώσω το ίδιο μερίδιο ψυχής σε κάθε μια από τις προσπάθειες μου.

3. Ποια θεωρείς την πιο ξεχωριστή στιγμή στη λογοτεχνική σου διαδρομή ως τώρα;

Είχα πολλές ξεχωριστές στιγμές ως τώρα, παρά το νεαρό της ηλικίας μου. Αυτή η στιγμή που έχει χαραχτεί στο μυαλό μου, σαν σκαλισμένο ζευγάρι ονομάτων σε δέντρο, είναι η απονομή βραβείων στην πιο όμορφη από τις αίθουσες του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου. Αρχικά, είχα μπει εκεί μέσα, μη γνωρίζοντας ότι το διήγημα που είχα στείλει είχε διακριθεί. Μου το ανακοίνωσαν οι κοπέλες που έδιναν τους επαίνους στους επισκέπτες που είχαν πάρει μέρος αλλά δεν διακρίθηκαν. Μπήκα με τη συνοδό μου στην αίθουσα της απονομής κι απλά… σοκαρίστηκα. Ω, μα τι τεράστια αίθουσα, τι γυαλισμένα μάρμαρα, τι πολύφωτα και εσωτερικά μπαλκόνια, όμοια με αυτά στις όπερες που βλέπουμε στις ταινίες. Κάθισα σε μια θέση στα έδρανα και περίμενα να ακούσω τον τίτλο του διηγήματος μου. Οι διακριθέντες ήταν πενήντα. Και η σειρά ήταν ταξινομημένη ανάλογα με τη βαθμολογία που πήρε το εκάστοτε διήγημα. Κι εγώ περίμενα, περίμενα και περίμενα, καθώς ακούγονταν οι αριθμοί και χαιρόμουν όλο και περισσότερο. Δεν ήμουν στους πρώτους σαράντα· δεν ήμουν στους πρώτους τριάντα· ούτε καν στους πρώτους δέκα. Ήμουν τέταρτος, το κείμενο μου είχε πάρει την τέταρτη καλύτερη βαθμολογία σε όλο τον διαγωνισμό, παλεύοντας ανάμεσα σε κείμενα επιστημόνων, ιστορικών και έμπειρων συγγραφέων. Εκεί επιβεβαίωσα ότι η πένα μου πράγματι έχει αξία. Εκεί αποφάσισα να κατακτήσω τον κόσμο με τα γραπτά μου.

4. Ποια είναι η γνώμη σου για τους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς;

Τους λατρεύω. Έχω πάρει μέρος σε πολλούς και έχω διακριθεί σε πάνω από τέσσερις. Αρχικά, πιστεύω ότι βοηθούν τους νέους συγγραφείς να προβάλουν τις ικανότητες τους και τους εαυτούς τους. Έπειτα, δίνουν μια πρόκληση που μπορεί να βοηθήσει κάθε συγγραφέα να εξασκηθεί στην γραφή του, με περιορισμούς που θα τον ζορίσουν. Δεν θα ήμουν τόσο καλός συγγραφέας αν δεν είχα πάρει μέρος σε τόσους διαγωνισμούς. Ωστόσο, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι μερικοί είναι λίγο έως πολύ στημένοι. Και είναι λογικό, αλλά δεν παύει να είναι άδικο για τους δημιουργούς που έχουν ξοδέψει πραγματικά κομμάτια της ψυχής τους για να χάνουν τη διάκριση τους από άτομα που απλά ήξεραν άλλα άτομα τα οποία με τη σειρά τους ήξεραν τα άτομα που έπρεπε.

5. Υπήρξε ποτέ στιγμή που θέλησες να παρατήσεις την ενασχόλησή σου με την συγγραφή; Αν ναι, γιατί;

Καμία καλλιτεχνική πορεία δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα. Έχω αντιμετωπίσει απορρίψεις, άσχημες κριτικές· έχω δει τα βιβλία μου να μην φτάνουν μακριά κι έχω δει τις ιστορίες μου να μην αγγίζουν τους αναγνώστες όσο θα ήθελα να το κάνουν. Υπήρχαν στιγμές που σκέφτηκα να τα βροντήξω όλα και να εξαφανιστώ, όπως υπήρχαν στιγμές που ήθελα να δώσω τέλος για να πάψω να ανησυχώ για τη μη εκπλήρωση προσδοκιών των ανθρώπων που με έχουν οραματιστεί ψηλά. Όμως, ήταν απλά στιγμές και κάθε μέρα ξυπνάω με το όνειρο μου και τον σκοπό μου στο μυαλό. Έχω ιστορίες να τελειώσω, έχω πράγματα να πω και δεν θα τα αφήσω να θαφτούν. Θα φτάσουν όσο πιο μακριά γίνεται!

6. Γιατί γράφεις;

Για να μπω στο μυαλό σου κι εσύ να μπεις στη ψυχή μου.

7. Τι είναι για εσένα οι αναγνώστες; Πελάτες, κριτές ή συμβουλάτορες;

 Τίποτα από αυτά τα τρία. Οι αναγνώστες είναι άνθρωποι που ξοδεύουν χρόνο για να ανοίξουν τις χάρτινες πύλες του βιβλίου σου και να ταξιδέψουν μέσα σου. Είναι συνταξιδιώτες σου σε μια ιστορία και ταυτόχρονα, εκείνοι που σε ανακαλύπτουν καλύτερα από κάθε άλλον. Δεν βλέπω τους αναγνώστες σαν ξένους που απλά διαβάζουν το βιβλίο μου, αλλά σαν κάποιους που με εμπιστεύτηκαν να τους ταξιδέψω, να τους μεταφέρω ιδέες, σκέψεις, να τους μάθω πράγματα και να τους προκαλέσω συναισθήματα. Η σχέση μου με τους αναγνώστες μου είναι βαθιά, ακόμα κι αν μερικές φορές ντρέπομαι να κοιτάξω τι αποτύπωμα έχει αφήσει πίσω της η ιστορία μου.

8. Με άριστα το 10, πού κατατάσσεις την συγγραφική σου ικανότητα και γιατί;

 Κάπου στο 8,5, με βλέψεις για δεκάρι ή ακόμα και έντεκα! Στοχεύω μακριά γιατί τι καλύτερο από ένα ταξίδι στα αστέρια;

9. Έχεις μόνο συμπάθειες ή και αντιπάθειες στους λογοτεχνικούς κύκλους; Ποια η αιτία αυτών;

 Έχω και τα δύο, αν και περισσότερο τείνω να συμπαθώ άτομα που έχουν κοινά ενδιαφέροντα με εμένα. Ωστόσο, υπάρχουν άνθρωποι που δεν αγαπούν πραγματικά το γράψιμο και τη λογοτεχνία. Άνθρωποι που δεν αγαπούν τους αναγνώστες τους και τους αντιμετωπίζουν σαν νούμερα, σαν πορτοφόλια. Δεν μπορώ παρά να αντιπαθήσω τέτοια άτομα. Δεν γράφεις για τα χρήματα, ούτε για να επιβεβαιώσεις στον εαυτό σου ότι αξίζεις. Γράφεις για να προσφέρεις. Γράφεις… για να ματώσεις το χαρτί και να γιατρέψεις πληγές άλλων.

10. …και η ώρα σου να ανταποδώσεις την…. ιερή εξέταση που πέρασες από αυτή την ανακριτική συνέντευξη! Κάνε μια δική σου, λογοτεχνική ερώτηση-ταμπού για κάτι που θα ήθελες να μάθεις για τον δημιουργό αυτού του ερωτηματολογίου!

Υπάρχει κάποιου είδους κλισέ που έχεις βαρεθεί να βλέπεις στα βιβλία που διαβάζεις;

Θεόφιλος Γιαννόπουλος: Σε ευχαριστώ πολύ για την όμορφη λογοτεχνική μας συζήτηση αγαπητέ μου Νικόλαε και εύχομαι να έχεις πάντα στην συγγραφική σου διαδρομή τις χαρές και την αναγνώριση που σου αξίζει!

Σχετικά με το ερώτημά σου, με απογοητεύει πολύ όταν διαβάζω μια μονοδιάστατη ιστορία δίχως ανατροπές, όπου ο κεντρικός ήρωας έχει έναν αψεγάδιαστο χαρακτήρα, ο εχθρός του κουβαλά όλα τα κακά του κόσμου κι απλά στο τέλος νικάει ο καλός!

Κάτι ακόμη που με εξοργίζει αφάνταστα, -όπου όμως δε πρόκειται για κλισέ-, είναι όταν διαβάζω μια ιστορία όπου καταφανώς η υπόθεση είναι αντιγραφή από βιβλίο κάποιου γνωστού συγγραφέα ή ταινίας ή τηλεοπτικής σειράς. Και δυστυχώς μου έχει συμβεί πάμπολλες φορές ως μέλος κριτικής επιτροπής σε Λογοτεχνικούς διαγωνισμούς…