28.02.2017

Στο κατώφλι της Άνοιξης

Ξαπλώνεις στην προκρούστεια κλίνη

και δένεσαι σφιχτά με τα σχοινιά.

Από πάνω σου τριγυρίζουν τα φαντάσματα των προγόνων

το βλέμμα τους αιώνια επικριτικό.

Μάχεσαι να χωρέσεις ή να περισσέψεις

μα δεν ξεσκίζονται οι σάρκες σου.

Το κεφάλι σου βράχος τεράστιος,

που συντρίβεται πάνω σε άλλους βράχους

τοίχος αδιαπέραστος και απροσπέλαστος

δίχως μια ρωγμή δίχως μια πληγή.

Τα σχοινιά δεν βαστούν να σε κρατήσουν

κάθε σου κίνηση διαλύει τα πάντα γύρω σου

κι εσύ δυνατός, ατρόμητος σαν τιτάνας

στέκεσαι στην άκρη της αβύσσου.

Οι φωνές των φαντασμάτων

ουρλιάζουν τρομαγμένες και ύστερα

χάνονται για πάντα μέσα στο χάος.

Όλη η βοή της γης, που σείεται και σπαράζει

καταλαγιάζει μέσα σου σιγά σιγά

και τα βήματά σου ανάλαφρα τώρα

σε οδηγούν στο κατώφλι της Άνοιξης.

 

_

γράφει η Άννα Ρουμελιώτη

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 08 – 09 Φεβρουαρίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 08 – 09 Φεβρουαρίου 2025

Real News https://youtu.be/dwfdmkrvrfQΚαθημερινή Πρώτο Θέμa Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να...

Φλόγες ή το παραμύθι δύο κεριών

Φλόγες ή το παραμύθι δύο κεριών

Χθες, με μια κίνηση ηχητική και πρόσχαρη, άναψα τα κεριά που έχω στο σαλόνι μου. Όχι όλα ▪︎ μόνο εκείνα που μου πρόσφεραν την χαρά της συμμετρίας. Μα το ξέρεις▪︎ ακόμα και εκεί πρέπει να υπάρχει μία τάξη έτσι για να πιστέψω πως μπορώ να γαληνέψω το εσωτερικό μου χάος....

Δεν έχω οξυγόνο

Δεν έχω οξυγόνο

Σας παρακαλώ, κύριε, δεν έχω οξυγόνοΑφήστε να με αναπνεύσω Εκκωφαντική σιωπή ναρκοθέτησε το πεδίοΒαραθρώδες κενό μες στης γης τα αποκαΐδιαΗ φύση κλαίει, σπαράζει, θρηνεί, μεμψιμοιρεί και σκούζειΕκφωνεί τον επικήδειο λόγοΜπροστά σε μαρμαρωμένο ακροατήριο των ψυχών Σας...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Δεν έχω οξυγόνο

Δεν έχω οξυγόνο

Σας παρακαλώ, κύριε, δεν έχω οξυγόνοΑφήστε να με αναπνεύσω Εκκωφαντική σιωπή ναρκοθέτησε το πεδίοΒαραθρώδες κενό μες στης γης τα αποκαΐδιαΗ φύση κλαίει, σπαράζει, θρηνεί, μεμψιμοιρεί και σκούζειΕκφωνεί τον επικήδειο λόγοΜπροστά σε μαρμαρωμένο ακροατήριο των ψυχών Σας...

Βουβή κραυγή

Βουβή κραυγή

Οι ώμοι του ανασηκώθηκαν Και τα πλευρά του άνοιξαν διάπλατα μπροστά του καθώς τα πόδια του τον πήγαιναν πήγαιναν προς τον γκρεμό. Εκείνος δεν έβλεπε, δεν ήξερε,  δεν αισθανόταν. Τα μάτια του ήταν άσπρα και στεγνά από κάθε ίχνος ζωής ενώ προχωρούσε. Περπατούσε σε ύψος...

Κουτί από Χαρτόνι

Κουτί από Χαρτόνι

Στο πεζοδρόμιο, ένα κουτί από χαρτόνιφυλάσσει τα όνειρα ενός άστεγου.Μέσα του, ένα παλτό σκισμένο,μια φωτογραφία ξεθωριασμένη,και μια χούφτα σιωπές. Οι σιωπές αυτές δεν είναι απλές·είναι φορτωμένες με λέξεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ,με ματαιώσεις που γεννήθηκανστη σκιά...

2 σχόλια

2 Σχόλια

  1. Λ'ΕΝΑ ΜΑΥΡΟΥΔΗ ΜΟΥΛΙΟΥ

    ”και τα βήματά σου τώρα σε οδηγούν στο κατώφλι της Άνοιξης.”
    Που σημαίνει Άννα μας ότι ό,τι κι’ αν γίνει η αναγέννηση της Φύσης σε πανίδα και χλωρίδα είναι κοντά, και να ελπίζουμε για το καλύτερο…
    Ωραίο και αισιόδοξο.

    Απάντηση
  2. Ελένη Ιωαννάτου

    Άννα εξαιρετικό!!! Εύγε!!! Φιλοσοφικά δοσμένη η αγωνία κι η αγανάκτησή σου. Όμως στο καατώφλι στέκεται η άνοιξη…

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου