“…συγγραφή σημαίνει για μένα ένα υπέροχο ταξίδι…” – Βικτωρία Προβίδα

Ερωτηματολόγιο για Συγγραφείς

1. Ποιον συγγραφέα ή ποιητή θα ήθελες να συναντήσεις;

Την Αλκυόνη Παπαδάκη. Η ικανότητα της να εκφράζει σε χαρτί, λόγια ψυχής, μου προκαλεί θαυμασμό και εκτίμηση στο πρόσωπό της. Υπάρχουν πολλά σημεία στα μυθιστορήματά της, που νιώθω να ταυτίζομαι μαζί της, λες και περιγράφει δικά μου συναισθήματα.

2. Ανέφερε ένα απόσπασμα 1-4 σειρών από βιβλίο ή λεγόμενα του αγαπημένου σου ομότεχνου λογοτέχνη;
   

«… Άκου να σου πω κόρη μου. Τη ζωή πρέπει να τη στολίζουμε για να μας αγαπάει. Είναι ένα δώρο η ζωή και οφείλουμε να το τιμήσουμε… Θα έχω ένα εισιτήριο στην τσάντα μου, που δε θα γράφει προορισμό. «Μια ατέλειωτη φυγή» θα λέει μόνο. Αυτή δεν ήταν όλη η πορεία της ζωής μου;» Το απόσπασμα είναι από το ‘Μια ατέλειωτη φυγή’ και έχει εκδοθεί από τις εκδόσεις Καλέντη.

3. Το είδος γραφής που υπηρετείς σε εκφράζει απόλυτα; Θα μπορούσες να πειραματιστείς γράφοντας κάτι διαφορετικό, κι αν ναι τι θα ήθελες να δοκιμάσεις;

Με εκφράζει σχεδόν αγγίζοντας το απόλυτο, γιατί η γραφή μου είναι ποτισμένη από συναισθήματα ανθρώπινων χαρακτήρων κι εγώ, την ψηλάφηση και το μοίρασμά τους, θεωρώ ως ουσία της ζωής. Υπόγεια, κάτω από διαλόγους, φράσεις, σκέψεις των πρωταγωνιστών των βιβλίων μου, υπάρχουν τα δικά μου ‘πιστεύω’. Όχι απόλυτα, αλλά σίγουρα ένα κομμάτι τους. Γι’ αυτό έχω επιλέξει να γράφω κοινωνικά και αισθηματικά μυθιστορήματα, αυτά με αγγίζουν ιδιαίτερα σαν άνθρωπο, μα και σαν αναγνώστρια βιβλίων άλλων συγγραφέων.

4. Ποια θεωρείς την πιο ξεχωριστή στιγμή στη λογοτεχνική σου διαδρομή ως τώρα;

Έχει κυκλοφορήσει μόνο ένα μυθιστόρημά μου, ως σήμερα. Όμως γράφω εδώ και δώδεκα χρόνια και υπάρχει ένα μυθιστόρημά μου που ξεχωρίζω από τα άλλα. Ίσως επειδή τμήματά του αφορούν αληθινά περιστατικά που έζησα από τη θέση της παρατηρήτρια, δεν είναι εντελώς προϊόν μυθοπλασίας όπως τα υπόλοιπα, αν και αγαπώ ιδιαίτερα τη μυθοπλασία. Αφορά την ιστορία ζωής μιας γυναίκας ‘της διπλανής πόρτας’, όπως την ονομάζω. Δε θα πω περισσότερα για το μυθιστόρημα αυτό, θα το κάνω όταν εκδοθεί.

5. Γιατί γράφεις;

Από εσωτερική ανάγκη. Ίσως ακούγεται κοινότοπο, τετριμμένο, αλλά είναι η απόλυτη αλήθεια μου. Συγγραφή σημαίνει για μένα ένα υπέροχο ταξίδι, όπου ζω καινούργιες ζωές κι επισκέπτομαι φανταστικούς κόσμους, απολαμβάνοντας κορυφώσεις, που δύσκολα θα έφτανα στην πραγματικότητα.

6. Για ποιους λόγους θα συμβούλευες κάποιον να γίνει συγγραφέας ή ποιητής και γιατί να τ’ αποφύγει;

Μακριά από εμένα η κάθε είδους συμβουλή, σχετικά με το γράψιμο. Όσοι το αγαπούν, δε χρειάζονται κανέναν να τους ενθαρρύνει ή να τους αποτρέψει. Το ίδιο τους το μυαλό καθοδηγεί το χέρι και δημιουργεί τα έργα τους. Θα έλεγα, πως εκείνος που γίνεται συγγραφέας ή ποιητής, δε μπορεί να κάνει διαφορετικά. Αφού κυοφορεί ιδέες, μοιραία θα τις εκφράσει και στο χαρτί.

7. Τι είναι για εσένα οι αναγνώστες; Πελάτες, κριτές ή συμβουλάτορες;

Πελάτες; Ποτέ δεν τους είδα έτσι! Κριτές; Θεωρώ τους καλοπροαίρετους, καλοδεχούμενους φίλους. Συμβουλάτορες; Όχι, δε θέλω να δέχομαι συμβουλές, επιθυμώ να συγγράφω ανεπηρέαστη και να είμαι η μόνη υπεύθυνη για τα γραπτά μου. Όταν ολοκληρώνω τη συγγραφή, απευθύνομαι στους δικούς μου έμπιστους ανθρώπους και ακούω την άποψή τους, αλλά ως εκεί. Οι διορθώσεις που κάνω στο πέρασμα του χρόνου, είναι αποτέλεσμα διεργασίας στο δικό μου μυαλό, όχι σε αυτό των άλλων.

8. Πιστεύεις πως οι περισσότεροι ομότεχνοί σου γράφουν από εσωτερική ανάγκη ή επιδιώκουν αποκλειστικά το χρήμα και την δόξα;

Θέλω να πιστεύω, πως πιο πολύ, ισχύει το πρώτο. Αν δεν ήταν έτσι, το αποτέλεσμα των γραπτών τους θα ήταν ψεύτικο κι εγώ πιστεύω πως το κάθε βιβλίο, από το πιο αποτυχημένο ως το πιο επιτυχημένο, περιέχει ένα –έστω- κομμάτι της αλήθειας του συγγραφέα, όπως προ είπα και για τα δικά μου. Ως προς τα χρήματα, ίσως οι περισσότεροι να μην έλεγαν ‘όχι’, αλλά είναι γνωστό πως στην πλειοψηφία τους, οι συγγραφείς κερδίζουν ελάχιστα. Όσο για τη δόξα; Δεν ξέρω τι σημαίνει ακριβώς η λέξη, για τον συγγραφέα ενός βιβλίου. Είναι αληθινά σπουδαία κάποια βιβλία που αντέχουν στον χρόνο, αλλά δεν έχουν την ικανότητα να σώσουν τον κόσμο, μόνο ίσως να τον ομορφαίνουν ή να καταγράψουν την ιστορία του.

9. Ο χειρότερος εφιάλτης που φοβάσαι για την καριέρα σου και το ομορφότερο όνειρό που σου έχει πραγματοποιηθεί ή προσδοκάς να συμβεί στο μέλλον;

       Θα με ενοχλούσε να κυκλοφορήσει ένα βιβλίο μου και να δεχθεί μόνο αρνητικές κριτικές. Θα ήταν βέβαια σεβαστές, υπολογίζω τη γνώμη των άλλων, αλλά σίγουρα θα με στεναχωρούσε μια τέτοια απόρριψη. Όμως, επειδή η ζωή μου δεν είναι μόνο τα βιβλία, κυρίως είναι οι άνθρωποι που αγαπάω, θα πω ότι οι εφιάλτες μου σχετίζονται μόνο μ’ εκείνους και για εκείνους. Όσο για το ομορφότερο όνειρο σχετικά με τη διαδρομή μου στον κόσμο της συγγραφής; Να εκδοθούν όλα τα βιβλία που έχω γράψει και να διαβαστούν από όσο το δυνατόν μεγαλύτερη, μερίδα αναγνωστών.

10 .…και η ώρα σου να ανταποδώσεις την…. ιερή εξέταση που πέρασες από αυτή την ανακριτική συνέντευξη! Κάνε μια δική σου, λογοτεχνική ερώτηση-ταμπού για κάτι που θα ήθελες να μάθεις για τον δημιουργό αυτού του ερωτηματολογίου!

Θεόφιλε, αισθάνεσαι ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα που προέκυψε από τη συγγραφή των βιβλίων σου; Και αν τύχαινε να αντιμετωπίσεις κάποιες αρνητικές γνώμες, θα ήθελες να είχες τη δυνατότητα ν’ αλλάξεις ένα ή και παραπάνω πράγματα σε αυτά, στοχεύοντας σε θετικές και μόνο, κριτικές;

Θεόφιλος Γιαννόπουλος: Σ’ ευχαριστώ πολύ για την λογοτεχνική μας συζήτηση αγαπητή μου Βικτωρία και εύχομαι από καρδιάς να αγγίζεις πάντοτε με την ίδια δύναμη τις ευαίσθητες χορδές της καρδιάς μας!

Σχετικά με το πρώτο σου ερώτημα, πριν προχωρήσω στην έκδοση κάποιου έργου μου, πρέπει να νιώθω πως εξομολογήθηκα ελεύθερα και ολόψυχα όλες τις σκέψεις μου στο χαρτί. Μονάχα τότε νιώθω ικανοποιημένος.

Και η κριτική που συνοδεύει  κάθε έργο μας, πιστεύω πως μας οδηγεί στο να γινόμαστε ωριμότεροι, αμεσότεροι και πιο ειλικρινείς. Και μιλώ συγκεκριμένα για τον τρόπο που επιδιώκουμε/προσπαθούμε με τις λέξεις μας να μεταφέρουμε στον συνάνθρωπό μας κάθε στάλα των συναισθημάτων που έχουμε στη ψυχή και στη καρδιά μας.

Προσωπικά, σέβομαι και αποζητώ την αυστηρή, καλοπροαίρετη και εμπεριστατωμένη κριτική. Και στο τέλος κρατώ όσα στοιχεία νιώθω πως όντος χρίζουν αλλαγής, ώστε να μην επαναληφθούν στο μέλλον.