Συντροφιά μου

Δημοσίευση: 29.09.2015

Ετικέτες

Κατηγορία

 

Μικρή μου δροσοσταλίδα
στο ξημέρωμα του φθινοπώρου
σήμερα σε είδα.
Μικρή ακριβή μου ανάσα
Σταλαγματιά πονεμένη
Απ΄των σύννεφων την αγκαλιά κατέβηκες
κι εκεί στην άκρη των ματιών μου
στέκεσαι τώρα μαραζωμένη.
Κάποιο πικρό μαντάτο
λες πως μου έφερες
γι αυτό είσαι θλιμμένη.
Μήνυμα αμετάκλητο και οριστικό
μα έτσι είναι το τέλος αγαπημένη.
Κι εγώ σου λέω πως σε περίμενα
και ήθελα εσύ μονάχα
συντροφιά μου να γενείς
στης θάλασσας τα σπλάχνα.

 

_

γράφει η Άννα Ρουμελιώτη

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!

Ακολουθήστε μας

Αυτό-θανάτωση ίσον Μοναξιά

Αυτό-θανάτωση ίσον Μοναξιά

Όλα άρχισαν από την μνήμη, εκεί όπου εσύ κατοικείς, και δεν κοιτάω πιά τις φωτογραφίες σου, τις έχω θάψει πρώτα μέσα μου, το μόνο αποδεικτικό στοιχείο πως κάποτε υπήρξες. Σκυφτός μου γράφω αυτό το γράμμα, σκυφτός θα πει, ελάχιστος χώρος να καταλαμβάνει το σώμα, αυτό...

Morituri me salutan

Morituri me salutan

Ένας χάρτης δεν αρκεί για να με σώσει από τη δίνη του ωκεανού Μέχρι και ο Θεός δε με λυπήθηκε! Ποιος θα με προδώσει; Παράφορος κυματισμός Δεν είναι τυχαίος… Κείνται άπασες οι φιλοδοξίες αναμένουσες τη βίαια αρπαγή τους Είναι αδίστακτες! Δάκρυα αγύμναστα, νόθα Ιαχές...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Morituri me salutan

Morituri me salutan

Ένας χάρτης δεν αρκεί για να με σώσει από τη δίνη του ωκεανού Μέχρι και ο Θεός δε με λυπήθηκε! Ποιος θα με προδώσει; Παράφορος κυματισμός Δεν είναι τυχαίος… Κείνται άπασες οι φιλοδοξίες αναμένουσες τη βίαια αρπαγή τους Είναι αδίστακτες! Δάκρυα αγύμναστα, νόθα Ιαχές...

Οι μέρες της νιότης μας

Οι μέρες της νιότης μας

Αποκαΐδια στην ποδιά του Χρόνου  οι μέρες της νιότης μας  σκόρπισαν στο πρώτο τίναγμα.  Διαβατάρικα πουλιά που έχασαν την άνοιξη  απ’ του χειμώνα τις κορφές αγναντεύουν  ηλιόλουστα σκιρτήματα αλλοτινών ερώτων.  Παραδομένες στις ρυτίδες του καιρού  άλλες στεριές και...

Οι μέρες της νιότης μας

Άνθρωπος

Κι άλλοι πέρασαν τα τείχη, Άλλοι με δάφνες, Άλλοι με βάγια και άλλοι γκρεμίζοντας τα. Και εμείς παραμέναμε δίπλα τους εκεί  και τους δοξάζαμε. Τι και αν οι ύμνοι δεν γραφόταν για αυτούς. Τι και αν υμνούνταν φωναχτά για εμάς. Για εκείνους που ακολουθούμε πιστά,  Για...

6 σχόλια

6 Σχόλια

  1. Άννα Ρουμελιώτη

    Καλημέρα γλυκιά παρουσία!Σε ευχαριστώ!

    Απάντηση
  2. Παναγιώτης Σκοπετέας

    Δροσερό και όμορφο!

    Καλό απόγευμα Άννα!

    Απάντηση
    • Άννα Ρουμελιώτη

      Ευχαριστώ πολύ Παναγιώτη!Να είσαι καλά!

      Απάντηση
    • Άννα Ρουμελιώτη

      Γλυκιά Ελένη σε ευχαριστώ πολύ πολύ!

      Απάντηση

Υποβολή σχολίου