Τα γενέθλια φεύγουν…

Τα γενέθλια φεύγουν με την ίδια ταχύτητα που φεύγει η αναπνοή απ’ τα πνευμόνια σου… τόσο βίαια, τόσο αποφασιστικά, τόσο αμετάκλητα. Και τα γενέθλια περνούν, όπως περνούν τα χρόνια, οι μήνες, οι εβδομάδες, οι μέρες, οι ώρες, τα λεπτά, τα δευτερόλεπτα. Και εξαφανίζονται. Και δεν τα ξαναβλέπεις. Και δεν τα ξαναζείς. Παρά μόνο στέκεσαι εκεί, κάπου μόνος και τα αναπολείς, άλλοτε με χαρά και άλλοτε με υπέρμετρη λύπη. Θυμάσαι όσα έζησες και τώρα πια δεν μπορείς. Και όλα αυτά, όχι επειδή τα επέλεξες εσύ, αλλά επειδή η ίδια η μοίρα φρόντισε για σένα, χωρίς εσένα. Και τα γενέθλια περνούν και διαλύονται, δίνοντάς σου μερικές μόνο στιγμές χαράς, κρυμμένες πίσω από φιλιά και αγκαλιές φίλων και συγγενών.

Και πίσω από τα ζωντανά και τα νεκρά χαμόγελα που σου προσέφεραν αυτοί που σε θυμήθηκαν, τα γενέθλια θα σου χαρίσουν απλόχερα και μια πικρία. Εκείνη την πικρία των ευχών που ποτέ δεν έλαβες.  Και μόνον τότε θα καταλάβεις πως δεν έχουν καμία σημασία τα λόγια σε ευφάνταστες ευχετήριες κάρτες ή τα πανάκριβα δώρα σε γιγαντιαία, πολύχρωμα κουτιά. Εκείνο που μετράει η καρδιά σου είναι εκείνος ο λόγος, ο ένας, ο μοναδικός, ο αληθινός, που θα αγγίξει μονομιάς το βαθύτερο σημείο της ψυχής σου και θα χαραχτεί για πάντα μέσα της. Και αν δεν τον λάβεις ποτέ, τότε δεν θα έχεις λόγο να γιορτάζεις, να χαίρεσαι και να χοροπηδάς. Δεν θα σου αρκούν τα κεράκια και οι πεντανόστιμες τούρτες γενεθλίων, ούτε τα γλέντια και τα ξενύχτια μέχρι πρωίας…

Θα σου αρκούσε ένα απλό: «Σήμερα σε σκέφτομαι. Να περνάς όμορφα». Τόσο απλά, τόσο λιτά, τόσο απέριττα. Χωρίς μεγάλα λόγια ή φαντασμαγορικές προτάσεις. Μόνο δυο λέξεις, με μια τεράστια ουσία θα σου ήταν πράγματι αρκετές για να σε κάνουν να χαμογελάσεις. Και αν σου έρθουν, τότε ναι, μπορείς πλέον να το γιορτάσεις. Και ας μην είναι κοντά σου όλοι όσοι αγαπάς. Και ας λείπουν απ’ την ζωή σου άτομα που κάποτε την είχαν στολίσει με τον πιο όμορφο τρόπο. Ένα μήνυμα, ένα τηλέφωνο, ένα γράμμα θα σου ήταν αρκετό.

Στα γενέθλια όμως πάντοτε θα λαχταράς, πάντοτε θα αναζητάς και πάντοτε θα περιμένεις. Ακόμη και αν ξέρεις πως αυτό που προσδοκείς δεν θα επιστρέψει ποτέ για να γιορτάσει μαζί σου. Μια μικρή, ζωηρή φλογίτσα θα σιγοκαίει μέσα σου και θα σε κάνει να κοιτάς κρυφά απ’ το ματάκι της εξώπορτας μήπως και φανεί. Και δεν θα φανεί. Και το ξέρεις. Όμως θα στέκεσαι εκεί δειλά, να ξεγελάς τον εαυτό σου όλη μέρα…

Μήπως όμως αυτό δεν είναι τα γενέθλια; Δεν είναι η μέρα που προσπαθούμε να πείσουμε τον εαυτό μας πως όλα είναι υπέροχα; Πως όλοι οι άνθρωποι γύρω μας είναι εκεί και χαίρονται για εμάς; Πως μας σκέφτονται όλη μέρα; Πως συμπληρώσαμε ακόμη ένα έτος επιτυχίας στην ζωή μας;

Τι είναι τα γενέθλια τελικά; Ίσως για κάποιους μόνο χαρά και αγαλλίαση. Ίσως για άλλους μια ανούσια και τυπική ημέρα. Ίσως για κάποιους άλλους ένα βήμα πιο κοντά στο τέλος τους. Όλες είναι εκδοχές. Όλες είναι απόψεις. Και φυσικά, όλες είναι αποδεκτές.

Ας μην ξεχάσουμε όμως έναν ακόμη ορισμό γενεθλίων για εκείνους τους λίγους που τον νιώθουν κάθε χρόνο: Γενέθλια είναι μία μέρα, ή αλλιώς εικοσιτέσσερις ώρες, ή αλλιώς πεντακόσιες εικοσιπέντε χιλιάδες εννιακόσια εξήντα λεπτά, περιμένοντας εκείνον.

_

γράφει η Άντια Αδαμίδου

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 22 – 23 Φεβρουαρίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 22 – 23 Φεβρουαρίου 2025

Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμa Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...

Ρεαλιστικές και Νατουραλιστικές πτυχές στο διήγημα του Γκυ Ντε Μωπασάν «Το κρεβάτι 29»

Ρεαλιστικές και Νατουραλιστικές πτυχές στο διήγημα του Γκυ Ντε Μωπασάν «Το κρεβάτι 29»

γράφει η Παναγιώτα Μπαϊράμη Οι απόπειρες λογοτεχνικής καταγραφής της κοινωνικής πραγματικότητας της δεύτερης πεντηκονταετίας του 19ου αιώνα αναδεικνύουν στο λογοτεχνικό προσκήνιο το ρεαλισμό ως γενικότερη τάση εκτεινόμενη στο σύνολο της καλλιτεχνικής δημιουργίας και...

Χάμστερ, κλουβί και ρόδα

Χάμστερ, κλουβί και ρόδα

Ένας σοφός είπε κάποτε, πως στην ανθρώπινη κοινωνία θα μπορούσες να παραλληλίσεις τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά με ένα διαφορετικό ζώο. Πόση αλήθεια μπορεί να χωρέσει μέσα σε ένα τόσο μικρό απόφθεγμα και πόσο θα μας βοηθούσε, εάν μπορούσαμε να διακρίνουμε το ζώο πίσω από...

Γράψε – σβήσε

Γράψε – σβήσε

Με μολύβι, μου έλεγαν, γράφε! Αν κάνεις έτσι το παραμικρό λάθος, με τη σβήστρα σου μπορείς και να το σβήσεις, χωρίς κανείς να καταλάβει το λάθος σου αυτό. Και έτσι, από μικρή αγάπησα το στυλό.  Φρόντιζα κι έπαιρνα στυλό σε όλα τα χρώματα. Στυλό σε κλασσικό και...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Αρθρογραφία
Γράψε – σβήσε

Γράψε – σβήσε

Με μολύβι, μου έλεγαν, γράφε! Αν κάνεις έτσι το παραμικρό λάθος, με τη σβήστρα σου μπορείς και να το σβήσεις, χωρίς κανείς να καταλάβει το λάθος σου αυτό. Και έτσι, από μικρή αγάπησα το στυλό.  Φρόντιζα κι έπαιρνα στυλό σε όλα τα χρώματα. Στυλό σε κλασσικό και...

ΑρθρογραφίαΕκπαίδευση
Κριτική του εκπαιδευτικού συστήματος: για το βιβλίο ‘Το σχολείο φυλακή και η ελεύθερη μάθηση’, του Τζων Χολτ

Κριτική του εκπαιδευτικού συστήματος: για το βιβλίο ‘Το σχολείο φυλακή και η ελεύθερη μάθηση’, του Τζων Χολτ

  γράφει ο Μιχάλης Κατσιγιάννης   Κριτική του εκπαιδευτικού συστήματος: για το βιβλίο ‘Τ σχολείο φυλακή και η ελεύθερη μάθηση’, του Τζων Χολτ[1]   Εισαγωγή Ποιος είναι ο ρόλος και η στόχευση της εκπαίδευσης στην κοινωνία μας; Σε τι εξυπηρετεί η υποχρεωτική σχολική...

ΑρθρογραφίαΕκπαίδευση
Η θέση και ο ρόλος της λογοτεχνίας στο πλαίσιο της προσχολικής εκπαίδευσης: σχόλια για μία τοξική σχέση

Η θέση και ο ρόλος της λογοτεχνίας στο πλαίσιο της προσχολικής εκπαίδευσης: σχόλια για μία τοξική σχέση

  γράφει ο Μιχάλης Κατσιγιάννης   Εισαγωγικές παρατηρήσεις Σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης παρατηρείται το ίδιο παιδαγωγικό μοτίβο – τόσο σε επίπεδο θεωρίας όσο και σε επίπεδο πράξης – ως προς την αντίληψη για την αισθητική καλλιέργεια και ευαισθητοποίηση και...

EditorialΑρθρογραφία
Πώς ‘κατασκευάζονται’ οι λαοί;

Πώς ‘κατασκευάζονται’ οι λαοί;

- γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης - Η απόσταση είναι ίσως το πιο χρήσιμο εργαλείο κάθε μελετητή τής Ιστορίας διότι η διαφορά τού χρόνου από το παρελθόν ενεργεί πάντοτε αφαιρετικά, σαν φίλτρο που διηθεί τής μελετούμενης περιόδου τις μικροσυγκυρίες, τα μικροσυμφέροντα...

Αρθρογραφία
Για το «Ελσίνκι» του Θ. Γρηγοριάδη

Για το «Ελσίνκι» του Θ. Γρηγοριάδη

_ γράφει ο Ηρακλής Μίγδος - Πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη το καινούργιο μυθιστόρημα του Θεόδωρου Γρηγοριάδη με τίτλο «Ελσίνκι». Ένα μυθιστόρημα που δε ξεπερνά της 230 σελίδες και που ο τίτλος και το εξώφυλλο δε προϊδεάζουν τον αναγνώστη. Ο κύριος...

Αρθρογραφία
Να είμαι ο γονιός που θα ήθελα να είχα αν γινόμουν πάλι παιδί

Να είμαι ο γονιός που θα ήθελα να είχα αν γινόμουν πάλι παιδί

_ γράφει η Τρισεύγενη Γκοτσίνου -    Ας υποθέσουμε πως βρισκόμαστε σε ένα σεμινάριο ενημέρωσης και στήριξης γονέων. Ο εμψυχωτής μας δείχνει σε ένα κομμάτι χαρτί τρεις απλές και σύντομες προτάσεις καλώντας μας να επιλέξουμε αυτή που χαρακτηρίζει καλύτερα τον τρόπο...

Αρθρογραφία
Ήταν ο Καραγάτσης μισογύνης;

Ήταν ο Καραγάτσης μισογύνης;

_ γράφει ο Ηρακλής Μίγδος - Για άλλη μια φορά οι Έλληνες βρήκαν λόγο για να διχαστούν και να λογομαχήσουν στα social media. Αυτή τη φορά αφορμή ήταν ο Καραγάτσης. Όλα ξεκίνησαν από ένα άρθρο, δεν αναφέρω το όνομα του/της συντάκτη/ριας καθώς δε θέλω να κάνω...

1 σχόλια

1 Σχόλιο

  1. Μάχη Τζουγανάκη

    Αν κι έχει μια πίκρα…λίγο…και ένα παραπονάκι εσωτερικό…η γλύκα της τούρτας και των ευχών εκείνων που πράγματι σε σκέφτονται και συο εύχονται με την καρδιά τους να ξέρεις οτι κρατά τις ισορροπίες. Πολύχρονη και από εδώ..Θα σου δώσω στοιχεία διεύθυνση κτλ να μου στείλεις το κομμάτι μου…μην ξεχνιόμαστε..

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου