Ήταν μια φορά κι έναν καιρό
παλιά, πολύ παλιά, μια ιστορία.
Μιλούσε για έναν Δράκο φοβερό
που ζούσε μέσα στα βιβλία.
Δεν του άρεσαν τα χέρια τα πολλά
δεν ήθελε καθόλου φασαρία
πεταγόταν πάντα στα κρυφά
ζητώντας μαύρο αίμα κι αγωνία.
Καιγόταν όποιος ήθελε να γράψει
καιγόταν όποιος διάβαζε πολύ
έτοιμος τη φωτιά να ανάψει
ήταν ο Δράκος από το πρωί.
Για αυτό,
έπρεπε το Τέρας να πεθάνει
κι αν ήρωες δοκιμάσανε πολλοί
πάντα φεύγανε με σπασμένα κράνη
πριν να δώσουν τη χαριστική βολή.
Κανείς δεν είχε τρόπο να κερδίσει
κι ο Δράκος πλέον ζει παντοτινά
κι όσα «σ’ αγαπώ» έχουνε αργήσει
ψαρεύει διαρκώς από την καρδιά.
–
γράφει ο Σωκράτης Τσελεγκαρίδης
Γεμάτο εικόνες το ποίημά σας!!!! Παραμυθιού;;; Το τέρας πάντως καλά κρατεί και εκτός παραμυθιού!!!!!!!Να είστε πάντα καλά την καλημέρα μου!!!!!!