Παιδιά ήμασταν…
Φωνάζαμε πίσω απ’ το σχολικό.
Η εξάτμιση άφηνε τόσες σκιές στις ζωγραφιές,
στα κλαδιά των δέντρων δειλινά.
Τρεμοπαίζανε οι φωνές μας στο γαϊτανάκι των ονείρων.
Έπειτα φλερτάραμε με αηδόνια ξεγνοιασιάς.
Των γέλιων την ολόμαυρη ράχη.
Τραμπαλίζαμε τις ιδέες στον κύκλο του τροχού
κι ύστερα χαιρετούσαμε τις φωτιές
που κρεμόντουσαν απ’ τα πουλιά.
Φτυάρι τσουγκράνα, τα μόνα μας όπλα.
Σκαλίζαμε τον κήπο του απείρου
κι έπειτα βλασταίναμε τον ήλιο στην καρδιά μας.
Αγαλματάκια ευκίνητα μέρα και νύχτα,
στο ατελείωτο ξανθό ηλιοτρόπιο.
Ακίνητα τώρα με κοιτούν.
Αμάλγαμα λευκό της ειμαρμένης σιγαλιάς.
Λογικά άλογα ταράζω
σε μια φιγούρα κοσμική.
Στις καλαμιές είναι ακόμα τα παιχνίδια μας.
Σωρός μεγάλος τα καφάσια.
Τρέξε να σε πιάσω εαυτέ.
Να τα φυλάξω, εγώ σε κυνηγώ.
Πώς να σηκωθώ την ώρα…
που κοιμούνται οι συνειδήσεις;
Οι δικές μας;
Χαμηλές οι τιμές, ευκαιρίες πολλές,
σ’ ένα ακροατήριο υπνωτισμένο.
Άριστα κουρδισμένο.
Θα προσευχηθώ να αναπνέω και αύριο
σ’ αυτό το χωράφι με τις μαργαρίτες.
Θυμάσαι; Κάποτε παίζαμε όλα τα παιδιά.
Κι όμως, ήμασταν τόσο μεγάλοι!
Κρυβόμασταν, για να γλιτώσουμε την αλήθεια μας.
Τώρα, κρυβόμαστε για να παραδώσουμε το ψέμα μας.
Είμαστε τόσο μικροί!
_
γράφει η Ελένη Ιωαννάτου
Πολύ δύναμη και αυθεντικότητα στους στίχους σου Ελένη μου!!Μπράβο σου!!Μου άρεσαν πάρα πολύ!!
Χαίρομαι ιδιαίτερα που σου άρεσε καλή μου Άννα!!! Ευχαριστώ απ’ τα βάθη της ψυχής μου!!! Φως πάντα να έχει ο δρόμος σου…
Μα πόσο υπέροχο! Νοσταλγικά σκαλίζεις τις αλήθειες, κάθε στίχος και μια διαπίστωση. Μπράβο Ελένη!
Χριστίνα με συγκινούν τα λόγια σου!!! Χαίρομαι πάρα πολύ που το ένιωσες!!!
Ευχαριστώ από καρδιάς!! Να είσαι καλά και να έχεις δύναμη!!
Θαυμασιοι οι στιχοι σου..και η κατακλειδα..απογειωση..μπραβο σας!!!
Ασημίνα ειλικρινά ευχαριστώ από καρδιάς!!! Να είσαι καλά!!! Όμορφες να είναι οι μέρες σου…
Ρίζες της παιδικής γνησιότητας στέλνουν υπέροχους χυμούς σε ποιητικούς καρπούς που έχουν τη δύναμη ξεγυμνώνουν και τις πίκρες της αλήθειας μας!
Ναι Απόστολε, αυτή είναι αλήθεια μας!
Χαίρομαι που το ένιωσες, που το βρήκες ενδιαφέρον!!! Ποιητικό το σχόλιό σου… Με συγκινείς!!
Να είσαι καλά και τα νερά να είναι πάντα γαλήνια για εσένα!!!
“Όσο κοιμούνται οι συνειδήσεις το ακροατήριο θα παραμένει υπνωτισμένο και άριστα κουρδισμένο!!!”
Πόσο πολύ συμφωνώ μαζί σου, με κάθε σου λέξη-πρόταση- νόημα. Ταυτίστηκα με τις σκέψεις σου και μέσα από την αλήθεια σου βρήκα και τη δική μου…! Ευχαριστώ πολύ…την αγάπη μου και την καλημέρα μου!
Γεμάτο εικόνες, περιγραφικό, βγάζει πολύ συναίσθημα. Υπέροχοι στίχοι. Μπράβο!!!
Γεμάτο ευαισθησία και λυρικότητα το ποίημά σου Ελένη
Ελενη μου γραφεις υπεροχα.Να εισαι καλα .