–

γράφει η Σοφία Κραββαρίτη

–

Είκοσι χρόνια μετά την Υπερχείλιση που θα θάψει τρεις ηπείρους, και σαράντα αιώνες μετά τη βιβλική καταστροφή στα Σόδομα και τα Γόμορρα, στην ίδια ακριβώς περιοχή θα συγκροτηθεί η Αποικία καταδυναστεύοντας τους κατοίκους της. Το βιολετί αλάτι που αναβλύζει, θα γίνει ο κυρίαρχος του παιχνιδιού που έχει στήσει η Κοινοπραξία των Εβδομηνταπέντε. Ο αιφνίδιος θάνατος του κυβερνήτη της Αποικίας, αφήνει πίσω του τρόμο, απορίες και ένα μέλλον τόσο ζοφερό και πνιγηρό, όσο και η ατμόσφαιρα που τυλίγει με το θολό πέπλο της όλη την περιοχή. Οι έξι κάτοχοι των Πορφυρών Άστρων που αποτελούν το επιτελείο του κυβερνείου, θα μπλεχτούν σ’ ένα κουβάρι ενοχής, μυστηρίου, αποκαλύψεων και συντεχνιών προκειμένου ν’ ανακαλύψουν τί πραγματικά έχει συμβεί. Ο “αόρατος” νέος κυβερνήτης δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο την κατάσταση και μόνη τους ελπίδα, οι εξομολογητικές-απολογητικές επιστολές προς τους Εβδομηνταπέντε. Εκεί θα κληθεί ο Φιλέας Μπουκ, ιδρυτής των ιδιαίτερων επιστολόλεξων –και φυγάς από τον ίδιο του τον εαυτό μετά τις τραγικές απώλειές του από την Υπερχείλιση- για να αποκρυπτογραφήσει τα γεγονότα όπως πραγματικά συνέβησαν.

Το βιβλίο της Ιωάννας Μπουραζοπούλου “Τί είδε η γυναίκα του Λωτ;”, είναι ένα δυστοπικό μυθιστόρημα που συναρπάζει, συνταράσσει και συγκλονίζει. Μια ευφάνταστη ιδέα που εκτυλίσσεται με μεγάλη μαεστρία μέσα από τις έξι επιστολές που συνθέτουν ένα αναγνωστικό αριστούργημα. Η συγγραφέας παίζει με τις αλληγορίες και τους συμβολισμούς παρουσιάζοντας έξι ψυχογραφήματα, και ακροβατεί στα όρια της αστυνομικής ιστορίας χρησιμοποιώντας στοιχεία επιστημονικής φαντασίας, αλλά και μυστηρίου, κυριεύοντας το μυαλό του αναγνώστη, κρατώντας τον αιχμάλωτο μέσα στις σελίδες του βιβλίου. Ακριβώς όπως αιχμαλωτίζει το βιολετί αλάτι τις ζωές και τις συνειδήσεις των κατοίκων της Αποικίας.

Η παράνοια που ξεδιπλώνεται στο ασυνείδητο των πρωταγωνιστών ρουφάει κάθε ίχνος ανθρωπιάς και ρεαλισμού, και τους απογυμνώνει αφήνοντάς τους έρμαιο των γεγονότων, αλλά και της συνείδησής τους. Τα φράγματα της ηθικής πέφτουν ορμητικά, για να τους παρασύρουν σε μια κόλαση μέσα στην οποία καλούνται ν’ αντιμετωπίσουν την αόρατη απειλή για να καταλάβουν τελικά πως ο μόνος αντίπαλος είναι ο εαυτός τους. 

Το σκηνικό του βιβλίου είναι μακάβριο και αποπνικτικό, δουλεμένο ως την τελευταία λεπτομέρεια, προσφέροντας καταιγιστική δράση σ’ ένα σενάριο που μαγεύει και υπνωτίζει. Οι βιβλικές αναφορές καθώς και οι συμβολισμοί, τοποθετούνται έντεχνα, δείχνοντας την ικανότητα της συγγραφέως στους παραλληλισμούς αυτής της ιστορίας. Τα παιχνίδια εξουσίας πίσω από τους ήρωες -αλλά κυρίαρχα- φανερώνουν την ανάγκη υποταγής στους κανόνες που συνθέτουν την όποια κοινωνία και επιβίωση μέσα σε αυτήν και παράλληλα τον τρόπο που δρα για να υποδουλώσει, κατευθύνει, χειραγωγήσει, αποπροσανατολίσει τη μάζα, ο εκάστοτε ηγέτης.

Οι επιστολές των έξι, είναι και αυτές που χαρίζουν σε αυτό το μυθιστόρημα την πρωτότυπη όσο και πανέξυπνη ιδέα για ένα ευρηματικό σενάριο. Οι παραστάσεις εντελώς κινηματογραφικές, με εικόνες που ξεδιπλώνονται με απαράμιλλο τρόπο στα μάτια του αναγνώστη χάρη στη ρευστή γραφή της δημιουργού, κάνουν ακόμα πιο απολαυστική την περιήγηση στον δυστοπικό κόσμο που έχει πλάσει η συγγραφέας. Οι ανατροπές διαδέχονται η μία την άλλη, τίποτα δεν είναι απόλυτο και οριστικό, για να οδηγήσουν σ’ ένα απρόβλεπτο όσο και συνταρακτικό φινάλε, τόσο βίαια όσο και φυσικά, τόσο απρόσμενα, δίνοντας μια κορύφωση που συγκλονίζει όσο και λυτρώνει, μέσα από ένα χείμαρρο αποκαλύψεων που αιφνιδιάζει, αναστατώνει, ταρακουνά συνειδήσεις, συγκινεί. Ένας μαίανδρος- αποκάλυψη, θα δώσει την οριστική λύση αφήνοντας εκστατικό το αναγνωστικό κοινό, που μετά λύπης φτάνει στο τέλος, διψώντας για περισσότερα γεγονότα. Ένα βιβλίο – αριστούργημα, ένα διαμάντι της παγκόσμιας -κατ’ εμέ- λογοτεχνίας. 

Η Ιωάννα Μπουραζοπούλου με αυτό της το έργο ανεβάζει πολύ ψηλά τον πήχη της ελληνικής λογοτεχνίας, δίνοντας ελπίδες για βιβλία που ατενίζουν την πρωτοτυπία, την καθαρή γραφή και την ανάμνηση της ανάγνωσής τους χαραγμένη βαθιά στο μυαλό μας.