…γράφει ο Θεόφιλος Γιαννόπουλος
Πάμε μια βόλτα στη γνώση;
Ο τόμος «Τι θα απαντούσε ο Αϊνστάιν» του Ρόμπερτ Λ. Γουόλκε, είναι από εκείνα τα πολυσέλιδα βιβλία που παίρνεις μαζί σου συνήθως σε κάποιο πολύωρο ταξίδι. Φτάνει τις 380 σελίδες και κυκλοφόρησε από την εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ». Κι όπως αναφέρεται στην 4η σελίδα, «Η παρούσα έκδοση αποτελεί αναπαραγωγή των σελίδων 7-380 της έκδοσης: Ρόμπερτ Λ.Γουόλκε, Τι είπε ο Αϊνστάιν στον κουρέα του».
Στις σελίδες του περιέχονται επιστημονικές απαντήσεις πάνω σε ερωτήσεις που αφορούν την καθημερινότητά μας. Αυτές, συνοψίζονται σε προβληματισμούς που μοιάζουν φαινομενικά απλοί στην εξήγησή τους. Μα όπως θα δείτε, ίσως στο άκουσμά τους να καταφέρουν να σας δυσκολέψουν μέχρι να καταλήξετε σε κάποια λογική απάντηση. Γιατί, πως πιστεύετε πως θα απαντούσατε εσείς στο λόγο που ο ουρανός είναι μπλε ή γιατί η μια πλευρά του αλουμινόχαρτου είναι πιο γυαλιστερή απ’ την άλλη;
Κι αυτά είναι μερικά απ’ τα δεκάδες ερωτήματα που βρίσκουν απάντηση στο «ΤΙ ΘΑ ΑΠΑΝΤΟΥΣΕ Ο ΑΪΝΣΤΑΪΝ – Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ» του Ρόμπερτ Λ. Γουόλκε.
Μα πριν επικεντρωθούμε σε όσα περιέχονται στο βιβλίο, ας αφιερωθούμε πρώτα στο βιογραφικό του συγγραφέα. Με βάση όσα αναφέρονται στην ιστοσελίδα των εκδόσεων Κέδρος, ο Ρόμπερτ Λ. Γουόλκε είναι επίτιμος καθηγητής χημείας στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ, αλλά και ερευνητής Πυρηνικής Χημείας. Όπως σημειώνεται, μία από τις ικανότητές του ως εκπαιδευτικός και ομιλητής, είναι πως μεταδίδει ευχάριστα και κατανοητά την επιστήμη της Χημείας στο κοινό του. Είναι συγγραφέας των βιβλίων Τι είπε ο Αϊνστάιν στον κουρέα του και Όσα δεν ήξερε ο Αϊνστάιν (τα συγκεκριμένα κυκλοφορούν από τις εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ). Επίσης, του Τι είπε ο Αϊνστάιν στο μάγειρά του (Εκδόσεις Παπασωτηρίου), καθώς και δεκάδων επιστημονικών μελετών. Τέλος, ο συγγραφέας Ρόμπερτ Λ. Γουόλκε ζει στο Πίτσμπουργκ.
Επιστρέφοντας ξανά στις σελίδες του βιβλίου, θα επικεντρωθούμε ενδεικτικά στα δυο ερωτήματα που προαναφέρθηκαν. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με τον λόγο που ο ουρανός είναι μπλε. Όπως σημειώνεται από τον συγγραφέα στις σελίδες 265 – 266, «το μπλε φως σκεδάζεται από τα ίδια τα μόρια που αποτελούν τον αέρα· το άζωτο, το οξυγόνο και κάποια άλλα».
(Επεξήγηση για την λέξη «σκέδαση» από την σελίδα https://el.wikipedia.org/wiki/Σκέδαση: “(…) με τον όρο σκέδαση ή σκέδαση του φωτός ονομάζεται ο διασκορπισμός των φωτεινών ακτίνων όταν προσπέσουν σε μικροσκοπικά σωματίδια, έτσι ώστε να διαχέονται στο χώρο χωρίς να φαίνονται. Η οπτική αντίληψη του γεγονότος αυτού ονομάζεται φαινόμενο σκέδασης”).
Και συνεχίζει ο συγγραφέας: «Τα μόρια αυτά είναι ιδιαιτέρως αποτελεσματικά στο να σκεδάζουν τα πιο μικρά μήκη κύματος φωτός, με αποτέλεσμα το μπλε φως να σκεδάζεται περίπου δέκα φορές περισσότερο απ’ ό,τι το κόκκινο».
Κι ας περάσουμε τώρα στην επεξήγηση του λόγου που η μια πλευρά του αλουμινόχαρτου είναι πιο γυαλιστερή. Ωστόσο, πρώτα να ξεκαθαρίσουμε το εξής: Ουσιαστικά, το αλουμινόχαρτο είναι φτιαγμένο από σχεδόν 100% αλουμίνιο, το οποίο αποτελείται από λεπτά φύλλα, σαν χαρτί. Μα όχι με χαρτί!) Στην περίπτωσή μας λοιπόν συμβαίνει το εξής: Με βάση τα λεγόμενα του Ρόμπερτ Λ. Γουόλκε, αυτό το φαινόμενο στην όψη του αλουμινόχαρτου οφείλεται σε μια μέθοδο που αφορά την μείωση του κόστους παραγωγής.
Εξετάζοντας τώρα το βιβλίο από την σκοπιά του αναγνώστη, έχω να σημειώσω ότι ο τρόπος με τον οποίο ο συγγραφέας μας μεταφέρει τις γνώσεις του, αποδεικνύεται απόλυτα κατανοητός, διασκεδαστικός και τόσο διδακτικός! Οι λέξεις που χρησιμοποιεί είναι απλές, δίνοντάς μας να καταλάβουμε άμεσα την εξήγηση και κατανόηση του εκάστοτε φαινομένου.
Μάλιστα, φέρνει συχνά και ο ίδιος ως παράδειγμα προβληματισμούς που συνάντησε τόσο αυτός όσο και ο περίγυρός του, στην καθημερινότητά τους. Και κατόπιν, μας παρουσιάζει ενδελεχώς όλα τα δεδομένα. Προχωρώντας έπειτα στην επιστημονική ανάλυση των αιτιών και του αποτελέσματος του γεγονότος.
Επίσης, σε κάποιες περιπτώσεις μας καλεί να υλοποιήσουμε και οι ίδιοι ένα πείραμα με βάση τις οδηγίες του, έτσι ώστε να διαπιστώσουμε την αλήθεια όσων υποστηρίζει. (Μην ανησυχείτε, στα περισσότερα απλά παρατηρείτε το εκάστοτε φαινόμενο).
Επιπλέον, σε κάποια κεφάλαια επεκτείνεται ακόμη περισσότερο στο θέμα που εξετάζει. Έτσι, ενώ π.χ. ξεκινά στην σελίδα 227 με την επεξήγηση του κρότου που κάνει το μαστίγιο ενός θηριοδαμαστή, προχωρώντας στην σελίδα 229, αναφέρει πως «Δε ρώτησες, αλλά…» και συνεχίζει με το «Τι προκαλεί τον υπερηχητικό κρότο».
Προσωπικά, απόλαυσα το βιβλίο «ΤΙ ΘΑ ΑΠΑΝΤΟΥΣΕ Ο ΑΪΝΣΤΑΪΝ – Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ», έστω κι αν το διάβαζα αποσπασματικά για κάποιες μέρες. Θα το χαρακτήριζα αρκετά ενδιαφέρον, και πιστεύω πως όλο και θα βρείτε μέσα του κάποια ανομολόγητη ερώτησή σας!
Σας εύχομαι καλή ανάγνωση!
0 Σχόλια