Τέλος καλοκαιριού και ο κύριος Σπύρος, ετών 89, είχε πάει από νωρίς στο σημείο που πήγαινε κάθε μέρα. Δεν είχε καλύτερο από την παρακολούθηση. Κοιτούσε με κιάλια από το αμάξι του. Σήμερα ήταν μια 40άρα, με 3 παιδιά και την προίκα τους, που προσπαθούσε να συμμαζέψει.

Το μπουρίνι που ερχόταν από Δυτικά, γοργά, σκοτείνιαζε τον καταγάλανο ουρανό. Ο άνεμος στην παραλία έδωσε μερικές δυνατές σπιλιάδες, παρασύροντας πετσέτες, ομπρέλες και ξεχαρβαλωμένες ξαπλώστρες. Ο ουρανός μαύρισε και άρχισε να ρίχνει χοντρές σταγόνες. Η τρίτεκνη μαμά είχε απελπιστεί. Ο κύριος Σπύρος ασφαλής στη μαύρη μερσεντές του ένιωθε βασιλιάς.

Ένας ξαφνικός μεταλλικός ήχος σκέπασε τα πάντα, μαζί με τη μαύρη μερσεντές. Ο βράχος από το βουνό ήταν σκληρός με τον ματάκια. Πέθανε, ενώ κοιτούσε το κόκκινο σλιπ να έχει κατέβει στους αστραγάλους από κάποιο παιδικό χεράκι.

_

γράφει η Κατερίνα Κρυστάλλη