Το συνεργείο κόντευε να τελειώσει την κατεδάφιση στο παλιό σπιτάκι.

Περίμεναν τον μηχανικό κι εκείνος είχε πει πως θα ’ρθει στις δώδεκα κι ήταν πάντα εντάξει στις ώρες του.

Τον είχαν για λίγο φευγάτο, όμως τον εμπιστευόντουσαν, γιατί όσα έλεγε ήταν σωστά.

Δώδεκα ακριβώς εμφανίστηκε ο Μηνάς, ο μηχανικός, κι αμέσως έφερε γύρω το οικόπεδο και τα σημεία που έπρεπε να προσεχθούν.

Δεν είχε μείνει σχεδόν τίποτα, μόνο μια άκρη από την κουζίνα μ’ ένα τραπέζι και μια καρέκλα.

Ο μηχανικός πλησίασε τα χαλάσματα και στάθηκε μπροστά στο σκονισμένο τραπέζι.

”Τόσα μεσημεριανά φαγητά, τόσες χαρές, τόσα κυριακάτικα τραπεζώματα εδώ πάνω και τώρα η ανάξια πληρωμή”, σκέφτηκε μεγαλόφωνα κι έδωσε λεφτά στον Μήτσο τον εργάτη να βρει ταβέρνα και να φέρει φαγώσιμα.

”Πρέπει εμείς να το τιμήσουμε το τραπέζι παιδιά”, είπε, και σε κάποιον εργάτη φάνηκε πως ένα δάκρυ κατηφόρισε μέσα από τα μικρά γυαλιά του μηχανικού.

Όταν απόφαγαν, τους είπε να βγάλουν το τραπέζι στην άκρη και να συνεχίσουν.

”Να μιλήσετε στον Κώστα, τον παλαιοπώλη, να το πάρει’,’ τους είπε, ”θέλω να πιάσει τόπο”…

Η κατεδάφιση συνεχίστηκε κι ο Μηνάς ο μηχανικός έφυγε με μια πίκρα που είχε γλυκαθεί από αυτό, το τελευταίο γεύμα, στο παλιό τραπέζι…

 

γράφει ο Νίκος Νασόπουλος

Το σχόλιό σας είναι επιθυμητό!

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 26 – 27 Απριλίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 26 – 27 Απριλίου 2025

Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...

Ο αλγόριθμος στο χαμόγελό της!

Ο αλγόριθμος στο χαμόγελό της!

- γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης Η Ελένη καθόταν στο μικρό καφέ της γειτονιάς με τον καπουτσίνο της να κρυώνει δίπλα στον φορητό υπολογιστή. Στα 38 της χρόνια είχε μάθει να κρύβει τις ρυτίδες της με φίλτρα και τις απογοητεύσεις της με χιούμορ. Δούλευε ως...

Το αγόρι και το μενταγιόν

Το αγόρι και το μενταγιόν

Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχαν όνειρα και φθινοπωρινές μπαλάντες και κάστρα στην άμμο. Και υπήρχε κι ένα αγόρι, του οποίου το όνομα ποτέ δεν συγκρατεί η μνήμη μου, που μπορούσε να εκμεταλλευτεί όλα τα παραπάνω προς όφελός του. Αιχμαλώτιζε τα όνειρα μέσα στις μικρές...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Το αγόρι και το μενταγιόν

Το αγόρι και το μενταγιόν

Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχαν όνειρα και φθινοπωρινές μπαλάντες και κάστρα στην άμμο. Και υπήρχε κι ένα αγόρι, του οποίου το όνομα ποτέ δεν συγκρατεί η μνήμη μου, που μπορούσε να εκμεταλλευτεί όλα τα παραπάνω προς όφελός του. Αιχμαλώτιζε τα όνειρα μέσα στις μικρές...

Άγγελοι φτιαγμένοι από χρυσό

Άγγελοι φτιαγμένοι από χρυσό

Χορεύανε στη βροχή, το θυμάμαι.Σαν να ’χα γράψει εγώ τη σκηνή.Κι όπως μιλούσαν, ένιωθαν πως μεθάνε.Μα δεν είχανε πιει στάλα κρασί. Κι όπως τ ’αστέρια ψιθύριζαν ευχές,τα μάτια έκλεισε, έλεγε προσευχές.Κάτι γι’ αγγέλους κι όνειρα απατηλά.Κάτι γι’ αντίο και μεθυσμένα...

Η μάνα της Φανής

Η μάνα της Φανής

Τα βήματά μου ακολούθησαν τον μεγαλόσωμο αστυνομικό. Το ήξερα ότι δεν έπρεπε να τον ακολουθήσω, αλλά έπρεπε να τη δω. Ήθελα να είμαι κοντά της. Πάντα, όταν συμβαίνει κάτι σοβαρό, οι κόρες πάνε στις μητέρες τους για να μάθουν τι να κάνουν. Εγώ, σε τι διαφέρω; Δεν είχα...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου