Ήταν 1945, τα Δεκεμβριανά νωπά κι ο Μήτσος ο Σελέντης ίσα που την είχε γλυτώσει. Ο φόβος κρεμόταν ακόμα πάνω απ' την πόλη κι ο εμφύλιος μαγειρευόταν, όμως εκείνος πια είχε τρυπώσει στο δωματιάκι μιας μικρής αυλής στην Καλλιθέα και ψευτοζούσε. Νέος ήταν, θα τα...

Το συνεργείο κόντευε να τελειώσει την κατεδάφιση στο παλιό σπιτάκι.Περίμεναν τον μηχανικό κι εκείνος είχε πει πως θα ’ρθει στις δώδεκα κι ήταν πάντα εντάξει στις ώρες του.Τον είχαν για λίγο φευγάτο, όμως τον εμπιστευόντουσαν, γιατί όσα έλεγε ήταν...

Εσύ το ξέρω, προτιμάς τυρόπιτα πασπαλισμένη με σποράκια, είσαι της υγιεινής διατροφής... Έτσι κι εκείνο το πρωί, πήρες την τυρόπιτα με τους σπόρους και κάποιος από αυτούς έπεσε κάτω, στο πεζοδρόμιο κι έπειτα το αεράκι τον γλύτωσε και τον έσπρωξε στη ρίζα της κολώνας,...

Για να δείτε ολόκληρο το ημερολόγιο ή να το κατεβάσετε δωρεάν, κλικ εδώ!

Έλεγες πως γνώριζες γλώσσες και γαλλικά κι ήσουν όλο comme il faut και  excuse moi πέρναγε ο χρόνος, πέρναγε ο καιρός, demi saison κι αόριστος [...] _ γράφει ο Νίκος...

Ήτανε τα μάτια σου άστρα στον ουρανό μα συχνά με κάνανε, με κάναν να πονώ,   λίγο πριν το δείλι, λίγο πριν την αυγή, με δυο χείλη να θέλουνε φιλί,   πριν το δείλι, πριν απ’ την αυγή, [...] _ γράφει ο Νίκος...

Οι Γερμανοί είχαν φύγει... Οι πανηγυρισμοί είχαν τελειώσει… Έμενε μόνο ο χειμώνας κι εκείνος ο χειμώνας του '44 ήταν πονηρός... Με τα εγγλεζάκια παρόντα και με τους αντιστασιακούς οπλισμένους με κάθε είδους οπλισμό το πρώτο αίμα ήταν αρκετό για να ξεκινήσει το κακό......

Ήταν τα μάτια σου το μόνο φως μες στο σκοτάδι σκάλα στον ουρανό πηγάδι για τον Άδη Ήταν τα χέρια σου του φεγγαριού πυξίδες [...] _ γράφει ο Νίκος...