Σε μερικές μέρες ο δικτυακός τόπος τοβιβλίο.net θα συμπληρώσει τρία χρόνια συνεχούς και αδιάλειπτης παρουσίας στο ελληνικό λογοτεχνικό διαδίκτυο.
Το κύριο χαρακτηριστικό της ιστοσελίδας μπορεί να συνοψιστεί σε ένα μόνο σημείο: Τον άνθρωπο. Αυτόν που βρίσκεται μπροστά αλλά κι εκείνον που βρίσκεται πίσω από τη σελίδα.
Ξεκινώντας έναν μικρό απολογισμό αυτού του ταξιδιού, κρίνουμε σκόπιμο να ρίξουμε το βλέμμα μας σε όλους εκείνους που εργάζονται για τη σελίδα σε τούτο το editorial ενώ θα ακολουθήσει ένα ακόμα για όλους εκείνους που εμπιστεύονται το δικτυακό τόπο τοβιβλίο.net για να προβάλουν τις δημιουργίες, τις σκέψεις αλλά και τη δουλειά τους.
Άνθρωποι από διαφορετικές μεριές της Ελλάδας, χωρίς να γνωρίζονται μεταξύ τους, εντελώς αβίαστα, αυθόρμητα κι αυτοθέλητα, έχουν σχηματίσει μια εξαιρετικά αποτελεσματική ομάδα, η οποία εργάζεται οικειοθελώς και πάνω απ’ όλα με μεράκι για την επίτευξη του στόχου της σελίδας, που δεν είναι άλλος από το να χτιστεί ένα διαδικτυακό λογοτεχνικό οικοδόμημα ανοιχτό και προσιτό σε όλους. Είναι οι άνθρωποι που βρίσκονται πίσω από την πρώτη σελίδα, πίσω από το αποτέλεσμα που βλέπουμε όλοι μας σε καθημερινή βάση και που φροντίζει διαρκώς από τη μια να εξελίσσει το δικτυακό τόπο τοβιβλίο.net κι από την άλλη να υποδέχεται εγκάρδια όλους τους νέους φίλους και δημιουργούς που διαρκώς έρχονται σε επαφή μαζί μας!
Πώς λειτουργεί αυτή η ομάδα; Ο σκληρός της πυρήνας, ο Δήμος, η Μάχη, ο Νίκος, ο Βαγγέλης κι ο Κώστας, είναι σε διαρκή επικοινωνία και διαβούλευση. Καθημερινά νέες ιδέες πέφτουν στο τραπέζι. Καθημερινά αφιερώνεται πολύς χρόνος στη διαλογική συζήτηση προκειμένου να προγραμματιστούν τα επόμενα βήματα. Καθημερινά διορθώνονται τα λάθη που έχουν γίνει. Καθημερινά λαμβάνονται αποφάσεις. Καθημερινά αξιολογείται το χτες κι ανοίγει ο δρόμος για το αύριο, ανοιχτά και δημοκρατικά. Χώρος αλλά κι ανοχή για προσωπικές και κακώς νοούμενες ματαιοδοξίες δεν υπάρχει!
Το πιο όμορφο πράγμα όμως με την ομάδα αυτή είναι το γεγονός πως είναι ανοιχτή και θέλει να υποδεχτεί κι άλλους ανθρώπους με το ίδιο όραμα και το ίδιο μεράκι. Δεν είναι κλεισμένη πίσω από κλειστές πόρτες ούτε διεκδικεί την αυθεντία. Θέλει να ακούσει νέες γνώμες, νέες προτάσεις, νέες ιδέες! Αναζητά διαρκώς τις καλύτερες μεθόδους ώστε να γίνει πιο αποτελεσματική και να υπηρετεί πιο καλά όλους εκείνους που της εμπιστεύονται τη δουλειά τους αλλά βεβαίως και τους αναγνώστες.
Μια τέτοια ομάδα θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς πως είναι… καταδικασμένη να πετύχει. Αλλά ακόμα κι αν αυτό δεν επαληθευτεί, όλα τα μέλη της έχουν κερδίσει πολύτιμη εμπειρία την οποία διοχετεύουν τόσο εσωτερικά κάνοντας τον ιστότοπο καλύτερο, όσο κι εξωτερικά στην επαφή με τους ανθρώπους των οποίων τις συμμετοχές καλούνται να υποδεχτούν, να προετοιμάσουν και να δημοσιεύσουν. Οι άνθρωποι αυτοί γνωρίζουν πια πως έχουν απέναντί τους μια σοβαρή κι αξιόπιστη ομάδα που θα αντιμετωπίσει τους ίδιους αλλά και το έργο τους με απόλυτο σεβασμό και όπως αρμόζει στην αληθινή ανθρώπινη επικοινωνία.
Ο δικτυακός τόπος τοβιβλίο.net έχει πίσω του μια ομάδα ανθρώπων με το ίδιο όνειρο, με τον ίδιο στόχο. Να προσπαθήσει, στο μέτρο του δυνατού, να ενθαρρύνει και να διαδώσει τη λογοτεχνική δημιουργία σε όλες της τις μορφές και να στηρίξει τους ανθρώπους που αγαπούν το βιβλίο!
Ελπίζουμε, η ομάδα να μεγαλώσει κι άλλο!
Με την ευκαιρία αυτή μού δίνεται το βήμα να σχολιάσω κάτι που έχω κρυμμένο μέσα μου καιρό. Πίσω στο 2010, όντας αναγνώστης του Κώστα στο προσωπικό ιστολόγιό του, πέρα από την κρυστάλλινη σκέψη ενός ανθρώπου που έχει εμπεριστατωμένη άποψη, άσχετα αν συμφωνούσα ή διαφωνούσα μαζί του, μου έκαναν εντύπωση τα αλάνθαστα συντακτικά, γραμματικά και ορθογραφικά γραπτά του. Τον Αύγουστο του 2015 ο Κώστας με προσκάλεσε να συμμετέχω στο βιβλίο.net. Επομένως η συμμετοχή μου στην ομάδα του βιβλίου από πρόσκληση έγινε πρόκληση.
Στο βιβλίο.net γνώρισα τους ανθρώπους που λειτουργούν τον ιστότοπο, που αφιερώνουν τον πολύτιμο χρόνο τους από τις οικογένειές τους για κάτι το οποίο η λογική απορρίπτει. Κάτι που επιτάσσει η ανοικτή λογοτεχνία, μιας συντροφιάς καλαίσθητων κειμένων και βιβλίων, ελεύθερων στο διαδίκτυο για αυτούς που την ενστερνίζονται. Αυτό ήταν η αρχή. Γνώρισα πολλούς συγγραφείς κατ’ ιδίαν και μοιραστήκαμε τις αγωνίες μας για όλα αυτά που του καθενός το όραμα επιτάσσει. Και πάνω απ’ όλα γνώρισα όλους αυτούς που με αγάπη συμμετέχουν στο βιβλίο.net, που απολαμβάνουν τη γραφή και την ανάγνωση. Δεν έχει σημασία για μένα αν είμαστε επαγγελματίες ή ερασιτέχνες, άλλωστε δεν τα πάω καλά με τις ταμπέλες, τις θεωρώ άψυχο μέταλλο, παγωμένο, όμως το αποτέλεσμα (και φαίνεται) με όλα του τα λάθη είναι κάτι παραπάνω από “επαγγελματικό”. Είναι χτισμένο με δυο συστατικά που φτιάχνουν πολιτισμούς. Με αγάπη και μεράκι. Και αυτά τα έχουν όλοι οι άνθρωποι του βιβλίου.net
Καλοκαίρι του 13. Μία καλή φίλη ανακαλύπτει τη δράση «Μια εικόνα, 1000 λέξεις». Για σένα είναι αυτό μου λέει, τρέχα! Και πήγα. Και από τότε γράφω εκεί μέσα και σκορπάω κομμάτια ψυχής. Γνήσιας. Ποτέ φτιασιδωμένης. Γράφοντας συχνά και στέλνοντας απανωτά μέιλς, ένιωθα πως στερώ χρόνο από τον Κώστα. Πως τρέχει και για εμένα. Και του ζήτησα να γίνω συντάκτης να τον απαλλάξω από τούτο τον καταιγισμό. Δε γίνεται να κάνει ένα λειτούργημα σκέφτηκα, και εγώ να τον επιβαρύνω χρονικά. Ύστερα είπα ότι ούτε αυτό φτάνει, γιατί και πάλι έχει ένα σωρό βήματα ένα κείμενο που αφήνει ένας συντάκτης για να αναρτηθεί. Ένα δομικό κομμάτι με διάφορες ενέργειες που απαιτούνται, για να μπορεί να αναρτηθεί και να κοινοποιηθεί όπου αγαπά κανείς και να διαδώσει τη δουλειά του. Κι ύστερα είπα να μπω ερασιτεχνικά αλλά με τον επαγγελματισμό που διαθέτω στην επιμέλεια και να βοηθήσω και εκεί.
Και κάπως έτσι τα δικαιώματα και η εμπιστοσύνη αυξήθηκαν. Με γνώμονα τη συνεργασία. Με σκέψη το μοίρασμα ενός εθελοντικού κόπου. Τα βήματα αυτά γεννιούνται όταν περνάς καιρό με μια ομάδα που σε σέβεται και θες να βοηθήσεις. Ο σεβασμός αυτός πρέπει και οφείλει να είναι αμοιβαίος! Να καταλαβαίνεις ότι ο χρόνος εδώ που σπαταλάς αξίζει και να έχεις τη στοιχειώδη ενσυναίσθηση πως κι ο άλλος δίπλα σου κουράζεται για να είσαι μια τακτική ή μη ανάρτηση. Αυτό θα πει να νιώθεις μέλος μιας ομάδας. Και το υπέροχο που έχει είναι ότι δε σχετίζεται με χρήματα. Δε πληρώνεται εξάλλου η αγάπη με ευρώ!!!
Κι ο χώρος αυτός, πράγματι, έχει Αγάπη. Και με αγάπη βρέθηκα σε μια ομάδα που μου δίνει πολλά μαθήματα και χάδι. Γνώρισα τόσους συγγραφείς, ποιητές που μόνο κερδισμένη μπορώ να νιώθω από όλο αυτό. Τους έμαθα με τα μικρά τους. Ανησυχώ στην απουσία τους. Γελάω ή δακρύζω με τα έργα τους. Καλημερίζω σε κινητά, σε μέιλς. Ξαφνικά μια οικογένεια μεγαλώνει. Και είναι αυτή η μεγάλη μου ελπίδα και χαρά, ότι η λογοτεχνία, οι τέχνες γενικότερα δεν ξεφτίζουν όταν υπάρχουν σπίτια σαν τούτο το σπίτι που κλείνει τρία χρόνια τώρα απίστευτης φιλοξενίας.
Η φιλοξενία δε διδάσκεται. Είναι στο αίμα μας. Σας το επιβεβαιώνω και με την κρητική μου ρίζα που λάμπει από δαύτη. Ας είμαστε ομάδα. Και ας μεγαλώνει η ομάδα με ανθρώπους που ξέρουν τι σημαίνει να συμπορεύεσαι σε κάτι τόσο αγνό και ανόθευτο όπως είναι ετούτος ο ιστότοπος.
Και μια ευχή. Να μην τον λερώνουμε γιατί έτσι λερωνόμαστε οι ίδιοι. Θα μιλήσω στη γλώσσα του αρχισυντάκτη μας:
«Το τω σμήνει μη συμφέρον ουδὲ τη μελίσση συμφέρει»
Κωστή και υπόλοιπη ομάδα…πάντα με το καλό να σμίγουμε…έτσι λέμε στο νησί μου και σηκώνουμε το ποτήρι ψηλά!
Χαρά για όλους μας η απόφαση να γίνετε ομάδα. Βγήκαν τόσες ομορφιές στο φως.Να έχετε δύναμη και κέφι να ενώνετε όλους εμάς που αποτελούμε την άγνωστη ομάδα. Μπράβο σας για το ωραίο έργο σας!.
Ευχές για μακροζωία στον υπέροχο ιστότοπό μας!
Να είστε όλοι καλά και δημιουργικοί!! 🙂
Εύχομαι να έχετε όλοι καλή δύναμη, καθαρό μυαλό, αγαστή συνεργασία και τις έριδες αφήστε τις για όσους τις αγαπάνε, Αφήστε τις στο λεξιλόγιο των ”αγνώστων”λέξεων,
Yπάρχουν ομάδες και ΟΜΑΔΕΣ!!!!!!! Η κάθε μια έχει θέσει κάποιο στόχο…. Να κερδίσει, να προσφέρει, να διαμαρτυρηθεί, να προάγει , να ενώσει, να ξεχωρίσει…. !!!! Κάποιες πετυχαίνουν … κάποιοιες ”επιζούν” …κάποιες σβύνουν σαν αστέρια που φωτίζουν για λίγο….
Αυτή η ομάδα όμως έχει πετύχει να κερδίσει το αναγνωστικό κοινό, να προσφέρει στη πνευματική διάπλαση , να προάγει την προσπάθεια αυτών που εκφράζονται μέσα από λίγες αράδες…να ενώσει τους κρίκους της καθημερινότητάς μας και να ξεχωρίσει χωρίς φανφάρες και βαρύγδουπες δηλώσεις….. ΜΠΡΑΒΟ σε όλα τα μέλη της…Μακάρι να εξακολουθήσει να υπάρχει αυτή Η ΟΜΑΔΑ για πολλά πολλά ακόμα χρόνια….Τιμή μου να είμαι μέλος της!
Γνώρισα τον Κώστα θερμογιάννη την άνοιξη του 2013, όταν παρουσίασε μέσα από το “βιβλιο.net” το πρώτο μου βιβλίο, “Το βαλς μιας ζωής”.
Από τότε κύλησε πολύ νερό στ’ αυλάκι της γνωριμίας μας, που έγινε από την πρώτη στιγμή μια δυνατή φιλία βασισμένη σε αμοιβαία εκτίμηση, ταυτότητα απόψεων σε πάρα πολλά θέματα και στενή συνεργασία τόσο με δημοσιεύσεις κειμένων και ποιημάτων μου στο αγαπημένο μας “στέκι” του “βιβλιο.net” όσο και με εκδόσεις e book μου (πεζογραφίας και ποιητικών συλλογών).
Στα χρόνια αυτά, και μεσα από τις πάμπολλες φορές που έχουμε μιλήσει, εκτίμησα βαθιά τόσο τον φίλο Κώστα όσο και τον ακούραστο εργάτη του Λόγου και του δικτυακού ιστότοπου Θερμογιάννη, που με τόσο μεράκι και ανάλωση χρόνου και ψυχής είναι πάντα εδώ για να ακούσει, να υποστηρίξει και να δημοσιεύσει τα πονήματα ημών των γραφιάδων!
Κώστα Θερμογιάννη, εκλεκτέ κι αγαπημένε μου φίλε, συγχαρητήρια τόσο σε σένα όσο και στην ομάδα των συνεργατών σου και θα είμαστε πάντα συνοδοιπόροι στον γοητευτικό δρόμο της Λογοτεχνίας!
Ένοιωσα την ανάγκη να γράψω κάτι κι εγώ… δεν έχουμε γνωριστεί, δεν ξέρω το χρώμα των ματιών σας και τον τρόπο που κοιτάζετε όταν αισθάνεστε όμορφα ή είστε θυμωμένοι. Δεν με πειράζει όμως αυτό… γιατί στα γραφόμενα σας ανταμώνω κομμάτια από την ψυχή σας κι αυτό, εκτός από υπέροχο το βρίσκω και πιο σημαντικό!!! Την αγάπη μου σε όλους σας… τις ευχές μου στη σελίδα και στους αξιόλογους συντελεστές της να είναι πάντα δημιουργικοί !!! Κι ένα μεγάλο ευχαριστώ στο ¨μαγικό κορίτσι¨ τη Μάχη μας… Που με ξανάβαλε στο παιχνίδι, διευρύνοντας περισσότερο τους ορίζοντες μου.
Γλυκιά μου Σοφία με συγκίνησες…και ξέρεις το γιατί. Να μας δίνεις τα όμορφα κείμενά σου. Τα έχουμε αγαπήσει όλοι μας. Εύχομαι ένα όμορφο Σαββατοκύριακο με τρυφερές στιγμές. Την αγάπη μου
Συγχαρητήρια σε όλη την ομάδα για την ποιότητα, την ευγένεια ψυχής, το “ανοιχτό’ βιβλιονετ προς όλους, τον πλούτο των γραπτών που με κόπο και προσωπική θυσία χρόνου μας προσφέρετε,για….για….για…Ευχαριστίες!
3 χρόνια μόνο, και η ιστοσελίδα χαράζει ήδη ιστορία !
Ποιότητα, τάξη, οργάνωση, καλλιτεχνική αρτιότητα, ορμητικό εναγκάλισμα στον
λογοτέχνη … μερικά από τα κύρια χαρακτηριστικά της!
Μια ιστοσελίδα όαση απέναντι στη βία, το βούρκο, τη δυσωδία …
Υπερήφανος για όλους σας !!!
Επειδή τα είπατε όλα οι προλαλήσαντες 🙂 , εγώ θα πω μόνο το εξής: να συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε και να χαιρόμαστε αυτό που κάνουμε. Μας ενώνει η αγάπη για τη λογοτεχνία και αυτό από μόνο του είναι η αρχή για κάτι υπέροχο. Τις καλύτερες ευχές μου στους ανθρώπους της σελίδας!
Σας ευχαριστώ όλους για τα όμορφα σχόλιά σας, αλλά πιστέψτε με, τα εύσημα, όποια κι αν είναι αυτά, ανήκουν στην ομάδα ως σύνολο! Την ομάδα που θέλω να ευχαριστήσω από την καρδιά μου για όλα όσα κάνει μα κυρίως για όλα όσα μου διδάσκει κάθε μέρα : )
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σ΄ όλους,όσους εργάζονται,για να βγαίνουν οι σκέψεις μας στις οθόνες των υπολογιστών,όλης της χώρας και όχι μόνο.Καλή συνέχεια,με υγεία και δύναμη.
Από την ακριτική Αλεξανδρούπολη,με εκτίμηση,ένα από τα νέα μέλη της ομάδας.
Άργησα λιγάκι να καταθέσω κι εγώ το δικό μου τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, πρώτα στον Κώστα και τον Δήμο -αυτούς πρωτογνώρισα και με στήριξαν- και μετά όλη την ομάδα που με στηρίζετε και μου γράφετε πάντα καλά λόγια και μου δίνετε δύναμη!!! Να είστε όλοι καλά!!!!!!!
Μ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΝΟΙΩΘΩ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΣΑΣ….ειναι τοσα πολλα αυτα που θελω να πω και καταληγω να μην πω …παρά..σας ευχαριστω που υπαρχετε και με κανετε να υπαρχω κι εγω….φιλια και χρονια πολλα