Γαλάζια μου χώρα και λευκή
κυματίζεις στο πέλαγος και ζηλεύουν τα πουλιά
και ο κόσμος που περνά
κολλά στα παράθυρα των αεροπλάνων
Ποια να ναι αυτή η θεά αναρωτιούνται η όμορφη
ποια να ναι αυτή η μελαχρινή με τα γαλάζια μάτια
μοναδική ομορφιά που γυαλίζει στον ήλιο...

Άσπρα σπίτια και θάλασσες με αρμύρα
γεύση φιλόξενη σαν γλυκό του κουταλιού
με το χρυσό μπρίκι του καφέ στο πλάι
σε ένα δίσκο παλιό που σερβίρει
ένας χαρούμενος νεαρός
με το τσιγάρο στο αυτί να περιμένει...

Έγχορδη μουσική τριγυρίζει όμορφος μπάλος
από νησί σε νησί και σουστάρει
με στιβάνια και μαχαίρια στο ζωνάρι
περηφάνια ανθρώπων με άσπρο μουστάκι
και βήμα σίγουρο..
τριγυρνά σαν καντάδα και πίνει κουμ-κουάτ
και ζαχαρώνουν οι κοπέλες σε μια βρύση παλιά
και γεννιούνται οι έρωτες..

Δυόσμος και βασιλικός μοσκομυρίζει
στα μπλε μπαλκόνια
και ένας ήλιος γυαλίζει στις παραλίες της σιωπής
σε μια ξαπλώστρα ένας γάτος ξερογλείφεται
τρώγοντας ψαροκόκαλα από το τραπέζι
της διπλανής παρέας που γελάει δυνατά
και τσουγκρίζει ποτήρια παγωμένα με μπύρα...

Δυο παιδιά τριγυρίζουν σε ένα στενό με ποδήλατα
θα σε νικήσω φωνάζει το ένα στο άλλο
και μια μαμά κυνηγά να τα φτάσει
να τους δώσει να φάνε
και γελάει μαζί τους σαν κουτρουβαλάνε
το ένα πάνω στο άλλο
και της γελά κι η γειτόνισσα που πίνει τον καφέ 
έξω στο μπαλκόνι και τη χαιρετά
και μυρίζει το στενό από την πίτα τη ζεστή
που θα μοιράσει σε λίγο στους φίλους...

Οι παππούδες πιο πέρα καθισμένοι σε ένα πεζούλι
παίζουν μπεγλέρι και μιλάνε δυνατά
έλα δω βρε θα φωνάξει ο ένας
και θα δώσει φιλί δυνατό στο μέτωπο ενός μπόμπιρα
και θα ισιώσει το καπέλο του και θα γελάσει
φανερώνοντας τα λιγοστά του δόντια..

Χώρα του μπλε και του λευκού
με τριαντάφυλλα και βοκαμβίλιες
ομορφαίνει έναν πλανήτη και ξυπνά παραμύθια
γεννά την τέχνη και το ερωτευμένο φιλί
σκορπά μελωδίες και συνταγές μυστικές

κανείς δε σε φτάνει... να σε κλέψουνε θέλουν..
........μα άμαθοι είναι...
η ομορφιά ψυχή μου θέλει χέρια ικανά...

_

γράφει η Μάχη Τζουγανάκη

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!