Όταν σκοτώνομαι φωνάζω το όνομά σου.
Στα μνήματα κυνηγιούνται φαντάσματα. Από διαφορετικές ηλικίες και ανάσες. Θυμιατό που καπνίζω ξαπλωμένη στο χώμα. Από τη δική σου ανάσα λιβάνι που καίει. Μία τρύπα ικανή εδώ για να θάβει τα όνειρα.
Το σπίτι που σε θρέφει – Το σπίτι που σε ξερνά.
Μπερδεύω συχνά την ανυπαρξία με την ύπαρξη.
Ο χρόνος που σε θάβω – Ο χρόνος που σε ξεθάβω.
Ρολόγια που χτυπούν σταθερά στο ίδιο κυκλικό σημείο των αριθμών που μας μετράνε χώρια και μαζί.
Όταν σκοτώνομαι φωνάζω το όνομά σου.
Σε στάζω με ένα μπουκάλι ακριβό κονιάκ. Τα δέντρα σκιές που χτενίζουν το σκοτάδι της μέρας. Μια άγραφη μέρα μας αφήνει συχνά στη μέση. Σε μια ιστορία που δεν θα γραφτεί ποτέ.
Ο τόπος που σε γέννησε – Ο τόπος που σε αποβάλλει.
Μια μήτρα αγάπης γεμάτη από άτσαλες ραφές. Θα γεννιόμαστε λειψοί θα αγαπιόμαστε μισοί.
Όταν σκοτώνομαι φωνάζω το όνομά σου.
Λάμπεις συχνά σαν εκείνο το φως που με περνά αθόρυβα στην αθανασία. Μα ένας αέρας δυνατά σε φυσά κάθε φορά αφήνοντάς σε γυμνό και ετερόφωτο…
“Το σπίτι που σε θρέφει – Το σπίτι που σε ξερνά.”
“Ο χρόνος που σε θάβω – Ο χρόνος που σε ξεθάβω.”
“Ο τόπος που σε γέννησε – Ο τόπος που σε αποβάλλει.
“Θα γεννιόμαστε λειψοί θα αγαπιόμαστε μισοί.”
…Όταν σκοτώνομαι φωνάζω το όνομά σου … όταν ανασταίνομαι η μήτρα ραγίζει …. Καλημέρα!
Καλησπέρα Αννα μου…
‘Οταν συμβεί . . . η ψυχοφθόρα διαδικασία επαναλαμβάνεται και το μπέρδεμα μεταξύ ανυπαρξίας και ύπαρξης γίνεται μεγαλύτερο. Μου άρεσε πάρα πολύ, Μάχη. Καλή μας εβδομάδα.
Σε ευχαριστώ Βάσω. Καλησπέρα!
Μπερδεύω συχνά την ανυπαρξία με την ύπαρξη.
Ο χρόνος που σε θάβω – Ο χρόνος που σε ξεθάβω.
Ρολόγια που χτυπούν σταθερά στο ίδιο κυκλικό σημείο των αριθμών που μας μετράνε χώρια και μαζί.
Όταν σκοτώνομαι φωνάζω το όνομά σου…
Μάχη τι να πω; Το διάβασα αρκετές φορές!! Εξαιρετική σύλληψη!! Εύγε!!!
Ένας χρόνος άχρονος. Ένας κύκλος που δεν κλείνει. Ύπαρξη ανυπαρξία σε τέλεια επαφή. Αντανακλάσεις και αποτυπώσεις φαινομένων προβάλουν ξανά και ξανά. Ατέρμονη διαδρομή…
Ελένη! Σε ευχαριστώ κορίτσι μου. Χαίρομαι που σε βλέπω να περνάς από τη σελίδα μας…
Μάχη μου, μου άρεσε πάρα πολύ το τόσο ποιητικό και φιλοσοφημένο κείμενό σου!!! Χρόνος-ύπαρξη -ανυπαρξία-φως- σκιά….η καθημερινή ζωή όλων μας.