2019 Ευχές και πόθοι

Δημοσίευση: 1.01.2019

Ετικέτες

Χρυσούλα Πλοκαμάκη

Κατηγορία

Ποίηση
 
Το νου μου πλημμύρησαν ευχές μα και πόθοι
κι η πένα μου βάλθηκε τα ξόμπλια* να κλώθει!
Να βγάζ’ η ελπίδα φτερά σαν το γλάρο!
Να βλέπ’  η αγάπη σαν βάρκα το φάρο!
Να γίνει ο στόχος φεγγάρι τ’ Αυγούστου,
το κάθε μεράκι βαρέλι του μούστου!
Μ’ αυτό να μεθύσει ο νέος το βράδυ
σαν παίρνει αγάπης απλόχερο χάδι!
Να γίνει το γέλιο ζωγράφου μολύβι,
του πόνου το δάκρυ ευθύς να το κρύβει!
Να πιάσει ο γέρος χορό για να σύρει
κι ο ήλιος τσ’ ελπίδας ποτέ να μη γύρει!
Να δούμε τα νιάτα να πλέκουν στεφάνι
μ’ απλά Μαγιολούλουδα αγάπης γιορντάνι!
Να δούμε τον τόπο μας καμάρι του κόσμου
με άρωμα δίκταμου, κανέλας και δυόσμου!
Να δούμε τα όνειρα που κάνουμε όλοι 
ξανά να ανθίζουνε σε νέο περβόλι!
Να γίνει η πατρίδα μας σαν πρώτα μεγάλη
να φέγγ’ η ιστορία της στα σκότη και πάλι!
 
*σχέδια πάνω σε κέντημα

 

_

γράφει η Χρυσούλα Πλοκαμάκη

Ακολουθήστε μας

Ένα κομμάτι απ’ την αγάπη

Ένα κομμάτι απ’ την αγάπη

Θέλω να μου κόψεις ένα κομμάτι απ’ την αγάπη. Ένα μικρό-μικρό κομμάτι απ’ την αγάπη εκείνη, Που υψώνει σκάλα ψηλή και βέβαιη Και σ’ οδηγεί στον ουρανό.   Θέλω να μου κόψεις ένα κομμάτι απ’ την αγάπη, Την αγάπη αυτή που φυλά σα δράκος μες στο κάστρο σου. Που σε...

Φαντάσματα

Φαντάσματα

Κάτι νύχτες Που τρίζουνε τα μάνταλα στις πόρτες Που σέρνονται στα μάρμαρα πνιγμένες προσευχές Κάτι νύχτες  Που τρέμουν τα παράθυρα θανάτου πυρετό Ξεχύνονται αντίλαλοι απ’ τα υπόγεια Κάτι νύχτες χτυπήσανε τις πόρτες μα δεν ήτανε κανείς.   Κάτι νύχτες έσβηναν τα...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Μάχη Τζουγανάκη

Διαβάστε κι αυτά

Φαντάσματα

Φαντάσματα

Κάτι νύχτες Που τρίζουνε τα μάνταλα στις πόρτες Που σέρνονται στα μάρμαρα πνιγμένες προσευχές Κάτι νύχτες  Που τρέμουν τα παράθυρα θανάτου πυρετό Ξεχύνονται αντίλαλοι απ’ τα υπόγεια Κάτι νύχτες χτυπήσανε τις πόρτες μα δεν ήτανε κανείς.   Κάτι νύχτες έσβηναν τα...

Μυρτώ

Μυρτώ

Τρίτη και δεκατρείς εχθές, δεν βγήκα από το σπίτι, στο κολυμβητήριο να πάω, απέφυγα. Κοιμήθηκα ώρες πολλές, ώρες πολλές κοιμάμαι, έχοντας ύπνο καλόν. Ξυπνώντας εχθές το πρωί στις ένδεκα (στις δώδεκα κοιμήθηκα ξανά), ολοκλήρωσα κάτι, που, από προχθές, Δευτέρα, του μήνα...

Ροζ

Ροζ

Πάντα το έλεγε η μάνα μου: “Μάλλιασε η γλώσσα μου, μην βάζεις τα άσπρα με τα χρωματιστά, θα χαλάσουν τα ρούχα”. Μα εγώ μια ζωή, ανοικοκύρευτη.  “Ξερω τι σου λέω,  θα προσέχω”. Πήρα όλη την μπουγάδα, Και τα’μπλεξα. Τα ‘μπλεξα όλα.  Και τώρα βρίσκομαι εδώ, Να κλαίω πάνω...

5 σχόλια

5 Σχόλια

  1. Πλοκαμάκη Χρυσούλα
    Πλοκαμάκη Χρυσούλα στο 01/01/2019 σε 10:24 πμ

    Σας ευχαριστώ πολύ! Να είστε καλά όλοι στην όμορφη οικογένεια του το βιβλίο. net. Ευχαριστώ για την τιμή! Καλή χρονιά σε όλους και όλες από τα βάθη της καρδιάς μου! Αγαπημένη μου Μάχη να είσαι πάντα ξεχωριστή και δημιουργική. Κ. ΘΕΡΜΟΓΙΑΝΝΗ το 2019 να είναι τόσο λαμπερό όσο ο κόσμος της Ελένης σας!

    Απάντηση
  2. Lena Mavroudi Mouliou
    Lena Mavroudi Mouliou στο 01/01/2019 σε 11:04 πμ

    από τα πολύ όμορφα σου ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΧΡΟΝΙΑ

    Απάντηση
  3. Πλοκαμάκη Χρυσούλα
    Πλοκαμάκη Χρυσούλα στο 01/01/2019 σε 12:06 μμ

    Καλή χρονιά Λένα μου! Σε ευχαριστώ πολύ! Υγεία και ευτυχία!

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου