«Κοίτα πόσος κόσμος μαζεύτηκε. Όσο τους βλέπω αγχώνομαι περισσότερο» σκέφτηκα καθώς κοίταζα πίσω από την κουρτίνα. Τα χέρια μου ίδρωναν, η καρδιά μου χτυπούσε σε ξέφρενους ρυθμούς. Άκουγα τις φωνές τους, τα γέλια τους όλα ανάμεικτα, ακαταλαβίστικα. «Άραγε θα πάνε όλα καλά; Δεν θα αντέξω το ρεζιλίκι αν τυχόν στραβώσει κάτι» συνέχισαν οι σκέψεις να ανακατεύουν το μυαλό μου. Μόλις άκουσα τον εκφωνητή να με παρουσιάζει, πήρα βαθιά ανάσα και βγήκα στη σκηνή. Χειροκρότημα παρατεταμένο από το πλήθος και χαιρετισμός στο πλήθος από εμένα.
«Σήμερα θα σας δείξω πώς να μετατρέψουμε ένα φίδι, σε gourme δείπνο. Παίρνουμε το φίδι (κατά προτίμηση να το έχουμε πιάσει οι ίδιοι για να ζήσουμε και την εμπειρία αυτή) και του κόβουμε το κεφάλι. Το κεφάλι δεν το πετάμε! Θα το χρειαστούμε παρακάτω. Με έναν αποφλοιωτή λαχανικών του βγάζουμε το δέρμα. Δεν πετάμε ούτε το δέρμα! Παίρνουμε ένα στρογγυλό ταψί, το τοποθετούμε κουλουριαστά και το αφήνουμε στην άκρη. Σε ένα μπολ βάζουμε 2 κεσεδάκια γιαούρτι, 2 κουταλιές της σούπας μουστάρδα, χυμό από ένα λεμόνι, δυόσμο, βασιλικό, δεντρολίβανο, ρίγανη, αλάτι, πιπέρι, κόλιανδρο, λάδι και ανακατεύουμε πάρα πολύ καλά. Με το μείγμα μας, αλείφουμε το φίδι όλο καλά καλά. Βράζουμε νεράκι και διαλύουμε ένα κύβο λαχανικών. Ρίχνουμε το νερό στο ταψί και το βάζουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς για μια ώρα»
Καθώς τα εξηγούσα, έκανα ταυτόχρονα και την εκτέλεση της συνταγής. Μόλις έβαλα το ταψί στο φούρνο πλησίασα ξανά τον πάγκο.
«Με το κεφάλι που κρατήσαμε θα φτιάξουμε το πρώτο πιάτο που θα το σερβίρουμε πριν το κυρίως βέβαια. Παίρνουμε μια κατσαρόλα, τη γεμίζουμε με νερό και βάζουμε 1 κρεμμύδι ξερό, σέλινο, μαϊντανό, 2 πατάτες, 2 καρότα και το κεφάλι του φιδιού. Μόλις βράσουν, ρίχνουμε ρύζι. Μόλις βράσει και το ρύζι, κατεβάζουμε τη κατσαρόλα από τη φωτιά. Φτιάχνουμε αυγολέμονο και το ρίχνουμε μέσα ενώ ταυτόχρονα ανακατεύουμε. Το δέρμα που έχουμε κρατήσει, το δίνουμε σε ένα ειδικό που μπορεί να μας φτιάξει ότι αντικείμενο θέλουμε.»
Έκλεισα το καπάκι της κατσαρόλας και κοίταξα τον κόσμο. Χαμογέλασα και έκανα υπόκλιση. Όλοι σηκώθηκαν όρθιοι και με χειροκροτούσαν. Κάποιοι ήρθαν και στο καμαρίνι μου να μου μιλήσουν από κοντά και να μου ζητήσουν και τη συνταγή. Εγώ πάντα ευγενική με όλους, μοίραζα φιλιά και φωτογραφιζόμουν μαζί τους.

Μια κοπελίτσα, γύρω στα 16 μου έπιασε το χέρι και μου είπε: «Σας θαυμάζω για τη δημιουργικότητά σας. Για το πώς φαντάζεστε μια συνταγή και αμέσως την υλοποιείτε. Για το πώς καταφέρνετε να μεταμορφώνετε κάτι κακό σε καλό». Την κοίταξα στα μάτια και με ένα χαμόγελο γεμάτο ειλικρίνεια της απάντησα: «Η ζωή είναι ένα συνεχές περπάτημα σε ένα δύσκολο μονοπάτι, συντροφιά με ανθρώπους που έρχονται και φεύγουν από δίπλα σου. Άνθρωποι που προσέχουν μόλις σκοντάψεις να σε βουτήξουν από το χέρι για να μην πέσεις και άνθρωποι που περιμένουν πως και πως τη στιγμή που θα σκοντάψεις για να σου δώσουν και επιπλέον ώθηση να χτυπήσεις ακόμα περισσότερο. Έτσι λοιπόν πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε και να «μαγειρεύουμε» τις σχέσεις μας, ώστε να μην αφήνουμε κανέναν να πονάει την ψυχή μας, να καταπατεί την υπόληψή μας, να υπονομεύει την πορεία μας και το μέλλον μας. Γι’ αυτό και η συγκεκριμένη συνταγή είναι τόσο… “gourmet”!

Η πρωτότυπη εικόνα της ιστορίας είναι του Faith Goble (http://www.flickr.com/photos/grafixer/2343028244/)

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 15 – 16 Φεβρουαρίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 15 – 16 Φεβρουαρίου 2025

Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμa Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...

Επιστροφή στο χωριό

Επιστροφή στο χωριό

Ήθελε πολύ να κλάψει, να ξεσπάσει. Μα όσο κι αν προσπάθησε να βγάλει από μέσα του αυτό που του άδραχνε σφιχτά την καρδιά και του έκοβε την ανάσα, δεν το κατάφερνε. Τα κόκκινα από την αγρύπνια μάτια του παράμεναν στεγνά, σαν τα χωράφια που τα είχε ζεματίσει η αναβροχιά...

Άφιλτρο τσιγάρο

Άφιλτρο τσιγάρο

ΑΦΙΛΤΡΟ ΤΣΙΓΑΡΟ Κοίτα..  Έλεγα και σου έδειχνα την απλωμένη πόλη προς τα κάτω. Βράδυ στο ‘μπαλκόνι’ της Σαλονίκης. Εγώ δεν την έλεγα ποτέ Σαλονίκη!.  Εσύ μου το κόλλησες. Πάντα Θεσσαλονίκη την έλεγα.  Ολόκληρη.  Γιατί της άξιζε και με το παραπάνω. Κούκλα σαν και σένα....

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Άφιλτρο τσιγάρο

Άφιλτρο τσιγάρο

ΑΦΙΛΤΡΟ ΤΣΙΓΑΡΟ Κοίτα..  Έλεγα και σου έδειχνα την απλωμένη πόλη προς τα κάτω. Βράδυ στο ‘μπαλκόνι’ της Σαλονίκης. Εγώ δεν την έλεγα ποτέ Σαλονίκη!.  Εσύ μου το κόλλησες. Πάντα Θεσσαλονίκη την έλεγα.  Ολόκληρη.  Γιατί της άξιζε και με το παραπάνω. Κούκλα σαν και σένα....

Αντρικό κούρεμα

Αντρικό κούρεμα

Τα καλοκαίρια γυρίζαμε έξω. Οι μανάδες στο σπίτι οι πατεράδες στη δουλειά εμείς στις αλάνες. Οι αλάνες - δρόμοι, ήταν σαν τις γελοιογραφίες του Mordillo. Αν σου έφευγε η μπάλα στην κατηφόρα, είχες δυο επιλογές. Η μια ν’ αρχίσεις το τρέξιμο ώστε τα δεδομένα του...

Routine

Routine

- γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης - Ήταν ίσως η μόνη γυναίκα στον κόσμο που ξέβαφε τα χείλια της! Έμοιαζε με εξώφυλλο ακριβού περιοδικού πολυτελείας που κανείς δεν μπορούσε να (εξ)αγοράσει. Είχε φίλους. Πολλούς και λίγους. Οι πολλοί της φίλοι, σαν τα πουκάμισα τα αδειανά...

10 σχόλια

10 Σχόλια

    • Ανώνυμος

      Ευχαριστώ πολύ!!! Χαίρομαι που καταλάβατε την αλήθεια μου

      Απάντηση
  1. Βάσω Αποστολοπούλου

    Η αλήθεια είναι πως, αν και δεν έχω τίποτε με τα φίδια (φόβο, απέχθεια ή ό,τι άλλο), “αγριεύτηκα” λιγάκι στην αρχή με όλη αυτή την αναλυτική περιγραφή… Ίσως να συνέβαλε και το ότι δεν θα μπορούσα ποτέ να φάω φίδι!

    Ωστόσο η συνέχεια ανέτρεψε (όπως λέει και η Γιαγιά Αντιγόνη) την αρχική εντύπωση κι άφησε σαν “επίγευση”, μια και πιάσαμε τέτοιους όρους, αυτό το “πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε και να «μαγειρεύουμε» τις σχέσεις μας, ώστε να μην αφήνουμε κανέναν να πονάει την ψυχή μας, να καταπατεί την υπόληψή μας, να υπονομεύει την πορεία μας και το μέλλον μας”!

    Μένει να δούμε αν και κατά πόσο είναι εφικτό (ή ακόμη και επιθυμητό) κάτι τέτοιο, Ιωάννα μου!

    Απάντηση
    • Ανώνυμος

      Στα όνειρα ξέρω οτι το φίδι συμβολίζει τον εχθρό. Προσπάθησα λοιπόν να περάσω τη δική μου αλήθεια λέγοντας πόσο σημασία έχει να προσέχουμε τους ανθρώπους γύρω μας και όσο γίνεται βέβαια αυτό να “κουμαντάρουμε” τις σχέσεις μας μαζί τους. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι εφικτό, όμως θεωρώ οτι απο τη μεριά μας μπορούμε κάτι να κάνουμε. Ίσως και το τελικό κόστος να μην πονάει τόσο. Επίσης κυρία Αποστολοπούλου δεν έχω φάει ούτε εγώ φίδι χιχιχι. Να είστε καλά και με χαροποιεί κάθε φορά όταν έχω κάποιο σχόλιο απο εσάς!

      Απάντηση
  2. Karyatida62 (Kary)

    Ήταν η πιο όμορφη και επαναστική συνταγή που έχω διαβάσει ποτέ!Τόσο ενθουσιάστηκα που ξεκινώ αυτή την στιγμή προς κυνήγι του όφεως του ύπουλου και μοχθηρού! Μου είπαν ότι θα τον βρω κάπου στην Αγ. Παρασκευή κοντά στο ραδιομέγαρο της ΕΡΤ. Και αφού τον πιάσω θα τον βράσω στο άδειο μου τσουκάλι! Ευχαριστώ πολύ την Ιωάννα για την ιδέα…μ’έβγαλε από κόπο να σκεφτώ τι θα απαντήσω αύριο όταν με ρωτήσουν τι θα φάμε αύριο μαμά?

    Απάντηση
    • Ανώνυμος

      Σας ευχαριστώ για το σχόλιο και συμφωνώ απόλυτα οτι στην Αγ. Παρασκευή και προς Σύνταγμα μεριά μπορώ να πω υπάρχουν πολλά. Όσο για τα παιδιά σας, κρίμα δεν είναι να φάνε τέτοια φίδια; Αυτά που βρίσκονται στην ύπαιθρο είναι πιο άκακα!!! Να είστε καλά!

      Απάντηση
  3. marimar

    Απίστευτη συνταγή για να σερβιριστούν όμορφα μεγάλες αλήθειες!!!

    Απάντηση
    • Ανώνυμος

      Σας ευχαριστώ πάρα πολύ! Χαίρομαι που βλέπω οτι ΙΣΩΣ πέτυχα να μεταφέρω τη σκέψη μου

      Απάντηση
  4. Ανώνυμος

    Συνταγες για ενα πολιτικο γευμα. Αλλα το κεφαλι παντου αρχων του γευματος

    Απάντηση
    • Ανώνυμος

      Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο 🙂

      Απάντηση

Υποβολή σχολίου