7.01.2017
Μικρές ιστορίες

Lost & Found

Μάχη Τζουγανάκη

Θα ήσουν ο Bob.
Εγώ θα ήμουν η Charlotte.

Θα είμασταν εκείνοι. Χαμένοι στην πόλη μας. Ανάμεσα στους ανθρώπους της. Να μην ξέρουμε τίποτα. Χαμένοι στις λέξεις. Στις ιδέες. Στα όνειρα. Θα λέγαμε το χτες αύριο. Θα γράφαμε στο τζάμι τα ερωτηματικά κι ύστερα ένα ένα, ξανά και ξανά, θα τα αχνίζαμε για να τα αλλάξουμε με θαυμαστικά. Θα ενώναμε τις ψυχές μας σαν παλάμες. Θα λογαριάζαμε μαζί όσα δεν έχουμε λογαριάσει ποτέ. Ανάποδα. Από την αρχή. Ή κι από το τέλος. Χωρίς χρόνο. Χωρίς χώρο. Χωρίς τίποτα. Θα γελάγαμε μέχρι δακρύων για εκείνο το αστείο που δε γέλασε ποτέ κανείς, παρά μόνο εμείς, κι ύστερα σε μια αγκαλιά παρθένα θα κλαίγαμε με λυγμούς.

Εμείς ανάμεσα στους πολλούς, σαν άσπρες κουκκίδες μέσα σε έναν μαύρο ουρανό και σαν μαύρες σε έναν άσπρο ουρανό. Αταίριαστα ταιριασμένοι. Με κανένα κριτήριο που να δένει ή να λύνει τις μορφές μας. Στο κάτω κάτω τι νόημα θα είχε. Μια ατυχής προσπάθεια μετάφρασης ενός αμετάφραστου κειμένου. Εκείνου που δεν γράψαμε και όμως μιλάμε. Εκείνου που δεν είπαμε και όμως ακούμε.

Εκεί στο ενδιάμεσο και στο ανάμεσο οι άμεσοι και οι διάμεσοι. Αμετάφραστα μεταφρασμένοι και χαραγμένοι μοναχά από τη γεωμετρία των ονείρων μας.

(πηγή εικόνας)

Ακολουθήστε μας

Routine

Routine

- γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης - Ήταν ίσως η μόνη γυναίκα στον κόσμο που ξέβαφε τα χείλια της! Έμοιαζε με εξώφυλλο ακριβού περιοδικού πολυτελείας που κανείς δεν μπορούσε να (εξ)αγοράσει. Είχε φίλους. Πολλούς και λίγους. Οι πολλοί της φίλοι, σαν τα πουκάμισα τα αδειανά...

Pure

Pure

- γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης - Ήταν βασίλισσα, αυτό της είχαν πει από μικρή. Κι εκείνη το είχε πιστέψει. Μέχρι τη μέρα που γνώρισε ένα αγόρι κι εκείνος της είπε ότι την αγαπάει. Βρέθηκε σε δύσκολη θέση, δεν ήταν βλέπεις του κύκλου της. Πάλεψε με τον εαυτό της όπως...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Pure

Pure

- γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης - Ήταν βασίλισσα, αυτό της είχαν πει από μικρή. Κι εκείνη το είχε πιστέψει. Μέχρι τη μέρα που γνώρισε ένα αγόρι κι εκείνος της είπε ότι την αγαπάει. Βρέθηκε σε δύσκολη θέση, δεν ήταν βλέπεις του κύκλου της. Πάλεψε με τον εαυτό της όπως...

Mimozas

Mimozas

- γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης - Είχε γεννηθεί απότομα πολλά χρόνια πριν το καταλάβει. Η ζωή του έμοιαζε με αρχαία τραγωδία, παιδί αγνώστων θεών, ήξερε πως έπρεπε να θυσιαστεί στο βωμό της διαφορετικότητας για να μπορέσει να ζήσει. Τον είχαν προικίσει όμως οι θεοί με...

Dream

Dream

- γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης - Η Πολυξένη κάθε πρωί άφηνε τον κουρασμένο της πόθο να κοιμηθεί ήσυχα ήσυχα πάνω στο μαξιλάρι της. Μπροστά στον καθρέφτη ζωγράφιζε την ιδανική της εικόνα, κοκκίνιζε τα χείλη της κι ονειρευόταν για όσο διαρκούσε η καθημερινότητα έναν...

12 σχόλια

12 Σχόλια

  1. Λ'ΕΝΑ ΜΑΥΡΟΥΔΗ ΜΟΥΛΙΟΥ
    Λ'ΕΝΑ ΜΑΥΡΟΥΔΗ ΜΟΥΛΙΟΥ στο 07/01/2017 σε 9:34 μμ

    το γνωστό γοητευτικό σου παιχνίδισμα των λέξεων με αυτό των εννοιών,που μας κάνει πάντα να σού λέμε μπράβο

    Απάντηση
  2. Ασημινα
    Ασημινα στο 08/01/2017 σε 2:19 πμ

    Θαυμασιο το γραφημα σου!!!!!!!!!!
    Καλο σαββατοκυριακο Μαχη!!!

    Απάντηση
  3. Άννα Ρουμελιωτη
    Άννα Ρουμελιωτη στο 08/01/2017 σε 10:39 πμ

    Χωρίς χώρο .. χωρίς χρόνο .. χωρίς τίποτα … Χαραγμένοι μονάχα από τη γεωμετρία των ονείρων…. Πόσο όμορφο τι άλλο να πω!!! Καλημέρα!!!

    Απάντηση
  4. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΛΙΕΡΑΚΗΣ
    ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΛΙΕΡΑΚΗΣ στο 08/01/2017 σε 7:28 μμ

    Μια ακόμη ανάγνωση μιας όμορφης, στοχαστικής δημιουργίας. Ένα ακόμα εύγε!

    Απάντηση
  5. Βάσω Καρλή
    Βάσω Καρλή στο 09/01/2017 σε 2:18 μμ

    Θα γελάγαμε μέχρι δακρύων για εκείνο το αστείο που δε γέλασε ποτέ κανείς – Θα γράφαμε στο τζάμι τα ερωτηματικά – για να τα αλλάξουμε με θαυμαστικά. Τι ωραίες φράσεις, η μία καλύτερη από την άλλη. Πολύ όμορφο Μάχη!!!

    Απάντηση
  6. Σοφία Ντούπη
    Σοφία Ντούπη στο 09/01/2017 σε 9:19 μμ

    Εσύ παίζεις, παιδεύεις, πλανεύεις με τις λέξεις σου…και μεις πως αλλιώς; Μαγευόμαστε❤️!!!!

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου