τοβιβλίο.net υποδέχεται το Λουκά Μέξη και το βιβλίο του Shoot Me – [ένα τελευταίο κλικ] από τις εκδόσεις ΙΒΙΣΚΟΣ. Μια ιστορία που εμπνευσμένη από την ίδια τη ζωή του συγγραφέα του με φόντο τη φωτογραφία κι ένα ταξίδι σε τόπους αλλά και την ίδια τη ζωή!
–
Διαβάστε το πρώτο κεφάλαιο εδώ.
–
Η ιστορία του Αλέξανδρου ξεκινάει με ένα τέλος. Βρισκόταν στο Μόναχο τα τελευταία τρία χρόνια και μετά από έναν δύσκολο χωρισμό αποφάσισε να επιστρέψει στην Ελλάδα όπου δυστυχώς για εκείνον δεν τον περίμεναν φίλοι, γνωστοί, κανείς. Μόνο η φωτογραφική του μηχανή και η μοτοσικλέτα του ήταν εκεί, και με αυτά σαν εφόδια ξεκινάει μια ζωή από το μηδέν.
Το πρώτο μέρος του βιβλίου τον βρίσκει στην Μύκονο όπου και βρέθηκε τυχαία. Εκεί μαζεύει τα κομμάτια του και αρχίζει να πατάει ξανά στα πόδια του, με τις γυναίκες να χωρίζουν τις μέρες του σε κεφάλαια. Κάθε ένα τέτοιο και μια φωτογραφία, μια στιγμή που καταφέρνει να αποτυπώσει σε φιλμ και να προσθέσει σε ένα φωτογραφικό άλμπουμ που προετοιμάζει χρόνια.
Φωτογραφίες και γυναίκες γεμίζουν τις σελίδες του Shoot Me [ένα τελευταίο κλικ], ακολουθώντας τον Αλέξανδρο που αναγεννιέται μέσα από καταστάσεις και μπλεξίματα που από την Μύκονο θα τον φέρουν στην Αθήνα όπου θα καταφέρει να ολοκληρώσει το φωτογραφικό του άλμπουμ και να ξαναβρεί τον εαυτό του.
–
Ο Λουκάς Μέξης γράφει για το Shoot Me [ένα τελευταίο κλικ]
Η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ δύσκολο να μιλάει κανείς για ένα έργο του, ειδικά για ένα βιβλίο που αναφέρεται σε μια στιγμή της ζωής του που έχει αφήσει πίσω. Βέβαια, το να εμπνευστείς από τη ζωή σου και ναι καταφέρεις να το αποτυπώσεις στο χαρτί είναι κατά κάποιον τρόπο και ένας ‘ξορκισμός’ του παρελθόντος. Αντί για δημοσιογράφος που ήμουν, ο Αλέξανδρος είναι ένας φωτογράφος που ξεκινάει τη καριέρα του από το απόλυτο μηδέν. Φτάνει στην Ελλάδα μετά από μια σχέση ετών που τον άφησε άδειο και χαμένο. Δεν τον ενδιέφερε η επιτυχία, τα λεφτά και η καριέρα, τουναντίον, το μόνο που ήθελε ήταν απλά να βρει τον εαυτό του και αυτόν ξεκινά να τον ανακαλύπτει στην Μύκονο. Κάπως έτσι και εγώ ο ίδιος το 2007 επέστρεψα στην Ελλάδα μετά από δύο χρόνια στη Γερμανία, και ξεκίνησα δειλά σαν δημοσιογράφος να χτίζω κάτι – Ο Αλέξανδρος χτίζει το φωτογραφικό του άλμπουμ. Πάντα με γοήτευε η φωτογραφία, και το γεγονός ότι μια εικόνα μπορεί να πει τόσα χωρίς φλυαρία με ενθουσιάζει μιας και προσπαθώ με τόσες λέξεις εγώ να πετύχω το ίδιο (ίσως ακόμα ανεπιτυχώς!).
Είναι μια ιστορία ειλικρινέστατη, αληθινή. Όταν άρχισα να γράφω ήθελα να φύγω από τα κλισέ και να γράψω τις σχέσεις ακριβώς όπως είναι: με την καφρίλα, με τις χοντράδες, με τη γλώσσα, με το βρισίδι και όλα αυτά που είναι οι σχέσεις σήμερα. Δεν είναι όλα ρομαντικά και ιδανικά, κανένας δεν μιλάει σα να είναι σε σαπουνόπερα. Στην πραγματική ζωή είμαστε όλοι κάφροι, πέφτουμε θύματα της χαζομάρας που κυριαρχεί μέσα στο κεφάλι μας, μετράμε τις γκόμενες με τις οποίες έχουμε κοιμηθεί και ποτέ δε χορταίνουμε. Όλα αυτά ήθελα να τα περάσω μέσα από τις σελίδες του Shoot Me, ήθελα να περάσω το καλοκαίρι αλλά και την Αθηναϊκή καθημερινότητα ενός 20something τύπου ακριβώς όπως είναι. Ελπίζω να το πέτυχα.
–
Από το οπισθόφυλλο:
Ο Αλέξανδρος μόλις επέστρεψε στην Ελλάδα. Πληγωμένος, με άδειες τσέπες και ένα μόνο πράγμα να τον κρατάει όρθιο: η φωτογραφική του μηχανή. Πριν χρόνια ξεκίνησε να πατάει το μαγικό της κουμπάκι και να απαθανατίζει στιγμές που κρύβουν ιστορίες. Και θέλει να τραβήξει ακόμα πολλές αν είναι να ολοκληρώσει το φωτογραφικό του άλμπουμ που παραμένει ημιτελές. Του λείπουν τριανταπέντε. Από πού να ξεκινήσει; Αυτός, μια φωτογραφική μηχανή και η μοτοσικλέτα του αρχίζουν ένα ταξίδι που μέσα από τα κλικ οδηγείται στο χάος. Ναρκωτικά, σχιζοφρενείς σερβιτόροι, ντόπιοι με κόμπλεξ. Τι όμως χωρίζει αυτά τα κλικ σε κεφάλαια; Οι γυναίκες. Εξαιτίας τους θα βρεθεί κυνηγημένος στα σοκάκια της Μυκόνου, θα κλάψει ακούγοντας τις πιο τραγικές τους ιστορίες κι απότομα θα γυρίσει στην Αθήνα μπλεγμένος σε μια ζωή που δε περίμενε ποτέ ότι θα ζήσει. Όλα αυτά μέσα από φωτογραφίες μέχρι την τελευταία. Αυτό είναι εξάλλου και το άγχος του: ποιο θα είναι το τελευταίο του κλικ.
–
Ο Λουκάς Μέξης εκνευρίζεται κάθε φορά που διαβάζει βιογραφικό συγγραφέα που περιέχει ακαταλαβίστικες πληροφορίες. Μάλλον δεν είναι ακόμα αρκετά αστείος για να γράψει ένα τέτοιο. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1983, όπου και μεγάλωσε, ενώ ταξίδεψε αρκετά μέχρι να αποφασίσει ότι η Ελλάδα του αρέσει. Εκεί σπούδασε και αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Πειραιά, σε άσχετο με το γράψιμο τμήμα, ενώ παράλληλα δούλεψε ως δημοσιογράφος στον Δημοσιογραφικό Όμιλο Λαμπράκη και στην ΙΜΑΚΟ. Το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο “Shoebox [μια καλοκαιρινή κομπίνα]” κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Τετράγωνο τον Ιούνιο του 2010, ενώ τον Απρίλιο του 2012 κυκλοφόρησε το κόμικ του με τίτλο “Χάρτινος Κόσμος – Collector’s edition” από την Animatic Vision Comics. Το 2013 κυκλοφόρησε το πρώτο του αγγλικό βιβλίο με τίτλο ‘Flat Track’ από την Vivid Publishing σε Αυστραλία, Αγγλία και Αμερική.
“Το απωθημένο μου. Πάντα ήθελα να δημιουργήσω ένα φωτογραφικό άλμπουμ που θα τάραζε τον κόσμο της τέχνης σε Ελλάδα και Ευρώπη, παγκοσμίως μη σου πω. Ένα άλμπουμ με 365 φωτογραφίες από 365 μέρες. Αποφάσισα να μαζέψω τριακόσιες εξήντα πέντε στιγμές, δηλαδή φωτογραφίες που εμπεριέχουν πραγματική μαγεία, ουσία και αξίζουν. Μετά θα τις έβαζα σε μια φανταστική σειρά έτσι ώστε να δημιουργείται μια ιστορία ενός έτους μέσα από εικόνες”
Και κάπως έτσι, με πολύ χιούμορ, το οποίο είναι διάχυτο σε ολόκληρο το πρώτο κεφάλαιο που διάβασα, ο Λουκάς Μέξης μας βάζει στο νόημα του βιβλίου του έξυπνα και πετυχημένα. Με στρωτή, όμορφη γραφή, παρακινεί τον αναγνώστη να ψάξει να βρει το “παρακάτω”, να δει αν και πώς πέτυχε τον στόχο του (ή ένα μέρος από αυτόν) και να ταξιδέψει μαζί του στον γοητευτικό κόσμο της φωτογραφίας και της ιστορίας που κρύβεται πίσω από κάθε μια αιχμαλωτισμένη στιγμή.
Πραγματικά απόλαυσα το κείμενο που διάβασα! Φίλε Λουκά, συγκάτοικέ μου στον “Ιβίσκο”, συγχαρητήρια για το βιβλίο σου και να είναι καλοτάξιδο!