Δεν προπορεύομαι, ούτε ακολουθώ. Περπατάω μόνος. Οι πόλεις πίσω καίγονται. Οι εραστές πεθαίνουν. Χτες, τα δάχτυλά τους πλέκονταν ζεστά στα πυκνά μαλλιά σου, τώρα το ψυχρό μέταλλο της φωνής τους σε διαπερνά ανοίκειο και τυπικό. Το χθες γίνεται σήμερα και ο σύντροφος...

Μεσάνυχτα Δευτέρας. Υπεραστικές κλήσεις προς εκλιπόντες παραλήπτες. Η πόλη κλειστή στους πόθους και τις προκλήσεις. Παραδομένη στο στριγκό νανούρισμα της βδομαδιάτικης ρουτίνας. Παράδεισος για τους μοναχικούς, τους αλκοολικούς και τους συνταξιούχους. Νεκροταφείο...

Θρύμματα πλήξης καρφωμένα στα δάχτυλα, ζωή παρατημένη σε κάθισμα οικονομικής θέσης. Μεσημέρι στην έξοδο του σταθμού Θεσσαλονίκης, ανακόλουθες αναμνήσεις και φθαρμένες στιγμές. Ο άστεγος καθισμένος στη γωνία, το πρόσωπο σκαμμένο, τα δόντια του ανύπαρκτα, μα μες στο...