(Φωτογραφία: Στράτος Γιαννόπουλος) Η σημερινή φιλοξενούμενη της λογοτεχνικής δράσης «Ελάτε να μιλήσουμε για τη λογοτεχνία»  είναι η λογοτέχνης Ελένη Χριστοφοράτου, την οποία και ευχαριστώ για την τόσο ανθρώπινη και εξομολογητική της συνέντευξη! Ας την γνωρίσουμε...

To φθινόπωρο φυσούσε όλα τα κιτρινισμένα φύλλα του μέσα στην αυλή της Νιόνιας. Τα φύλλα έγλειφαν το κατώφλι της κι αυτή έπαιρνε τη σκούπα και τα ’μπαζε μέσα, γιατί τα φύλλα είναι ευλογία, όπως έλεγε, και τι άχαρος θα ’ταν ο κόσμος χωρίς τα φύλλα... Νέα ήταν ακόμα...

Ώρα εξίμισι το πρωί… Την είδα να στέκεται όρθια στην πόρτα με φαγωμένα γόνατα και σκόνη στα μάτια. Δεν την κάλεσα, απρόσκλητη ήρθε με τα θαμπά μαλλιά πιασμένα αλογοουρά και τα μάγουλα ανοιγμένα σαν να ’χαν σκάψει μέσα τους τρύπες θεόρατες. Δε μίλησε, ίσως γιατί...