Δημοσιεύσεις
- γράφει η Αλεξάνδρα Παυλίδη - Από τις εκδόσεις Παράξενες μέρες και την σειρά: Παράξενες μέρες στην Ελλάδα - 32, κυκλοφορεί από τον Ιούνιο 2020, το βιβλίο της Μαίρης Μαργαρίτη “Η φωλιά του γλάρου”, σε επιμέλεια Γρηγόρη Παπαδογιάννη, εξώφυλλο από Stangeland και...
Ο Θεμιστοκλής άνοιξε το βήμα του να προλάβει το τσούρμο τους τουρίστες που ανέβαιναν σχεδόν τρέχοντας τα σκαλοπάτια του αρχαίου λατομείου. Πίσω του ακολουθούσε ασθμαίνοντας η Αριστέα. Κρατούσε το σακίδιο με τα πράγματά τους και με το άλλο χέρι πάλευε να...
Από μικρό παιδί που ήταν, έβλεπε στον ύπνο του τρένα που ταξίδευαν πάντα νύχτα. Τα έβλεπε να κυλούν πάνω σε ράγες που αυλάκωναν τους χάρτες, με τις ευθείες τους , τις καμπύλες τους, τις κυρτότητές τους. Να διασχίζουν πόλεις και χωριά, δάση, απόκρημνες πλαγιές,...
Το δοκίμιο δε μας κεντρίζει και δε μας παρακινεί απλώς σε κάποια πράξη της στιγμής. Κάνει τη στιγμή να έχει διάρκεια Scholes and Klaus, 1985 Το δοκίμιο αποτελεί ένα ξεχωριστό είδος του γραπτού λόγου, είτε είναι αποδεικτικό είτε στοχαστικό. Η σύνδεσή...
Γιώργος Σεφέρης Έξι νύχτες στην Ακρόπολη [Ο Στράτης σηκώθηκε από το τραπέζι του και στάθηκε στο παράθυρο. Ήταν απόγεμα, νωρίς. Ο άνεμος είχε κουρελιάσει τα σύννεφα. Ξανακάθισε και σημείωσε στο τετράδιο που είχε αφήσει ανοιχτό: «Τετάρτη, Μάρτης. – Σήμερα θυμήθηκα,...
Όνειρο ήταν. Σε μέρος άγνωστο μια αγκαλιά ανάσες Το αόρατό σου χέρι μού γύμνωνε την πλάτη Γυάλιζαν μες τη μνήμη οι περασμένες θάλασσες Σβήναν τα πρόσωπα του κόσμου κι έμενες μόνο ένα «Το εισιτήριο μη χάσεις, να ΄ρθεις» Τα μάτια σου σφαλούσε η νύχτα σα...
Φθινόπωρο, το ποιητικό κείμενο της Μαίρης Μαργαρίτη για το 'Μια εικόνα... Χίλιες λέξεις!' στο δικτυακό τόπο τοβιβλίο.net
[...] Έπειτα, έβλεπε κι άλλα από κει ψηλά που στεκόταν και τραγουδούσε. Έβλεπε και τις νύχτες. Είδε τη μεγάλη πανσέληνο που χρύσιζε τη ράχη της θάλασσας και τις όψεις των ερωτευμένων που την κοιτούσαν και ανέπνεαν το μαγικό της φως. Είδε τις γαλάζιες της φλέβες πάνω...
Ακολουθήστε μας
Αναλυτικά, όλες οι προσφορές των εφημερίδων του Σαββάτου και της Κυριακής συγκεντρωμένες σε ένα και μόνο σημείο!
Πέρασε τώρα ο καιρός να μην φοβάσαι κι αυτό το μούδιασμα του πόνου που θυμάσαι μια ζάλη είναι, π’ αντιστέκεται στην σκέψη Πέρασε τώρα ο καιρός να μην γκρινιάξεις τον εαυτό σου ερειπωμένο να κοιτάξεις αν χρειαστεί, δωσ’ του μια ανάμνηση να παίξει Γιατί...
Η θάλασσα σκοπός γι’ αυτούς που δεν φοβούνται Ν’ αγγίξουν τον βυθό κι ας μην ξαναγυρίσουν Στην έρημη ακτή τα πάντα λησμονιούνται Ο βράχος πάπλωμα σκληρό Η άμμος το σεντόνι Αέρας που σφυρά στ’ αυτιά Τις σκέψεις σου σαρώνει Οι γλάροι που πετούν ψηλά Τα κύματα κοιτάνε...
Η Κοσμόπολη, μια πόλη με πολλούς ανθρώπους και πολλά καλώδια που τους ένωναν όλους κινδυνεύει να βυθιστεί. Οι κάτοικοί της περνούν καθημερινά ατέλειωτες ώρες με τα κινητά τους και την τηλεόραση. Έτσι η Κοσμόπολη θα βουλιάξει από το βάρος των πληροφοριών! Υπάρχει άραγε...
Στο στέρφο αμπέλι φύσηξε κρύος ο βοριάς, την ώρα του φωτός της τελευταίας αχτίδας. Ματιά υγρή, από ταξίδι, θαρρώ, πως έρχεται μακρύ, ξανθή˙ στο χρώμα της σταφίδας. Ο ξένος ψάχνει για μια γη, στάση να κάνει… λίγη θαλπωρή… Της ιστορίας το κουβάρι του σα...
Εγώ που σ' αγαπώ σου υπόσχομαι να τρέξω αν τύχει και προσέξω πως έχεις πληγωθεί Κι η γη κι ο ουρανός δεν θα 'χουν σημασία θα ‘ναι χωρίς αξία μάρτυς μου ο Θεός Εγώ που σ' αγαπώ αν χρειαστεί θα διώξω του ουρανού το τόξο το φως θα παραβγώ Σε μια σταλαγματιά θα...
Ένα αλληγορικό, δυνατό, ανατρεπτικό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, αρκετά διαφορετικό από όλα όσα έχω διαβάσει ως τώρα. Ένα κείμενο-ύμνος για τη φιλία, την επανάσταση που φέρνουν στο μυαλό το διάβασμα και η ψυχαγωγία και ταυτόχρονα μια αστυνομικής υφής πλοκή που...
Πέρνα με. Μη με κοιτάς στη διαδρομή και μην χρεώσεις τη βροχή στον ουρανό. Το ξέρουμε και οι δυο πως και την πιο μικρή ψιχάλα την έφεραν τα μάτια μας όταν συνειδητά αλλάξαμε πορείες. Πέρνα με, μα μην προπορευτείς. Θυμήθηκα τα χρόνια μας. Νέα ανάσα. Ξημέρωμα...