Απόψε το φεγγάρι δεν άπλωνε το ολόγιομο πέπλο του στο νυχτερινό ουρανό... Ούτε όμως η ασθενική λάμψη των αστεριών ήταν ικανή να δώσει λίγο φως στον ερεβώδη ορίζοντα. Τα πάντα έμοιαζαν να είναι τυλιγμένα μέσα σε ένα απόλυτο μαύρο... Μαύρο όπως ακριβώς η ψυχή του που...

«Δεν έπρεπε να απομακρυνθώ από τους άλλους… Πού πήγα κι έμπλεξα πάλι; Δεν βλέπω σχεδόν τίποτα από την στιγμή που το κινητό μου έμεινε από μπαταρία…. Σε πιο σημείο αυτής της καταραμένης σπηλιάς έστριψα λάθος; Πάει πολύ ώρα που έχω να ακούσω οποιοδήποτε θόρυβο πέρα...