Διαχειριστής

Δημοσίευση: 28.08.2018

Ετικέτες

Κατηγορία

Το λογισμικό διαχείρισης της βάσης δεδομένων
ήταν μια μόνιμη κι ευχάριστη παρέα
μες στο μικρό τετράγωνο κουτί που ζούσε
κι οι έπαινοι που απλόχερα του δόθηκαν
ήταν απάτη και μπαγαποντιά,
για να μη βγει ποτέ απ’ τη γραμμή του.
Μες στους ανθρώπους τη γαλήνη δεν τη βρήκε,
όσες κορφές απάτητες κι αν είδε,
κόρφο γυναίκας ανθομύριστο δε γεύτη
κι ούτε πανιά ανοίξανε στης ράχης του τα πλάτη,
του έρωτα τα κύματα και το γλυκό αέρα
με πόνο κι ηδονή να καβαλήσει.
Το νιώθει, το αισθάνεται
πως είναι ειρωνεία
κι υπόθεση βαριά για να τη φέρει εις πέρας,
μα ο εγκέφαλος εράγισε και έσκασε με βία,
τα όνειρα ξεχύθηκαν κι εκδίκηση ζητάνε
από τον ένοχο που τα ‘κλεισε βαθιά στην αμνησία.
Πιάνο και φλάουτο
μες στη σκηνή που λιώνει
και δε βαρέθηκε στιγμή
εξήντα τόσα χρόνια
ντυμένος σιωπηλά γαμπρός,
μόνος να περιμένει.
Ακούστηκε πως ήρθε,
και κάπως αναθάρρησε.
Όμως του κάκου.
Ο δρόμος για την έξοδο κλειστός, σιδεραμπαρωμένος,
μ’ ατσάλια σκουριασμένα κι ελάσματα πυκνά
πλεγμένα στο λαιμό του.

_

γράφει ο Τάσος Κυρτάσογλου

Ακολουθήστε μας

(Σαν) όνειρο ήταν

(Σαν) όνειρο ήταν

Κοιτάζοντας στο απέναντι χαγιάτι, ενός παιδιού την ομορφιά ατενίζω. Σαν θαλλός, γερμένο προς τον ήλιο, με γέλιο τιμαλφές και φωτεινό. Έχοντας ακτίνες να το ακολουθούν, σαν προβολείς θεάτρου.    Προσοχή! Η αυλαία κλείνει.   Κοιτάζοντας στο απέναντι χαγιάτι,...

Σύμπας

Σύμπας

Τη χαραυγή ντύνεσαι Αφροδίτη ήλιος χρυσός το απομεσήμερο στο έρεβος ασημένιο φεγγάρι. Κι εγώ, καταδικασμένος να ζω, σ’ ένα μόνο γαλάζιο αστέρι να θαυμάζω όλα τα άλλα. Σε όλα τα άλλα είσαι εσύ... εγώ... ένας ταπεινός στρατιωτάκος του σύμπαντος που με διάλεξε να σε...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Σύμπας

Σύμπας

Τη χαραυγή ντύνεσαι Αφροδίτη ήλιος χρυσός το απομεσήμερο στο έρεβος ασημένιο φεγγάρι. Κι εγώ, καταδικασμένος να ζω, σ’ ένα μόνο γαλάζιο αστέρι να θαυμάζω όλα τα άλλα. Σε όλα τα άλλα είσαι εσύ... εγώ... ένας ταπεινός στρατιωτάκος του σύμπαντος που με διάλεξε να σε...

Αναζήτηση…

Αναζήτηση…

Πλέουμε στο κουφάρι του καλοκαιριού Δίπλα μας κόλποι, ο Μέγας Γυαλός, η Μικρή Άμμος νησιά, της Αποκάλυψης, της Παναγιάς, της Λαγνείας Διαβήκαμε στον καιρό και σε μέρη δύσβατα Μάθαμε να χωρίζουμε τις θύμησες όπως χωρίζουν τα νησιά τους ανθρώπους τους -ντόπιοι,...

The last exit

The last exit

Με την πρώτη συννεφιά του Σεπτέμβρη χρωματίζονται τα όμορφα που θα έρθουν.  Αρκεί να θες να τα δεις… Όπως θα οδηγείς στη μεγάλη βαρετή ευθεία ενός ατέλειωτου, σκληρού και άχρωμου καλοκαιριού,  μη ξεχαστείς! Να στρίψεις στην τελευταία έξοδο.  Σ ’αυτή που γράφει… “Μωβ,...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου