Άχι και να γινότανε οχτώ χρονών να γίνω
να πάω πάλι στο σχολειό σαν τον καιρό εκείνο.
Να έπαιρνα τη σάκα μου με όλα τα βιβλία
περισπωμένη να ’βαζα, δασεία και οξεία.
Να έβγαινα στο διάλειμμα με τ’ άλλα μαθητούδια
ν’ αντιλαλούσε η γειτονιά μ’ αστεία και τραγούδια.
Να έπαιρνα για κολατσό ένα πενηνταράκι
όσο να φτάνει και για με να πάρω κουλουράκι.
Να φόραγα τη μπλε ποδιά, την άσπρη την κορδέλα
και να ’λεγε ο δάσκαλος “Καλώς την, την κοπέλα”.
Να πήγαινα στις εκδρομές που ’χαν περίσσια αξία
γιατ’ ήτανε κι αυτές “σχολειό” μακριά απ’ τα θρανία.
Να γέμιζα τη σκέψη μου με χίλιους δυο κανόνες
αυτούς που μάθαιναν πολλοί ’δω και πολλούς αιώνες.
Να έπαιρνα σαν μέλισσα της νιότης μας τη γύρη
και να ’χαμε τις Κυριακές μεγάλο πανήγυρι.
Μα έχω όμως δυστυχώς εξήντα ένα χρόνια
και δεν μπορώ στης τάξης μου να παίξω τα μπαλκόνια.
Δεν είναι πως δεν έζησα τα χρόνια που διαβήκαν
μα ένα πικρό παράπονο τα έρμα μού αφήκαν.
Ο κόσμος που ’ζησα εγώ μιλούσε για Παιδεία
μα τώρα η Παιδεία μας μου μοιάζει με κηδεία.
-
γράφει η Χρυσούλα Πλοκαμάκη
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Πανέμορφο και νοσταλγικό το ποίημα-μονόλογος σου αγαπημένη μου Χρυσούλα!!!!!!Ευχαριστώ… να είσαι πάντα καλά και να σε διαβάζουμε!!!!!!!!!!!!
Σοφούλα μου αγαπημένη!
Σε ευχαριστώ πολύ μέσα από την καρδιά μου!
Να είσαι καλά με όλη την οικογένειά σου!!!
Καλό σου μεσημέρι…..
Αχ Χρυσουλα μου, οπως τα λες ειναι. Παντα η παιδεια ηταν παραμελημενη αλλα τωρα ειναι στην εντατικη βαρια πληγωμενη. Νοσταλγικο το ποιημα σου και τρυφερο
Σε ευχαριστώ πολύ Χριστίνα μου……
Ευχή κάνω να αλλάξουν γρήγορα τα κακώς κείμενα της παιδείας μας….και να είναι το σχολείο κοιτίδα πολιτισμού……
Τι ωραία τα μαθητικά τα χρόνια … εκείνα τα χρόνια. Τώρα δυστυχώς τα πράγματα έχουν αλλάξει τραγικά. Πολύ όμορφο Χρυσούλα.
Τι ωραία τα μαθητικά τα χρόνια … εκείνα τα χρόνια. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει τραγικά. Πολύ όμορφο Χρυσούλα.
Σε ευχαριστώ πολύ Βάσω …..
Όντως τα ωραιότερα της ζωής μας!!!
Τώρα τα πράγματα έχουν πιάσει πάτο!
Δυστυχώς!!!
Η Παιδεία μοιάζει με κηδεία! Καλύτερη ομοιοκαταλήξία δε μπορούσατε να πετύχετε κυρία Χρυσούλα!
Την καλησπέρα μου