1
Τον θάνατο πρέπει να τον χορεύουμε.
Αφού είναι αναπόφευκτος
ας μπούμε στον τάφο γλεντώντας.
Έτσι, θα του μπούμε του θανάτου στο μάτι.
Το μνήμα είναι πόρτα…
2
Κάθε βράδυ πεθαίνουμε.
Γιατί φοβάσαι τον θάνατο;
Δεν είναι παρά ένας προσωρινός ύπνος.
Κάθε βράδυ ξαπλώνεις και κοιμάσαι.
Ξέρεις αν θα ξυπνήσεις;
Κανείς δεν στο εγγυάται.
Κανένα συμβόλαιο δεν έχεις υπογράψει.
Κάθε βράδυ προγεύεσαι τον θάνατο σου.
Ένας μικρός θάνατος είναι ο κάθε ύπνος
-αλλά και μια μικρή ανάσταση το κάθε ξύπνημα-.
Δεν υπάρχει, λοιπόν, λόγος να φοβάσαι.
Σε κάποιο βαθμό ήδη ξέρεις πώς είναι να πεθαίνεις
-αλλά και πώς είναι να ανασταίνεσαι-.
_
γράφει ο Νικόλαος Λεβέντης
0 Σχόλια