7.06.2016

Ένα δάκρυ πολύ μικρό

tree_sea

Πόνος πολύς σε ένα δάκρυ μικρό

αβάσταχτος… έτσι τον νιώθεις.

Μα πες μου αλήθεια

μπορείς να τον μετρήσεις

μπορείς να τον χωρέσεις ίσως

και σε ποιον αριθμό;

Κοιτάζεις τα μάτια σου

σε καθρέφτη θολό

μα το βλέμμα ξεφεύγει το βλέπεις

και χαμηλώνει από ανείπωτα λόγια και λέξεις.

Βαρύ το φορτίο και έχεις αντέξει πολύ

να κρατιέσαι σφιχτά από ένα δάκρυ

τόσο μικρό πολύ μικρό

πραγματικά μηδαμινό

αν κυλήσει απ’ τα μάτια θα χαθεί στο λεπτό

μα εσύ θα αντέχεις ακόμα

να βαστάς στο μυαλό μια καταιγίδα

και έναν σκυφτό ουρανό.

 

_

γράφει η Άννα Ρουμελιώτη

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 12 – 13 Ιουλίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 12 – 13 Ιουλίου 2025

Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...

Η Επιστροφή

Η Επιστροφή

  Είχε ξεχάσει πώς είναι να ζει,   ζώντας την κάθε μέρα με την προσμονή  πως η δυσκολία θα ξεχαστεί   και θα γίνουν όλα εορτή.  Η χαρά του ονείρου την κρατούσε ζωντανή  μα ο ορισμός του τέλους, την βρήκε νεκρή.  Το μυαλό της ταξίδευε σε μέρη μακρινά   που όλα...

Η πισίνα

Η πισίνα

  Ενώ εσείς τρέχατε στα κύματα με φωνές,  με ρούχα βρεγμένα και άμμο στα γόνατα,  εγώ καθόμουν στο γαλάζιο του τσιμέντου.  Η πισίνα, το καταφύγιό μου.  Ένα παραλληλόγραμμο ηρεμίας,  γεμάτο νερό που δεν πονά,  που δεν τραβάει.  Από μικρή δεν ήθελα την...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Η πισίνα

Η πισίνα

  Ενώ εσείς τρέχατε στα κύματα με φωνές,  με ρούχα βρεγμένα και άμμο στα γόνατα,  εγώ καθόμουν στο γαλάζιο του τσιμέντου.  Η πισίνα, το καταφύγιό μου.  Ένα παραλληλόγραμμο ηρεμίας,  γεμάτο νερό που δεν πονά,  που δεν τραβάει.  Από μικρή δεν ήθελα την...

Στου ουρανού τα μάτια

Στου ουρανού τα μάτια

Στου ουρανού τα μάτια  να ξέρεις σε ακούω μέσα από τα σκοτάδια  σα να σε βλέπω από την χαραμάδα  τώρα είσαι μια αστερομάτα τώρα έφυγες για του ουρανού τα μάτια  τώρα μιλάς μα δεν σ ακούω  τώρα γελάς μα όχι μαζί μου τώρα μου λες θα 'ρθεις ξανά μα πότε γιαβρί μου;...

Της φιλμ τα αρνητικά

Της φιλμ τα αρνητικά

Τι συναίσθημα ο φόβος, μια φωτιά φυλλοροημένη, που δεν κάηκε ποτέ, μα την νύχτα επιμένει. (Απηχεί την αγωνία, ενώ δείχνουν τα καρέ μία μισόσβηστη ιστορία) Και εκείνο το παιδί, που είχε φύγει να κρυφτεί, αφού το χτύπησε το φως, είπε να εμφανιστεί. (Είναι εικόνα...

16 σχόλια

16 Σχόλια

  1. Πόπη Κλειδαρά

    Το μικρό δάκρυ κρατάει τόσο πόνο, θα κυλήσει… αλλά ο πόνος θα παραμείνει. Θέλει πολλά δάκρυα για να λυτρωθούμε. Ωραίο Άννα μου! Καλημέρα

    Απάντηση
  2. Μάχη Τζουγανάκη

    αν κυλήσει απ’ τα μάτια θα χαθεί στο λεπτό
    μα εσύ θα αντέχεις ακόμα
    να βαστάς στο μυαλό μια καταιγίδα
    και έναν σκυφτό ουρανό.

    ….αχ Αννα..κάνεις κάτι φινάλε που μουδιάζουν… Καλημέρα!

    Απάντηση
  3. Άννα Ρουμελιώτη

    Πράγματι Πόπη μου η λύτρωση θέλει πολλά δάκρυα!!Σε ευχαριστώ πάρα πολύ την καλημέρα μου!

    Απάντηση
  4. Μάρθα Δήμου

    Πολύ όμορφο και αληθινό ποίημα για τον πόνο της ψυχής που εκτονώνεται σε ένα δάκρυ!!!! Μπράβο!!!!

    Απάντηση
  5. Χριστίνα Σουλελέ

    “Μα πες μου αλήθεια

    μπορείς να τον μετρήσεις

    μπορείς να τον χωρέσεις ίσως

    και σε ποιον αριθμό;”

    Δε μετριέται ο πόνος, δε χωράει σε κάποιον αριθμό, μόνο κρατιέται από ένα δάκρυ. Πολύ ωραίο το ποίημά σου Άννα!

    Απάντηση
    • Άννα Ρουμελιώτη

      Δεν μετριέται ο πόνος Χριστίνα μου πράγματι… κι αυτό το δάκρυ πονάει μαζί του ανήμπορο να φέρει μια λύτρωση…να είσαι καλά σε ευχαριστώ!

      Απάντηση
  6. Σοφία Ντούπη

    Πολύ όμορφο το ποίημα σου Άννα…ορισμένες φορές όσο μεγάλος και να είναι ο πόνος αρκεί το ένα δάκρυ!!!
    Βαστάς στο μυαλό σου μια καταιγίδα μα αντέχεις ακόμη!!!
    Την Καλημέρα μου.

    Απάντηση
    • Άννα Ρουμελιώτη

      Βαστάμε λες Σοφία μου … βαστάμε τις καταιγίδες με ένα δάκρυ.. κρεμάμε τον πόνο πάνω σε ένα δάκρυ … και συνεχίζουμε… την καλησπέρα μου να είσαι καλά!

      Απάντηση
  7. Αθηνά Μαραβέγια

    Λέξη τη λέξη, στίχο το στίχο και το όλο του τόσο δραματικά αληθινό…
    Και ο πόνος ο ανείπωτος είναι εκείνος που όχι μόνο δεν μετριέται, μα αν ξεκινήσει αυτό το ένα δάκρυ, άραγε μπορεί να κλεισει μετά ο κρουνός;
    Ευχαριστώ, Άννα μου!!!

    Απάντηση
  8. Έλενα Σαλιγκάρα

    Μπράβο Άννα μου!!! Υπέροχο!

    Απάντηση
  9. ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΠΛΟΚΑΜΑΚΗ

    Αν η ψυχή είχε αποστακτήριο τότε το δάκρυ θα ήταν το παραγόμενο προϊόν από την ανάμειξη της χαράς και της λύπης…των ΣΥΝ και των ΠΛΗΝ της ζωής μας!
    ΜΠΡΑΒΟ ΑΝΝΑ!!!!!!

    Απάντηση

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *