8.09.2015

Ανέκδοτο αποχωρισμού

Γράφω κάτι αστείο
Στο μικρό μας βιβλίο
Να το λέμε κι οι δύο
μία ζέστη μία κρύο
Θα σε χαϊδεύουν οι λέξεις
θα φωνάζω να παίξεις
θα φωνάζω να αντέξεις
τις αστείες μου σκέψεις
Θα στο πω στο κρεβάτι
σα φιλάω την πλάτη
θα στο πω σε κατάρτι
με καπέλο ενός ναύτη
Σ’ ένα βράχο επάνω
κι ας μην ξέρω τι κάνω
μα θα ξέρω τι χάνω
θα στο πω κι ας μη φτάνω
του χεριού σου την άκρη
να γλιτώσει το δάκρυ
Θα σου πω κάτι αστείο
να γελάμε κι οι δύο
να σβηστεί το αντίο
καλοκαίρι με μπρίο
καλοκαίρι αστείο
θα σου γράψω τις νότες
να ανοίξουν οι πόρτες
να χορέψουν οι πότες
των ερώτων οι γνώστες
τυχεροί αναγνώστες!

Ακολουθήστε μας

Το Αλάτι των Ονείρων

Το Αλάτι των Ονείρων

  Σε ένα ψαροχώρι γεννήθηκα,  εκεί, δίπλα στο κύμα και την αρμύρα, έχτισα τα όνειρά μου. Με το πρώτο φως άκουγα τις βάρκες  να σπάνε τη σιωπή του πρωινού  και τις φωνές των ψαράδων να μπλέκονται με το τραγούδι του ανέμου. Εκεί, έμαθα να διαβάζω τα σύννεφα,  να...

τα παιδιά που φύγαν

τα παιδιά που φύγαν

Εμείς αγαπημένη δε θα μάθουμε ποτέ για εκείνα τα παιδιά που ταξίδεψαν πάνω σε οβίδες όπως τα πουλιά ταξιδεύουν με ένα άχυρο στο στόμα αφήνοντας τον άνεμο να δεχτεί το σώμα τους και την ψυχή τους στα δάκρυα μιας μάνας Μήτε για εκείνα που σε ένα στενόχωρο δωμάτιο...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

τα παιδιά που φύγαν

τα παιδιά που φύγαν

Εμείς αγαπημένη δε θα μάθουμε ποτέ για εκείνα τα παιδιά που ταξίδεψαν πάνω σε οβίδες όπως τα πουλιά ταξιδεύουν με ένα άχυρο στο στόμα αφήνοντας τον άνεμο να δεχτεί το σώμα τους και την ψυχή τους στα δάκρυα μιας μάνας Μήτε για εκείνα που σε ένα στενόχωρο δωμάτιο...

Αντανακλάσεις

Αντανακλάσεις

Απ’ την χερσόνησο του Σίτβε, μέρος εξωτικό μα όχι ξακουστό, από το πιο απόμερο σημείο, της τάφρου του ερωτικού μου πόθου, ξεκινά• Στο δέρμα του λαιμού μου, κοντά στο πιο διακριτό οστό του γυναικείου σώματος , εκείνο που τραβάει τα ανδρικά τα βλέμματα,αν η ματιά είναι...

Γαλάζιες σκέψεις

Γαλάζιες σκέψεις

Να κοιτάζουμε το ηλιοβασίλεμα χωρίς γυαλια ηλίου,  να βλέπουμε τα αληθινά του χρώματα  Δεν μιλάμε. Σιωπή.  Τα κύματα είναι σαν μελωδία από κάποιο γνωστό τραγούδι. Τους στίχους δεν θυμάμαι. Αλλά σίγουρα θυμάμαι την μελωδία.  Αν κοιτάξω την θάλασσα, με ορθάνοιχτα τα...

12 σχόλια

12 Σχόλια

  1. Μαρία Φουσταλιεράκη

    Σαν παιδικό τραγουδάκι! Σαν τα πρώτα μας παιδικά παιχνίδια. Το κρυφτό και το κυνηγητό! Μ’ αρέσει

    Απάντηση
    • Μάχη Τζουγανάκη

      Σε ευχαριστώ Μαρία. Κρυφτό και κυνηγητό ναι… της ωριμότητας και της ανωριμότητας…του πόνου και της χαράς.. ένα αντίο που προσπαθεί να γίνει αστείο… Την καλημέρα μου!

      Απάντηση
  2. Άννα Ρουμελιώτη

    Πανέμορφο Μάχη μου!!Τι τυχερή αναγνώστρια που είμαι! 🙂

    Απάντηση
    • Μάχη Τζουγανάκη

      Να σαι καλά φίλη αναγνώστρια! Ετσι να διασκεδάζουμε γλυκόπικρα με τις ασφυκτικές μας καταστάσεις… Καλημέρα!

      Απάντηση
  3. Δημήτρης Π. Μποσκαίνος

    ΕΞΥΠΝΟ , ΑΝΑΛΑΦΡΟ ΣΑ ΦΤΕΡΟ….ΟΜΟΡΦΟ

    Απάντηση
  4. Ελένη Ιωαννάτου

    Μάχη μου τι λυρικό,
    τι ρυθμικό, τι μελωδικό
    αυτό σου το ποίημα!!!
    Με έκανες συνεχώς να χαμογελώ!!
    Σ’ ευχαριστώ!!!!

    Απάντηση
  5. Αθηνά Μαραβέγια

    Το γλυκόπικρο αντίο…
    Όμορφα και “παιδικά” -και σε πολλά εισαγωγικά- δοσμένο, ανάλαφρο σαν την αύρα του καλοκαιριού που φεύγει…
    Πανέμορφο!!!!

    Απάντηση
    • Μάχη Τζουγανάκη

      Σας ευχαριστώ πολύ! Θα μπορουσε και να ναι κι ένα αντίο στο καλοκαίρι που μας πέρασε…!

      Απάντηση
  6. Παναγιώτης Σκοπετέας

    Πανέξυπνο!
    Έτοιμο να ντυθεί με νότες!

    Καλό απόγευμα Μάχη,
    να γράφεις, να μού φεύγουν τα άγχη!

    Τί ; Μόνο εσύ ρίμα ;

    Απάντηση
    • Μάχη Τζουγανάκη

      Χαχαχα!!!
      Αν η Μάχη διώχνει τα άγχη τι άλλο να θέλει!!! Τύφλα να χει η σουπερμαντολίνη!

      Καλό σου απόγευμα Παναγιώτη!!!

      Απάντηση

Υποβολή σχολίου